آقای تناقض!

 برخی اهالی فوتبال از علی کفاشیان به عنوان فردی که در کلامش صداقت دارد، نام می‌برند، اما آیا این موضوع واقعیت دارد؟ برای پاسخ به این سؤال باید مواردی را در نظر گرفت و البته کمی هم به گذشته برگشت.

انتخابات ریاست فیفا آخرین موضوعی بود که علی کفاشیان با آن درگیر بود. رئیس فدراسیون ایران که به واسطه پُستش در کنفدراسیون فوتبال آسیا حامی شیخ سلمان بود، بارها این موضوع را اعلام کرد که به رئیس بحرینی AFC رأی می‌دهد. کفاشیان این حرف را به صورت مرتب تکرار کرد و حتی در تاریخ ۱۳ بهمن در گفت‌وگو با تسنیم اعلام کرد که «چون شیخ سلمان مسلمان و آسیایی است، به او رأی می‌دهم».

کفاشیان چند بار دیگر هم این موضع را تکرار کرد، هر چند پس از سفر اینفاتینو به ایران گفت که نظرش کمی تغییر کرده است. با این حال کفاشیان در روزهای منتهی به انتخابات فیفا باز هم گفت که به رئیس بحرینی AFC رأی می‌دهد. کفاشیان اما بلافاصله پس از پایان انتخابات فیفا به خبرنگار تسنیم گفت که «توانمندی اینفانتینو را دیدم و به او رأی دادم».

دقایقی قبل از این حرف، کفاشیان در گفت‌وگو با یکی از سایت‌ها اعلام کرده بود که در هر دو بار به یک نفر رأی داده و با توجه به ذهنیت قبلی این تصور و تفسیر پیش آمد که منظور رئیس فدراسیون از «یک نفر»، همان «شیخ سلمان» بوده در حالی که رئیس فدراسیون شب گذشته در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم به صراحت گفت که به «اینفانتینو» رأی داده است. با این وجود مدتی پس از انتشار این مصاحبه و بعد از بازتاب آن و انتقادهایی به کفاشیان مبنی بر اینکه حرف و عملش یکی نبوده، وارد شد، او با سایت فدراسیون فوتبال مصاحبه کرد و گفت: «رأی من در انتخابات فیفا مخفی بود».

حال سؤال این است که چگونه علی کفاشیان از مخفی بودن رأی ایران صحبت می‌کند آن هم در شرایطی که پیش از برگزاری انتخابات به صورت علنی، گفته بود به شیخ سلمان رأی می‌دهد؟ آیا مخفی بودن رأی شامل قبل از انتخابات نمی‌شود یا اینکه چون رأی فدراسیون ایران برگشته، صحبت از مخفی‌کاری به میان آمده است؟ این چه رأی مخفی است که قبل از انتخابات و با صراحت در تمام رسانه‌ها از آن یاد شده بود؟ آیا معنی و مفهوم «رأی مخفی» این است که قبل از انتخابات به صراحت از یک گزینه دیگر حمایت کرده و پس از آن در حرکتی رونالدینیوی به فردی دیگر رأی دهیم و به همین دلیل به تناقض‌گویی بیفتیم؟  این تناقض را چگونه می‌توان توجیه کرد؟

***

کفاشیان در مصاحبه روز گذشته‌ با تسنیم حتی بخشی از حرف‌هایش که در یکی از رسانه‌ها درباره تصمیم‌گیری‌ برای حضور در انتخابات فدراسیون فوتبال بعد از انجام انتخابات ریاست فیفا را تکذیب کرد در حالی که حتم داریم هیچ رسانه‌ای (به ویژه رسانه‌های معتبر) حرفی را تیتر نمی‌کنند که در آن صحت تردید داشته باشند. این را هم باید به حساب تناقض‌هایی گذاشت که مدتی است رئیس فدراسیون فوتبال با آن درگیر است.

***

برشمردن تناقض‌های آقای رئیس کار دشواری نیست، اینکه او یک روز می‌گوید قطعاً در انتخابات فدراسیون فوتبال شرکت می‌کند، یک روز می‌گوید تصمیمش برای این کار قاطع نیست و روزی دیگر از تصمیم‌گیری در آینده خبر می‌دهد و در نهایت می‌گوید هیچ‌کس به او نگفته در انتخابات فدراسیون شرکت نکند. کسی چه می‌داند، شاید کفاشیان در آینده‌ای نه‌چندان دور بگوید که به او گفته‌اند در انتخابات فدراسیون شرکت نکند. با توجه به سابقه ذهنی که از کفاشیان داریم، این‌گونه اتفاقات دور از ذهن نیست.

***

به گذشته برگردیم؛ به گذشته نه‌چندان دور؛ به روزی که نهادهای ذیصلاح به دفتر کفاشیان رفتند و بخشی از اموال او را ضبط کردند. اولین واکنش رئیس فدراسیون اما این بود: «واقعاً نمی‌دانم این چه خبرهایی است. اینکه گفته‌اند به دفتر من آمده و اسنادم را ضبط کرده‌اند جای تعجب دارد. سازمان بازرسی در همه ارگان‌ها حاضر است و عوامل این سازمان به فدراسیون فوتبال آمده بودند». او اما چندی بعد گفت که «اموالم را بردند و برگرداند». اگر نام این موضوع، تناقض نیست؛ چیست؟

***

نمونه‌هایی از این دست بی‌شمارند و فراوان. کفاشیان این روزها در شرایط خوبی به سر نمی‌برد، او هنوز تکلیفش را برای حضور در انتخابات نمی‌داند و تناقض‌گویی‌هایش هم بیشتر شده است. آیا او همچنان در کلامش صداقت دارد؟ پاسخ این سؤال را باید از اتفاقات اخیر گرفت و البته از آنهایی که در فدراسیون فوتبال مثل کوه پشت‌شان ایستاده بود و پس از مدتی پشت آنها را هم خالی کرد.