مراسم تشییع پیکر فرهنگ شریف +بیوگرافی
او که امروز (۱۷ شهریورماه) در سن ۸۵ سالگی در تهران درگذشت، در مرداد ماه امسال چندبار به دلیل بیماری در بیمارستان بستری شده بود.
فرهنگ شریف با ابداع‌هایی که در نحوه‌ی انگشت‌گذاری و مضراب‌زنی در نقاط مختلف سیم‌های تار انجام داده، از این ساز صدایی متفاوت درآورده که بسیاری از کارشناسان معتقدند، زیباترین صدای تولید شده از ساز تار است.
شریف در سال ۱۳۱۰ در شهرستان آمل به دنیا آمد. دو ساله بود که با پدر و مادرش به تهران آمدند. از همان دوران کودکی به موسیقی گرایش زیادی داشت، به‌طوری که وقتی پدرش یک‌بار با تار قطعاتی را می‌زد، او به ذهن می‌سپرد و همان قطعات را می‌نواخت. یک روز که پدرش در خانه نبود، سازش را برداشت و شروع به نواختن کرد. وقتی پدر ناگهان به خانه وارد شد و ذوق و استعداد پسرش را دید، او را تشویق کرد و به کلاس‌های استاد علی‌اکبرخان شهنازی برد. به این ترتیب، فرهنگ شریف تحت تعلیم استاد شهنازی قرار گرفت و پرورش یافت.
پدر فرهنگ شریف دکتر داروساز بود و با اهل هنر نیز معاشرت می‌کرد.
وی تار را نزد استادان عبدالحسین شهنازی و مرتضی نی‌داوود، تارنوازان بزرگ اواخر دوره قاجار و اوایل پهلوی آموخت، اما شیوهٔ نوازندگی وی به اساتیدش شباهتی نداشته و مخصوص خود او بود. وی از تکنوازان و بداهه‌نوازان سرشناس موسیقی ایرانی شناخته می‌شد.
در سن دوازده سالگی نخستین تک نوازی خود را که به صورت زنده از رادیو پخش می‌شد با موفقیت اجرا کرد و به دنبال آن در اغلب برنامه‌های گل‌ها به عنوان تک نواز آواز، خوانندگان برنامه را همراهی می‌کرد.
سبک
فهرست مطالب
یکی از مهم‌ترین و دلنشین‌ترین سبک‌های نوازندگی تار متعلق به او بود. وی با ابداعاتی که در نحوهٔ انگشت‌گذاری و مضراب زنی در نقاط مختلف سیم‌های تار انجام داده، از تار صدایی کاملاً متفاوت به وجود آورده که بسیاری معتقدند زیباترین صدای تولید شده از ساز تار است. وی با قریحهٔ بی مانندش، ملودی‌هایی بسیار لطیف و زیبا ساخته‌است. استفاده از ظرفیت‌های تار در صدادهی‌های متنوع، سکوت‌های سنجیده، آفرینش جملاتی فارغ از قالب‌های ردیف، جواب‌های کوتاه و مؤثر، اجرای ماهرانه انواع کشش‌ها و مالش‌های طولی و عرضی که ریشه در روش‌های ویولن‌نوازی ایرانی دارد، تکیه بر خیال آزاد و قدرت ایجاد موقعیت‌های خلسه‌آور در هنگام تک‌نوازی و آفرینش کوک‌های گوناگون اختصاصی از ویژگی‌های برجسته هنر نوازندگی فرهنگ شریف به‌شمار می‌رفت به گونه‌ای که سبک و اسلوب نوازندگی اش منحصر به خود او بوده و از ساز هیچ نوازنده‌ای به غیر از ساز خودش شنیده نشده است. او چند سال به آمریکا سفر کرد و در دانشگاه‌های معتبر آنجا نیز کرسی استادی داشت.
نشان درجه هنر
استاد فرهنگ شریف دارای گواهی‌نامه درجه یک هنری معادل دکترا است که در دوره ریاست جمهوری محمد خاتمی به وی اهدا شده‌است.
کنسرت‌ها
او از سوی مرکز حفظ میراث فرهنگی شرق در دانشگاه موزه هنر لندن برای برگزاری کنسرت پژوهشی و همچنین تشکیل کارگاه تخصصی ساز تار دعوت شد. در این سفر علاوه بر اجرای کنسرت پژوهشی ویژگی‌های ساز تار را در ۵ جلسه تشریح کرد. این کنسرت از سوی دانشجویان و علاقه‌مندان با استقبال فراوانی مواجه شد. فرهنگ شریف کنسرت‌های پژوهشی در کشورهای آلمان و انگلستان برگزار نمود. فرهنگ شریف در ایران نیز کنسرت‌های متعددی در تالارهای متعدد و فستیوال‌ها و جشنواره‌ها برگزار کرد و همچنین همراه با محمد رضا شجریان کنسرت‌های متعددی در کشور ایران و کشورهای مختلف اجرا نمود.
کارنامه هنری
فرهنگ شریف در کارنامه هنری خود با خوانندگانی چون گلپا، ایرج، تاج اصفهانی، دلکش، غلامحسین بنان، محمدرضا شجریان، علیرضا افتخاری، محمود محمودی خوانساری، حسام الدین سراج، مرضیه، حمیرا، هایده و روح‌انگیز همنوازی داشته و در چند فستیوال بین‌المللی از جمله فستیوال موسیقی برلین توانسته‌است ساز تار را به خوبی به جهانیان بشناساند. فرهنگ شریف چند سالی را در دانشگاه‌های مطرح آمریکا به امر آموزش موسیقی مشغول بوده‌است.
آثار
- «من می‌خوام به خونه خدا برم» شعر: لیلا کسری (هدیه) – خواننده: هایده
- آثار متعدد در برنامه گل‌ها به همراه آواز بنان، اکبر گلپایگانی، ایرج
- موی سپید با آواز اکبر گلپایگانی
- بزم عاشقان با آواز ایرج و اکبر گلپایگانی
- همایون (برنامه گل‌ها با محمدرضا شجریان)
- آلبوم پیوند مهر با آواز محمدرضا شجریان (۱۳۶۳)
- آلبوم عشاق
- آلبوم شور معشوق
- آلبوم کرشمه
- آلبوم اصفهان
- آلبوم مهر افروز
- آلبوم ساز و نوا
- آلبوم سدره
- آلبوم نازنین یار
- آلبوم زخمه (۱۳۸۲)
- آلبوم عاشقانه‌ها (۱۳۸۳)
- آلبوم زمرد (۱۳۸۴)
- آلبوم آه باران با آواز محمدرضا شجریان (۱۳۸۸)
- آلبوم چنگ اورنگ ۱و۲ (۱۳۹۱)