گفت و گو با ویدا جوان بازیگر نقش کتایون سریال ماه و پلنگ +عکس

کتایون می خواهد انتقام حقی که از همسر فوت شده اش تضییع شده، بگیرد و تا مراحلی پیش می رود که شاید به گفته ویدا جوان بازیگر نقش کتایون، درک این احساس برای خود او هم سخت باشد.

ویدا جوان از چهره های تازه نفسی است که کار خود را از سینما و با فیلم« از ما بهترون» مهرداد فرید شروع کرد و پس از آن نقش کوتاهی در فیلم«گزارش یک جشن» ابراهیم حاتمی کیا بر عهده داشت. او اولین بار در قاب تلویزیون نیز با سریال«زمانه» حسن فتحی ظاهر شد. پس از آن در کارهای دیگری از جمله«پژمان»،«شمعدونی» و «آسمان من» حضور پیدا کرد که دو اثر پس زمینه طنز داشتند. جوان درباره علت گرایش از طنز به جدی و حضور در سریالی مانند«ماه و پلنگ» به این اشاره کرد که به داستان هایی که پس زمینه درام دارد، علاقه مند است و علاوه بر این، برای بیدار شدن حس انتقام درونش با چالش های بسیاری رو به رو بوده است.

در ادامه مشروح گفت و گو با این بازیگر از نظر می گذرانید:

| درباره چگونگی همکاری با احمد امینی بگویید؟

– این اولین تجربه ام با احمد امینی بود. سال گذشته با تئاتری به نام«جان گز» به کارگردانی نیما دهقان درباره شهدای غواص روی صحنه می رفتم. آقای امینی یک شب مهمان آن تئاتر بود و من را دید و از دفتر آقای زرین کوب با من تماس گرفتند و سیناپس فیلمنامه را برای نقش کتایون به من دادند؛ اما تا چندماه خبری نبود و یک اجرای تئاتر دیگر رفتم و با تمام شدن تئاتر یکبار دیگر با من برای عقد قرارداد نقش کتایون تماس گرفتند.

| ما در کارنامه کاری شما سریال های«پژمان» و «شمعدونی» که تم طنز دارند، می بینیم. در خصوص این تغییر رویه از طنز به جدی بگویید؟

– شروع کار من با « از ما بهترون» مهرداد فرید با پس زمینه سوررئال بود. بعد از آن«گزارش یک جشن» ابراهیم حاتمی کیا حضور داشتم که در هر دو فیلم نقش کوچکی به عهده داشتم. من با سریال«زمانه» حسن فتحی وارد تلویزیون شدم و قصدم بازی کمدی نبود و اصلا توانایی بازی کمدی را در خودم نمی دیدم. بعد از اتمام کار«زمانه» به دلیل روحیه تنوع طلبی که دارم، معتقدم تا زمانی بازیگر نقش های مختلف را تجربه نکند، نمی تواند ابعاد بازیگری را در خود پرورش دهد، به کار در این زمینه گرایش پیدا کردم. سروش صحت آشنایی خوبی نسبت به فضای کمدی دارد و نقشی که در سریال«پژمان» به عهده گرفتم، جذاب بود و می خواستم در قالب یک تیپ ظاهر شوم و به خودم ثابت کنم که می توانم و نتیجه خوبی داشت. بعد از آن در فیلم سینمایی«ملبورن» حضور داشتم و دوباره سریال«شمعدانی» به من پیشنهاد شد که کست بازیگران تئاتر در آن حضور داشتند و برایم جذاب بود و به همین دلیل قبول کردم. این طور نیست که توانایی انجام کار کمدی را در خودم نبینم، بلکه نمی خواهم کلیشه شوم. در ایران شرایط به نحوی است که اگر خانم ها نقش کمدی بازی کنند، به سختی نقش جدی به آن ها پیشنهاد می شود. من این یکسال و نیم بیکاری را تحمل کردم تا برگردم به سمتی که روحیه خودم به آن نزدیک است؛ چون کار ملودرام را خیلی دوست دارم.

| چه ویژگی باعث شد که برای بازی در نقش کتایون ترغیب شوید؟

– بعد از سریال شمعدانی دیگر جلوی دوربین کسی نرفتم و صرفا یکسال و نیم تئاتر بازی کردم. دو دلیل داشتم؛ یکی اینکه از لحاظ بازیگری خودم را قوی تر کنم؛ دوم اینکه توان خود را محک بزنم و کمدی را تکرار نکنم. وقتی سیناپس را خواندم، دیدم پرفراز و نشیب و چند وجهی است و کتایون شامل چند شخصیت مختلف می شود و همین تفاوت شخصیت ها و تعدد بعدهای آن ها باعث ترغیبم به پذیرش نقش شد. از این لحاظ که کتایون از نقش های کلیشه ای چندسال اخیر تلویزیون دور بود، بیشتر تمایل به کار در این زمینه داشتم.

| کتایون نسبت قانونی با همسرش ندارد و در عین حال خانواده پسر شکایت چندانی ندارند. به نظر شما پیگیری کتایون تا چه اندازه برای مخاطب باورپذیر است؟

– خودم چند نظر در شبکه های اجتماعی خواندم که چه طور امکان دارد زنی که از لحاظ قانونی عقد نکرده، به این نحو پیگیر مرگ همسرش باشد. ببینید در روند داستان ما به این مواجه می شویم که به لحاظ قانونی چه اتفاقی می افتد. در فیلم داستانی نباید همه مسائل توجیه قانونی داشته باشد. موضوعی که انگار مردم در نظر نمی گیرند، عشق است. ما یک پیشینه درباره آرش و کتایون داشتیم که پنج سال می خواستند ازدواج کنند؛ اما خانواده کتایون به شدت مخالف بودند و اجازه ازدواج نمی دادند. وقتی بعد از پنج سال این دو می توانند خانواده خود را راضی کنند، آرش کشته می شود. تنها شخصی که شاهد این مرگ می شود، کتایون است. این عشق و تصادف و مرگ آرش باعث می شود که کتایون نخواهد خون آرش پایمال شود. از دیدگاه کتایون کسی که با آرش تصادف کرده، مقصر و یک بچه نازپرورده است و نمی خواهد خون عشقش را پایمال کنند. احساسات او برگرفته از عشق اوست و همان طور که عرفا گفته اند عشق بزرگترین موهبت در زندگی هر انسان است. این دلیل محکمی برای پیگیری کتایون است.

| حس انتقام را چه طور در خود زنده نگه داشتید؟

– خیلی سخت است. به طور شخصی خودم تا این اندازه در پی انتقام نیستم و ایمانم به طبیعت قوی است و فکر می کنم همه چیز مثل یک چرخه آن قدر قوی است که سرجای خودش قرار می گیرد. (با خنده) به آقای امینی می گفتم من کتایون را درک نمی کنم و شاید اگر جای او بودم، ممکن بود این پیگیری را داشته باشم؛ اما در سریال می بینیم که کتایون تا کجا پیش خواهد رفت. وقتی به آنجا می رسیدم به آقای امینی گفتم محال بود من این کار را انجام دهم. به هرحال ذات کتایون، با اراده و احساساتی است. کینه ای که کتایون در دل خود پرورش داد، باعث شد که تا انتهای قضیه پیش برود. اتفاق جالب اینجا بود که ماه اول تصویربرداری در بهشت زهرا بودیم و من آن قدر سعی کردم عشق کتایون به آرش را درک کنم که زمان ورود به خانه با همسرم صحبت نمی کردم و عزادار بودم. این بذری بود که در ذهنم کاشتم و این عشق و فقدان به تدریج رشد کرد و باعث شد اطرافیانش از او دور شوند. بعدها می بینیم که کتایون دچار مشکلات روحی می شود. من این بیماری را درک کردم و به این نتیجه رسیدم که امکان دارد به سوی انتقام برود.

| اگر دوباره نقش طنز به شما پیشنهاد شود، می پذیرید؟

– نمی توانم به طور قطع بگویم که کار نمی کنم؛ اما در آینده نزدیک در قالب تلویزیون کار طنز انجام نمی دهم و باز هم این موضوع به نقشم در سینما یا تئاتر و کارگردانی که این کار را کارگردانی می کند، بستگی دارد. بعید می دانم در آینده نزدیک این کار انجام دهم. اگر هم قرار بود این نقش را داشته باشم، بستگی به شرایط و کارگردانی دارد و به جز این تنوع نقش هایی که بازی می کنم برایم اهمیت دارد.

| زمان خواندن فیلمنامه چه پیش بینی داشتید و چقدر احتمال می دادید که کار به ثمر برسد؟

– وقتی فیلمنامه را خواندم به نظرم قصه تأثیرگذار بود. این نقش در طول قصه به تدریج وجوه مختلف خود را نشان می دهد. به غیر از خود کتایون، داستان هم به نظرم خیلی جالب بود. به هر حال همه عوامل در ساخت یک مجموعه دخیل هستند و به دلیل اینکه کارهای قبلی احمد امینی با کیفیت بود، پیش بینی می کردم که کار خوبی خواهد شد. ترکیب نویسنده یعنی آقای مطلبی، کارگردان(احمد امینی) و تهیه کننده(آرمان زرین کوب) این نوید را به من می داد که کار خوب است؛ اما در درجه اول کار کردن با آقای امینی و بر عهده گرفتن نقش کتایون برایم اهمیت زیادی داشت.

| نحوه تعامل، برخورد با کارگردان و پارتنرهاتون چه طور بود و چه بده بستان هایی برای بهبود نقش داشتید؟

– بله، این اتفاق از روز اول بین من و آقای امینی می افتاد. وقتی نقش را خواندم، پیشنهادهایی به احمد امینی داشتم و در قالب کار هر پیشنهادی باشد، می پذیرند. من به نقشم اشراف داشتم و به دلیل درگیری بسیاری که کارگردان دارد، ممکن است به اندازه بازیگر روی نقش اشراف نداشته باشد و می نشستم با آقای امینی از یک دیالوگ کوچک تا کلیت نقش تصمیم می گرفتیم و اکثر اوقات به نتیجه مثبت می رسیدیم و جای تشکر دارد که ایشان با کمال میل می پذیرفت. گاهی هم آقای امینی مرا توجیه می کرد نیاز به ایجاد فلان تغییر نیست. این تعامل به جز کارگردان با خانم سحرخیز، استخری و خنیاگر و آقای ارجمند(در سکانس های کوتاه) وجود داشت. وجود آقای ارجمند در همان لحظات کوتاه برای خیلی مؤثر بود. گروه خیلی بی حاشیه و دوستانه پیش رفتند.

| نظر شما که در حال حاضر مخاطب نقش کتایون هستید، درباره سریال و کلیت کار چیست؟

– در حال حاضر حتی به ربع کار هم نرسیدیم ولی به طور تقریبی قسمت های معرفی به پایان رسیده است. نسبت به شروع، قصه خوب پیش رفته و درصد کمی از مخاطبان قصه را دوست نداشتند. مردم قصه را دوست داشتند و زنگ می زنند که پایان آن چه می شود؛ اما هیچکس نمی تواند پیش بینی کند؛ چون اتفاق ها در پی هم می افتند. به نظرم سریال خوب پیش رفته و مخاطب خود را خوب جذب کرده است. مطمئنم که بعد از شناخت شخصیت ها و داستان، این سریال مخاطبان بیشتری جذب خواهد کرد.

| با توجه به تخصصی که در زمینه طراحی لباس دارید، در این زمینه نظر خود را سرکارها می گویید؟

– به طور کلی کار هنری زیاد انجام دادم و به طور ناخودآگاه وقتی وارد صحنه می شوم به لباس تا مسائل دیگر فکر می کنم؛ اما معتقدم کسی که به عنوان طراح لباس می آید، مسئولیتی را از ابتدا تا انتهای کار به عهده می گیرد و من واقعا سعی کردم به طراحان احترام بگذارم. گاهی خیلی کم نظراتی دادم و خانم پرتو زاده طراح لباس در این کار به من می گفت اگر نظری داری بگو؛ اما من می گفتم واقعا درگیر نقش هستم و شما بهتر کار می کنید. به طور کلی روی لباس ها وسواس شدید دارم اما سعی می کنم این نظرات باعث آزار اطرافیان نشود.

| کار در کدام قاب تلویزیون یا سینما را ترجیح می دهید؟

– ورودم با سینما بوده و این فضا در ذهنم جای گرفته و این قاب را واقعا دوست دارم. کار در سینما به طور کوتاه مدت انجام می شود. بین تئاتر، سینما و تلویزیون من تئاتر و تلویزیون را ترجیح می دهم.

| خانم جوان چه انگیزه و برنامه ای پس ذهنش دارد که هنوز به آن نرسیده است؟

– واقعا چیزی نیست که به آن نرسیده باشم اما به دلیل اینکه فرد ایده آلیستی هستم، دوست دارم کارم را به بهترین شکل انجام دهم. در زمینه بازیگری دوست دارم بهتر تمرین کنم و به طور کلی علاقه مندم زندگی ام در هنر خلاصه شود و در این رابطه به پیشرفت برسم.

| اگر حرفی باقی مانده است، بفرمایید؟

– دوست دارم با مخاطبان این مصاحبه صحبت کنم و بگویم اگر از رسته افرادی اند که کاری را زود قضاوت می کنند، می خواهم سعه صدر داشته باشند و اجازه دهند عوامل مجموعه کار خود را به درستی انجام دهند. کارهای هنری به صورت گروهی انجام می شود و در کشور ما دردسرهای خاص خود را دارد. خوب شدن یک کار مستلزم بسیاری از عوامل است. اگر این نظرات تخصصی و سازنده باشد، حتما استقبال می کنیم.

منبع : بانی فیلم / نسرین بختیاری