بیوگرافی حمید سبزواری +مراسم تشییع و خاکسپاری
حسین آقاممتحنی مشهور به “حمید سبزواری“، شاعر انقلاب ساعاتی پیش درگذشت.
استاد حمید سبزواری، شاعر اشعار مشهور و ماندگار دوران انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، ساعاتی پیش در بیمارستان آسیا تهران دار فانی را وداع کرد.
گفته میشود، وصیت مرحوم سبزواری دفن در خانه قدیمیشان در شهر سبزوار بوده است و پسر آن مرحوم امروز با مسئولان سبزوار جهت اخذ موافقت با اجرای وصیت استاد، جلسه خواهد داشت.
اشعار بلند زندهیاد سبزواری، زبان گویای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس است و پیشواز آمدن امام خمینی(ره) به کشور را با مشهورترین سرودهاش، “خمینی ای امام” ، در اذهان مردم ایران جاودانه کرده است.
حسین آقا ممتحنی مشهور به حمید سبزواری، شاعر معاصر ایران و دارنده نشان افتخار جهادگر عرصه فرهنگ و هنر است. سبزواری زاده ۱۳۰۴ در سبزوار است که قبل از مدرسه، قرآن را در خانه و نزد مادرش آموخته بود. وی سرودن شعر را از چهاردهسالگی آغاز کرد.
از آثار استاد حمید سبزواری میتوان به دیوان اشعار، کاروان سپیده، یاد یاران، سرود درد، گزیده ادبیات معاصر و سرود سپیده اشاره کرد. سبزواری در نتیجه مبارزات جانانه انقلابی، سالها تلاش صادقانه شغلی و ذوق و قریحه بالای شاعری، تاکنون افتخارات متعددی را کسب کرده است.
او برای انقلاب شعر و شعار میساخت که در راهپیماییها و نمازجمعه خوانده میشد؛ برخی از آنها عبارتاند از: آمریکا آمریکا ننگ به نیرنگ تو، خمینی ای امام و الله اکبر خمینی رهبر.
محسن ممتحنی فرزند حمید سبزواری درباره مراسم تشییع و تدفین استاد گفت: این مسئله هنوز به صورت قطعی برنامهریزی نشده است و در جلسهای که امروز در سبزوار با مسئولین و امام جمعه محترم سبزوار خواهیم داشت مشخص خواهد شد.
وی گفت: استاد سبزواری از قدیم وقفیاتی در شهر سبزوار داشتند که در اختیار اوقاف بود و ایشان هر ماه پولی بابت نذورات در این وقفیات کنار میگذاشت. در مراسم بزرگداشتی که چند سال قبل در سبزوار برای ایشان برگزار شد بزرگان شهر توصیه کردند که این وقفیات تبدیل به موزه و مکان های فرهنگی برای جوانان و اهل فرهنگ شود که با پیگیریهای به عمل آمده و دستور مقاممعظم رهبری این وقفیات در اختیار خانواده حمید سبزواری قرار گرفت.
وی درباره مکان دفن ایشان نیز گفت: مسئولین شهر مکانی را قبرستان عمومی سبزوار در نظر گرفتهاند و البته خانه قدیمی ایشان نیز یکی از گزینهها برای دفن ایشان است.
به گفته ممتحنی وی دو روز قبل با توجه به وخامت حال استاد به سبزوار رفته تا وصعیت قطعی محل دفن وی را مشخص کند.
وی همچنین گفت نظر قطعی خانواده استاد سبزواری دفن در شهر سبزوار است مگر این که نظر مشورتی دیگری از طرف بزرگان برسد که در این صورت بر اساس همان مشورت عمل خواهد شد.
روحش شاد و راهش پررهرو باد.
حسین آقاممتحنی مشهور به حمید سبزواری (متولد ۱۳۰۴ در سبزوار، درگذشت ۲۲ خرداد ۱۳۹۵ در تهران) شاعر معاصر ایران بود که به او در سال ۱۳۹۳ نشان افتخار جهادگر عرصه فرهنگ و هنر اهدا شد.
زندگینامه حمید سبزواری
حمید سبزواری، زادهٔ ۱۳۰۴ در سبزوار. در گذشت ۲۲ خرداد ۱۳۹۵. پدرش، «عبدالوهاب»، پیشهور سادهای بود که قریحهٔ شعری داشت. جدش، ملا محمدصادق ممتحنی، شاعری مردمی بود که «مجرم» تخلص میکرد و آثارش در سفری به مشهد و در حملهٔ راهزنان به یغما رفت. ایشان در تاریخ ۲۲ خرداد ۱۳۹۵ مصادف با روز پنجم ماه مبارک رمضان در سن ۹۱ سالگی دار فانی را وداع گفتند.
نوجوانی
سبزواری، قبل از مدرسه، قرآن را در خانه و نزد مادرش آموختهبود. او بعداً به مدرسهٔ شیخ حسن داورزنی رفت. او در دوره نوجوانی در سبزوار زندگی میکرد. در سبزوار کتابفروشی به نام خسروی بود. او شعرهای حمید را چاپ کرده و فروخت. حمید میخواست اینکار را در تهران نیز انجام بدهد لیکن این امر صورت نگرفت.
اساتید و مربیان
پدر و مادر حمید، شاید اولین اساتید وی بودند. او جامع المقدمات را نزد میرزا حبیب جوینی خواندهبود. حاج آقا محمدعلی محمدی نیز از دیگر استادان وی بود.
فعالیتها
وی در نوجوانی شاهد فرهنگستیزی، خشونت و سرکوب احساسات مذهبی مردم توسط رضا شاه پهلوی بود. چهاردهساله بود که سرودن شعر را آغاز کرد. حمید جوان در آن سالها به هر حزب و گروهی که فکر میکرد حامل حقیقت یا حامی محرومانند سری میزد، اما بهسرعت درمییافت که آن سرابها هیچگاه نمیتوانند عطش عدالتخواهی و شوق استقلالجویی او را سیراب کنند، و سرخورده کنار میکشید.
حمید سبزواری بر اثر کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ متواری و مخفی شد. لیکن بعداً خود را به شهربانی سبزوار معرفی کرد و چهار سال در وضعیت بلاتکلیفی و تعلیق طی کرد تا سرانجام تبرئه شد.
مهمترین فعالیت سبزواری، شاعری است. شعر حمید، شناسنامهٔ زمانمند انقلاب است، زیرا کمتر حادثه یا رویدادی است که انعکاس آن در شعر او نباشد. شاعر، با حساسیت ویژهٔ خویش، هر رویداد مهم تاریخ معاصر ایران را با گلواژههای شعرش در حافظهٔ زمانه نقش کردهاست تا آیندگان از یاد نبرند که نسل گذشته در چه شرایط دشواری از آرمانها و انقلابش دفاع کردهاست.
مشاغل
سبزواری ابتدا به شغل معلمی مشغول بود. بعد از حوادث مرداد ۱۳۳۲ از آموزش و پرورش اخراج و سپس کارمند بانک بازرگانی (بانک تجارت پس از انقلاب) در تهران شد و سپس به شاعری روی آورد.
درگذشت
وی در سن ۹۱ سالگی به دلیل کهولت سن و وخامت بیماری در بیمارستان آسیا تهران درگذشت.
آثار
- سرود درد
- سرود سپیده
- سرودی دیگر
- تو عاشقانه سفر کن
- بانگ جرس