شعر “فوزیه خان زاده” به بهانه ی احضار دکتر محمود احمدی نژاد به دادگاه

ما را ملامت نکنید اگر همصدا با سردارمان بخوانیم: اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه والنصر واجعلنا من خیرانصاره و اعوانه والمستشهدین بین یدیه.

دکتر عزیزم! شعر و قلم را به یاری گرفتم اما عذر تقصیر دارم از اینکه با این زبان الکن نتوانستم از این بهتر از مظلومیتت دفاع کنم.امید که قصور فرزند خود را ببخشید.

شکسته باد قلم اگر برای حقیقت سرنتراشد،

نفرین بر قافیه ها اگر دستم را نگیرند،

و مرده باد دل اگر برای دوست نلرزد!

بسم الله الرحمن الرحیم

اگر هوا ابری است،اگر دلت تنگ است

اگر ترانه ی باد کمی بدآهنگ است

اگر برای بهار دلت بهانه گرفت

اگر که رنگ خزان فریب و نیرنگ است

اگر شکسته تویی،اگر که خسته منم

بدان که طرح جهان هنوز هم جنگ است

دوباره قصه ی آه،دوباره یوسف و چاه

دوباره صورت ماه کبود و بیرنگ است

شکسته های دلم فدای دولت دوست

که زخم های تنش حکایت سنگ است

دلم تپید و تپید،به یاد صبح امید

چه دردها که کشید،نگو که این ننگ است

والسلام علی من اتبع الهدی.

فوزیه خان زاده صبح امید آبان ۱۳۹۲