درمان زخم معده با شیرین بیان +نحوه مصرف

آسیه محمدی درباره خواص دارویی گیاه شیرین‌بیان Glycyrrhiza glabra اظهار داشت: شیرین‌بیان گیاه بومی مناطق مدیترانه است و همچنین یکی از مهم‌ترین گیاهان دارویی بومی ایران است که به‌میزان قابل توجهی سالیانه از آن صادر می‌شود.

به‌گفته وی شیرین‌بیان دارای طبیعت گرم و خشک است و ساقه‌ای به‌طول ۱ متر و برگ‌های مرکب از تعدادی برگچه کدر و سبزرنگ و گل‌هایی به‌رنگ سفید و بنفش و زرد دارد.

این کارشناس بهداشت عمومی بیان داشت: ماده اصلی این گیاه اسید گلیسیریزیک با شیرینی ۳۰ تا ۵۰ برابر ساکارز است که در صنایع دارویی و غذایی کاربرد فراوان دارد.

محمدی ادامه داد: طبق بررسی مطالعات انجام شده مهم‌ترین خواص شیرین‌بیان که جدیداً کشف شده و در آمریکا، اروپا و آلمان استفاده می‌شود، درمان کننده زخم معده و سرطان معده است.

وی افزود: شیرین‌بیان خلط‌آور، مدر و قاعده‌آور، پاک‌سازی شش، جگر و سینه، مقوی اعصاب، درمان کننده التهاب معده، امراض دِماغی و اعصابی، تنگی نفس، تقویت چشم، آنتی‌اکسیدان و تقویت کننده سیستم ایمنی است.

این کارشناس بهداشت عمومی یادآور شد: همچنین از پماد برگ‌های این گیاه جهت رفع بوی بد زیر بغل و پا استفاده می‌شود. با توجه به خواص بی‌شمار و در دسترس بودن گیاه شیرین‌بیان در ایران برنامه ریزی دقیق و اصولی برای توسعه فعالیت‌ها و حفاظت و بهره برداری از این گیاه در عرصه‌های درمان و پیشگیری از بیماری‌ها توصیه می‌شود.

شیرین بیان انواع مختلف دارد:

گونه اسپانیایی «G. typical» که میوه آن صاف و بدون کرک است و ریزومهای قهوه ای به قطر ۶ تا ۱۸ میلیمتر دارد.

گونه روسی «G. glandulifera» که برگهای آن چسبناک است و ریشه های متعدد به ضخامت ۵ سامتیمتر دارد. پوست ریشه آن فلس دار و قهوه ای رنگ است و شیرینی ملایم دارد.

گونه ترکی «G. pallida» که ضخامت ریشه آن حدود ۸ سانتیمتر است.

گونه ایرانی «G. violacca» که ریشه های آن نیز نسبتاً ضخیم است.

شیرین بیان از جمله گیاهان دارویی خودرو است و کمتر مورد کشت قرار می گیرد. برگ های آن مرکب است و از ۴ تا ۷ زوج برگ به اضافه یک برگچه انتهایی تشکیل یافته است که به سبب ترشح شیره، چسبنده اند. گل های این گیاه به رنگ های ارغوانی، زرد یا بنفش یا آبی مایل به سفید هستند و میوه اش شامل ۵ تا ۶ دانه مایل به قهوه ای است. ریشه و ساقه زیرزمینی آن مصرف دارویی دارد.

قسمت مورد استفاده شیرین بیان، ساقه های زیرزمینی و ریشه های گیاه است که دارای ترکیبات مختلفی است. مهم ترین ماده ای که موجب شیرینی شیرین بیان می شود، ترکیب موجود در ریشه های گیاه به نام اسید گلیسریزیک است که ۵۰ برابر شکر شیرینی دارد. اسید گلیسریزیک با افزایش سن گیاه افزایش می یابد.

کاربردهای درمانی

قسمت مورد استفاده : ریشه

ورم معده، زخم معده و بیماریهای التهابی روده: اثرات درمانی شیرین بیان در تمام قسمتهای دستگاه گوارش دیده می شود لذا می توان از آن در تمام موارد التهاب یا زخم دیواره روده یا معده استفاده کرد. استفاده از چای شیرین بیان در شبها می تواند به کاهش ریفلاکس معدی کمک کند.

 آرتریت التهابی: قدرت ضد التهابی شیرین بیان می تواند در از بین بردن حالتهایی نظیر خشکی، داغی و درد عضلات و مفاصل مؤثر باشد. شیرین بیان با روشی که زیاد با عملکرد سایر استروئیدها متفاوت نیست، به تعدیل التهاب مزمن و شرایطی مانند آرتریت روماتوئید و پلی میالژیا کمک می کند.

 زخم های دهانی، گلودرد، برونشیت و سرفه: چای شیرین بیان به تنهایی یا در ترکیب با سایر گیاهان می تواند یک داروی غرغره یا دهانشویه مؤثر با طعم مناسب زخم های زبان، دهان، گلو و حنجره باشد. نوشیدن این چای نیز می تواند به درمان التهابات و تحریک راههای تنفسی مثل عفونت برونش ها کمک کرده و برای درمان سرفه و از بین بردن خلط سینه مؤثر باشد. اینچنین به نظر می رسد که این گیاه برای جلوگیری از پوسیدگی دندان ها نیز مؤثر باشد.

 عفونت های ویروسی: اگرچه شیرین بیان به این منظور شناخته نمی شود، اما در ترکیب با سایر گیاهان می تواند منجر به تقویت سیستم ایمنی بدن و مقابله با عفونت های ویروسی و سایر عفونت ها شود. از جمله دیگر بیماریهایی که شیرین بیان برای آنها توصیه شده است می توان به سندروم خستگی مزمن، مونو نوکلئوز، بیماری لایم، زونا و التهاب لوزه ها اشاره کرد.

 تقویت کننده غدره آدرنال: شیرین بیان می تواند در شرایطی که غدد آدرنال به استرس های طولانی مدت مبتلا شده اند کارساز باشد. این گیاه یک مقوی مؤثر برای غدد آدرنال بوده و به بهبودی بیماری و خستگی مزمن کمک می کند. شیرین بیان یک داروی استروژنی است که می تواند به خصوص در درمان خستگی های مزمن دوران یائسگی به کار رود.

 سایر کاربردها: تحقیقات در چین نشان داده است که شیرین بیان می تواند در سندروم تخمدان پلی کیستیک و بهبود نظم قاعدگی و باروری مؤثر باشد. این گیاه همچنین از کبد و بافتهای غشایی در معده و مسیرهای تنفسی حفاظت می کند. شیرین بیان داروی خوبی برای باز یافتن سلامتی و بهبود بعد از بیماری است.

مضرات مصرف زیاد شیرین بیان

– مصرف بی رویه شیرین بیان یا سایر فرآورده های آن به سبب تحریک غدد فوق کلیوی و ترشح بیش از اندازه هورمون آلدوسترون مضر است. این حالت سبب عوارضی چون اختلال در فعالیت های متابولیسمی و بالا رفتن فشار خون می گردد. در صورت مصرف بیش از ۲۰ گرم در روز، بروز عوارض نامطلوب بعید نیست.

 

نحوه ی مصرف:

۱ تا ۴ گرم از پودر ریشه ها را بصورت دمکرده و یا جوشانده به تعداد سه مرتبه در طول روز استفاده می کنیم.

تهیه دم کرده شیرین بیان

برای درست کردن دم کرده ی شیرین بیان باید ۵۰ گرم ریشه شیرین بیان بدون پوست را آسیاب کنید و در یک لیتر آب جوش بریزید و بگذارید مدت ۱۰ دقیقه دم بکشد.

برای درست کردن جوشانده شیرین بیان نیز باید ۵۰ گرم ریشه شیرین بیان بدون پوست را آسیاب کرده و در ۱۰۰ گرم آب بریزید و آنقدر بجوشانید که دوسوم آن باقی بماند.

عصاره شیرین بیان

با جوشاندن ریشه گیاه شیرین بیان و تبخیر بخش عمده آب آن، ماده ای سیاه رنگ (مایل به قهوه ای) به دست می آید که همان عصاره است. این ماده به دو صورت جامد و شیره عرضه می گردد. عصاره شیرین بیان در پزشکی، داروسازی، صنایع غذایی و بهداشتی مصارف متعددی دارد.

کاربرد اصلی این ماده، (در کشورهای غربی) شیرین کردن فرآورده های غذایی است، چون ۵۰ برابر قند (ساکاروز) شیرینی دارد و علاوه بر این، خواص دارویی هم دارد.

برای ساخت شربت شیرین بیان باید ریشه بدون پوست این گیاه را آسیاب کرده و با آب مخلوط کرده و آنقدر بجوشانید تا غلیظ شود.

نمی توان تکه های شیرین بیان را مانند آب نبات در دهان گذاشت و مکید، استفاده زیاد از شیرین بیان برای طحال مضر است و اگر می خواهید از شیرین بیان برای برطرف کردن بیماری و برای مدت طولانی استفاده کنید بهتر است آنرا با کتیرا بخورید.