متن نامه حبیب محبیان به احمدی‌نژاد در سال ۸۸
صبح امروز مراسم هفتم حبیب محبیان در مسجد جامع شهرک قدس تهران برگزار شد. پس از درگذشت این خواننده ایرانی تحلیل‌ها و نقد و نظرهای فراوانی در خصوص پایگاه هنری اجتماعی و سیاسی وی در فضای رسانه‌ای کشور مطرح شد. خبرگزاری فارس نظر به شبهات و ابهامات ایجاد شده پیرامون بازگشت این نوازنده و خواننده ایرانی به کشور، متن نامه وی خطاب به محمود احمدی‌نژاد رئیس جمهور دولت دهم را برای اولین بار منتشر می‌نماید.
بنا به این گزارش درخواست حبیب محبیان طی این نامه با دستور موافق رئیس جمهور وقت مواجه می‌شود ولی وی هیچ گاه امکان فعالیت گسترده هنری را نیافت.
متن این نامه که در آذرماه سال ۱۳۸۸ به دبیرخانه مربوط ارجاع داده شده به شرح زیر است:
بنام خدا
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
جناب آقای محمود احمدی‌نژاد
با سلام و عرض ادب
با احترام به استحضار می‌رساند اینجانب حبیب محبیان یکی از هنرمندان مردمی این مرز و بوم که سالها در عرصه موسیقی و ترانه‌سرایی فعالیت حرفه‌ای داشته‌ام، بعد از انقلاب اسلامی به دلایل شخصی به همراه خانواده از کشور عزیزم هجرت کرده و سالها در غربت زندگی سختی را پشت سر گذاشته‌ام.
رئیس جمهور محترم! جالب است بدانید، که حتما می‌دانید، آقایانی که الان در پوستین اصلاحات دم از آزادی، حقوق بشر و حقوق شهروندی می‌زنند، در اوایل انقلاب با تنگ‌نظری و بی تدبیری خود باعث بوجود آمدن فضای بی اعتمادی و وحشت در بین برخی از هموطنان گردیدند بطوریکه تعدادی از آنها با چشمانی گریان مجبور به ترک وطن خود شدند بدون آنکه تقصیری داشته باشند، که من هم از جمله آنها هستم.
جناب آقای احمدی‌نژاد ریاست محترم جمهور، بنده به صراحت و با صدای بلند اعلام می‌کنم که اینجانب دارای عرق ملی و اسلامی بوده و اعتقاد راسخ به قوانین جاری کشور دارم و از وطن‌فروشان خودفروخته‌ای که سر به آخور استکبار و صهیونیسم جهانی دارند متنفر بوده و در هیچ زمانی با آنها همکاری و ارتباطی نداشته و ندارم و دامن به خیانت نیالوده‌ام. البته به این موضوع اذعان دارم که عمر و جوانی‌ام که سرمایه اصلی زندگی‌ام بود را در خارج از کشور از دست داده‌ام و شاید هم کوتاهی‌هایی داشته باشم.
اما با قلبی مملو از عشق به وطن و امید به آینده همچنان پرنشاط، فعال و با کوله‌باری از تجربه امید به آینده‌ای روشن دارم.
برادر عزیز، زمانی نه چندان دور رزم‌آرا نخست وزیر پهلوی با خفت اعلام کرده بود ما نمی‌توانیم لول هنگ آفتابه بسازیم تا برسد به ملی شدن صنعت نفت!! اما بعد از انقلاب اسلامی با همت مردم شریف ایران و رهبری بی نظیر امام خمینی (رحمت‌الله‌علیه) و مقام معظم رهبری و مواضع مقتدرانه جنابعالی شعار «ما می‌توانیم» به تحقق رسیده و نتایج درخشانی در پی داشته است که این افتخارات مورد مباهات همه ملت ایران می‌باشد.
امضا: حبیب محبیان
حبیب محبیان روز جمعه ۲۱ خرداد ۱۳۹۵ بر اثر عارضه قلبی در یکی از روستاهای رامسر درگذشت.
خیلی خوبه محمد هم میره عشق و حالش را میکنه پیر که شد یه نامه مینویسد و برمیگردد ما هم زجر و نداری این مملکت و جنگ و… را دیدیم اقتصادنابسا مان را دیدیم اینروزها انقدر از حبیب نوشته اند ای کاش از یک شهید مدافع حرم هم مینوشتید ول کنید دیگر بس است من به ایشان بی احترامی نمیکنم ولی انقدر هم رسانه ها بزرگش کردند نبوده است کاش خبرهای سازندگی و اقتصاد بود الان سالها و ماهها است خبر میخوانیم دریغ از یک افتتاح و کار افرینی یا حبیب است یا برجام است یا نماینده به مجلس نرفته است و همین.
کجا را افتتاح کردید کدام جوان مشغول شد .
چرا کی گفته کسی مشغول نشده؟؟؟؟ین همه مدافع حرم….الان اینقدر فرصت شغلی بوجود اومده همه برن شهید بشن و خانوادشون ی پولی بگیرن…ب این میگن کار آفرینی
عزیزان این نامه از ریشه دروغه
حبیب هنرمند و مرد به تمام معنا بود.
روحش شاد یادش گرامی
TREW بیسواد گمشوووتوچه میفهمی حبیب کی بود
خدا رحمتش کنه قضاوت نکنید.
جناب (به توچه)واقعا دمت گرم…حال کردم