قوانین مبارزه با تن فروشی در آلمان شدت گرفت +آمار تکان دهنده
تاکنون در آلمان بهره‌گیری از خدمات جنسی تن‌فروشان صرف‌نظر از اینکه از روی اختیار یا اجبار تن به این کار داده باشند، عملی خلاف قانون به حساب نمی‌آمد. با تصویب قانونی جدید توسط دولت به زودی این وضعیت تغییر خواهد کرد.
دولت آلمان در نظر دارد قوانین مبارزه با تجارت انسان و تن‌فروشی اجباری را تشدید کند. به همین منظور پیش‌نویسی از سوی وزارت دادگستری تهیه شده که قرار است کابینه دولت آن را تصویب کند.
از این پس مشتریان خدمات جنسی “چنانچه با آگاهی و عامدانه از مخمصه شخصی یا اقتصادی فرد تنفروش یا درماندگی و ناتوانی او در حل مسائل مربوط به اقامتش در کشوری بیگانه سوءاستفاده کنند” مرتکب جرم شده و مجازات خواهند شد.
همچنین اگر شخصی با سوءاستفاده از وضعیت یک قربانی، او را به آلمان بیاورد، با علم به اینکه این فرد به راه تن‌فروشی اجباری یا ارتکاب جرم کشانده شده یا اینکه مجبور به فروش اندام‌های جنسی خود خواهد شد، عملی خلاف قانون مرتکب شده و حداکثر به ۱۰ سال زندان محکوم خواهد شد.
طبق برآورد حزب سوسیال دموکرات آلمان، در این کشور حدود ۴۰۰ هزار زن “تحت شرایط غیرانسانی مورد بهره‌برداری جنسی قرار دارند.”
تا به اینجا قضات آلمانی برای اثبات وقوع جرم اغلب بایستی تنها به شهادت قربانی اکتفا می‌کردند. در این میان نیز قربانیان اغلب به دلیل ترس از مجازات یا انتقام‌گیری حاضر به ارائه شهادت نبودند.
اواخر سال ۲۰۱۳ یکی از روزنامه‌ها تعداد سرانه زنان تن فروش را که بر مبنای داده‌های اداره پلیس و شهرداری‌ها بود منتشر کرد. براساس این آمار آگسبورگ با ۲۴۴ تنفروش در قبال هر ۱۰۰ هزار شهروند، از بالاترین میزان زنان تنفروش برخوردار است. برلین ۲۰۰، کلن ۱۳۸ و هامبورگ با ۱۲۲ تن فروش در رتبه‌ها بعدی قرار دارند. جالب اینکه از ۸۰ شهر بزرگ آلمان یک‌چهارم آن‌ها هیچ آماری در این زمینه نمی‌توانند ارائه کنند.
تحقیقات آکادمیک بسیاری از پدیده تن فروشی وجود دارد. در کتابی به‌نام روسپی‌گری در آلمان، برای نشان دادن ابعاد “بازار فساد جنسی” آمار عجیبی ارائه شده. این کتاب تعداد زنان تن فروش را ۱۵۰ هزار نفر مبنا قرار داد که اگر هر یک فقط ۳ مشتری در روز داشته باشند و هر یک از این زنان فقط ۳ هفته در ماه کار کنند، آنوقت یک میلیون و ۳۵۰ هزار مرد ماهانه (بدون در نظر گرفتن موارد تکراری) از بازار فساد جنسی خرید می‌کنند.
تحقیقات نشان می‌دهد در بازار فساد جنسی که “جوان پسند” است، زنان حداکثر ۱۰ تا ۱۵ سال از بهترین دوران زندگی خود را می‌توانند کار کنند. بسیاری از این زنان جوان “دردهای روحی” خود را با پولی که به دست می‌آورند التیام می‌بخشند. از سوی دیگر، بخش وسیعی از زنان تنفروش از آنجایی که نه تحصیلاتی دارند و نه شغل دیگری آموخته‌اند، در دوران پیری با فقر روبرو می‌شوند.
به نظر شما چرا در کشورهای غربی فساد جنسی اینقدر زیاد است و چشم و دل مردم سیر نمی شود و دولت ها به فکر محدود کردن این نوع فساد در جامعه هستند؟
شاید جواب این سوال ۱۴۰۰ سالبه روشنی گفته شده است:
غرایز جنسی را باید کنترل کرد و نه اینکه آزاد گذاشت.
منبع : عصر ایران