احترام ۷۰۰ میلیونی از جیب مردم

رقم قراردادها در فوتبال ایران به قدری افزایش یافته که دیگر بازیکنان بی‌تجربه و درجه چندم نیز چندصد میلیون دستمزد می‌گیرد، اما ابهام اصلی اینجاست که چرا مدیران باشگاه‌ها تن به عقد چنین قراردادهایی می‌دهند و از آن بدتر اینکه چرا مقامات مسئول و مراجع ذی‌صلاح به ارقام نجومی فوتبال مثلاً حرفه‌ای‌مان و تضییع حق مردم واکنشی نشان نمی‌دهند! به ویژه که هواداران باید شاهد بخشش‌های نجومی باشند، ولی دم نزنند.

خرج فوتبال هر روز بیشتر می‌شود و باشگاه‌های دولتی‌مان نیز هر روز بدهکارتر از قبل می‌شوند. با بدهی‌های میلیاردی و شاکیان زیاد بین‌المللی هر لحظه باید منتظر اتفاقات و محرومیت‌های روزافزون بود. جدا از ضربه‌هایی که تاکنون شاکیان و بدهی‌های خارجی به فوتبال ایران زده‌اند قراردادهای داخلی نیز هزینه‌های سرسام‌آوری را روی دست باشگاه‌های وطنی گذاشته، باشگاه‌هایی که آشکار و پنهان از بیت‌المال ارتزاق می‌کنند.

اگرچه وزیر ورزش اخیراً مدعی شده که پرسپولیس و استقلال هیچ پولی از دولت دریافت نمی‌کنند، اما دولتی ماندن این دو تیم و قراردادهای میلیاردی که بی‌حساب و کتاب با افراد مختلف امضا می‌کنند پذیرفتن این ادعا را دشوار کرده است. خبر اعتراض بازیکنان استقلال به پرداخت نشدن دستمزدها و همچنین شایعه تحریم تمرینات این تیم سرانجام یکی از اعضای هیئت مدیره این باشگاه را به واکنش واداشت، واکنشی که مهر تأییدی بر آشفته‌بازار نقل و انتقالات بازیکنان است.

حسن زمانی در حالی از احترام به کادر فنی سخن گفته که انگار نه انگار آبی‌ها با تکیه بر بودجه دولتی اقدام به استخدام بازیکنان خود می‌کنند: «قرارداد بازیکنی که ۱۰۰ میلیون بوده ۸۰۰ میلیون به امضا رسیده و از نظر سایر اعضا این قراردادها معقول نبود، ولی همانطور که گفتم به احترام کادر فنی ما به تعهداتمان عمل کردیم!»

حتی تصورش نیز برای مردم غیرممکن است؛ به خاطر یک احترام خشک و خالی ۷۰۰ میلیون تومان ناقابل به حساب بازیکنی که خودش هم می‌داند مبلغ واقعی دستمزدش چقدر است واریز می‌شود، ۷۰۰میلیونی که برای به دست آوردنش کوچک‌ترین زحمتی نکشیده و عرقی ریخته نشده است. به همین دلیل هم باشگاه‌ها در فصل نقل و انتقالات کمترین بررسی را انجام می‌دهند و با کوچک‌ترین سفارش از سوی دلالان و افراد متفرقه پای قرارداد می‌روند.

به همین راحتی! به همین‌خاطر است که عضو هیئت مدیره یک باشگاه پرطرفدار به جای آنکه به اشتباه مدیران و اعضای هیئت مدیره باشگاه اعتراف کند، پای احترام و حفظ حرمت را پیش می‌کشد و عذر بدتر از گناه می‌آورد. فوتبالی‌ها در این سال‌ها به قدری از بی‌دروپیکری حاکم بر این رشته سوءاستفاده کرده‌اند که این ارقام دیگر به چشم‌شان نمی‌آید. در حالی که با همان بذل و بخشش ۷۰۰ میلیونی می‌توان گره از مشکلات افراد زیادی از جامعه را باز کرد.

باید به این عضو هیئت مدیره آبی‌ها گفت که بدون شک رعایت احترام کادر فنی آن هم به قیمت چندصد میلیون تومان به هیچ وجه قابل قبول نیست و حتی با بهانه‌هایی چون جلوگیری از بروز حاشیه نیز نمی‌توان اهمال صورت گرفته را توجیه کرد. پاس دادن مسئولیت رقم‌های سنگین به مدیریت گذشته و مدیران قبلی همواره یکی از راه‌های فرار آقایان بوده و اینگونه است که پس از گذشت ۱۶ دوره از لیگ برتر نابسامانی‌های مالی هر فصل بدتر از فصل قبل بوده است. بارها گفته‌ایم و باز هم می‌گوییم قرارداد فوتبالیست‌های شاغل در این لیگ بدون نظارت و حتی بدون در نظر گرفتن ابتدایی‌ترین ملاک‌ها منعقد می‌شوند.

با یک بررسی اجمالی یا تماشای چند بازی لیگ برتر به راحتی می‌توان به این واقعیت تلخ پی برد، اما اینکه چرا به این مسئله مهم رسیدگی و توجه نمی‌شود، سؤال حیاتی است که کسی حاضر به پاسخگویی درباره آن نیست! فعالان فوتبالی از دلالانی حرف می‌زنند که همه‌کاره‌اند و توانایی بالا بردن رقم قرارداد یک بازیکن بی‌کیفیت را تا مرز بالای یک میلیارد را هم دارند. در بین این دلالان چهره‌های شناخته شده نیز به چشم می‌خورد، ولی باز هم خبری از رسیدگی نیست. بعید است که در این روزهای آخر سال عزم جدی برای مقابله با حیف و میل‌های میلیاردی وجود داشته باشد، اما لااقل می‌توان آرزو کرد از سال آینده آقایان با دقت بیشتری قراردادها را امضا کنند تا پس از چند ماه مجبور به بذل و بخشش میلیونی از جیب مردم نشوند.

منبع : روزنامه جوان