وعدههای حسن روحانی ۸ ساله است نه ۱۰۰ روزه
حسن روحانی قبل از برگزاری انتخابات ریاستجمهوری و در روزهای هیجانانگیز تبلیغات انتخابات از برنامههای متنوع ۱۰۰ روزه در اقتصاد و حوزههای دیگر خبر داد.
روحانی این سخنان را بعد از آن عنوان کرد که ولایتی در گفتوگوی تلویزیونی از برنامه ۱۰۰ روزه اقتصادی سخن گفته بود و شرایط تبلیغات بهگونهای پیش رفت که تیم تبلیغاتی وی موضوع برنامههای کوتاهمدت ۱۰۰ روزه را در دستور کار روحانی قرار داد. پس از پایان انتخابات ریاستجمهوری و رئیسجمهور شدن روحانی موضوع ۱۰۰ روز فراموش نشد و به صورت یک مطالبه در آمد. به همین علت روحانی بارها روی برنامه ۱۰۰ روزه خود تاکید کرد تا اینکه این ۱۰۰ روز نیز به پایان رسید.
با گذشت حدود یکصد روز از فعالیت دولت روحانی، بسیاری منتظرند تا او گزارش صد روز نخست دولتش را ارائه کند،
پیرامون همین موضوع روزنامه «اعتماد» طی مصاحبه ای با محمدرضا خباز از جمله اعضای حزب اعتماد ملی و معاون مجید انصاری (معاون پارلمانی دولت) به موضوع وعده حل مشکلات اقتصادی در بازه زمانی ۱۰۰ روزه پرداخت و نوشت: برخی شعارهای روحانی ۸ ساله هستند نه ۱۰۰ روزه.
*** در ادامه بخش هایی از گفت و گوی روزنامه اعتماد با محمد رضا خباز را می خوانید؛
– این شعارهایی که دولت داده شعارهای ۸ ساله هستند نه شعارهایی کوتاه مدت که در صد روز اول به آنها رسیدگی شود.
– صد روز اول دولت برای شناسایی بیماری است. دولت فعلا دارد گرفتاریها را بررسی میکند، به عنوان مثال در بعد دیپلماسی خارجی دولت میدان مینی را که از ۳۵ سال پیش بین ایران و امریکا بود، توانست با حضورش در نیویورک تا حدودی خنثی کند و زمین را برای مذاکره دو کشور مهیا کند و اگر این طلسم نمیشکست و مذاکرات اتفاق نمیافتاد الان دولت را به سازشکاری یا ناکارآمدی متهم میکردند. من معتقدم باید با منتقدان با صبر و حوصله قدم برداشت.
– اگر واقعی بخواهند فکر کنند و اگر بخواهند با دقت و درایت مسائل را ببینند و دیدشان به مسائل احساسی نباشد، متوجه میشوند که با احساساتی شدن نمیتوان مسائل را رفع و رجوع کرد. مملکتداری با احساسات پیش نمیرود. ببینید حتی اگر فردی بخواهد دکوراسیون جایی را تغییر هم دهد و پول هم داشته باشد به این سرعت نمیتواند چه برسد به اینکه بخواهد مملکتداری کند.
– من معتقدم روحانی به فکر واقعی کردن شعارهای انتخاباتیاش و همچنین درصدد فراهم آوردن بسترها برای اجرایی کردن آنهاست و رایدهندگان به آقای روحانی هم درک میکنند که مسائل جدیتر از احساساتی شدن است و بیان اینکه دولت به این شعارها بیتوجه است تلاش تندروها برای تخریب دولت است.
– به نظر من دولت درصدد آزادیهای سیاسی و آزادیهای اندیشه است. به عقیده من اما خودش نباید وارد چالش با منتقدان و مخالفان احساسیاش شود بلکه باید گروه سه تا چهار نفرهیی را مامور پاسخگویی به مطالبات کند تا انتظارات غیرواقعی جنبه تخریب به خود نگیرد.
– عنوانش را نمیدانم اما باید مجموعهیی را تشکیل دهد تا به انتقادات پاسخ دهند و درصدد مقابله با تخریبها و لطمههای احتمالی این تخریبها بر بدنه دولت برآیند. خود دولت نباید وقتش را به این حرفها بگذراند، چرا که این دست ادعاها دولت را از پرداختن به کارهای اساسی محروم میکند.
– سرنوشت اصلاحات همان سرنوشت کشور است. اصلاحات سرنوشت جداگانهیی ندارند. اتفاقی که ۸ سال پیش با خروج اصلاحطلبان از گردونه مدیریتی کشور اتفاق افتاد کشور را با بحران روبهرو کرد. اصلاحطلبان خواستهیی جداگانه از مردم ندارند. اصلاحطلبان دنبال سپردن کار به کاردان هستند و میخواهند شایستهسالاری باشد.