نیلوفر امینی فر بر سر مزار پدرش +عکس اینستاگرام

نیلوفر امینی فر مجری تلویزیون  با انتشار عکس های زیر در اینستاگرامش نوشت:

اگر کسى را یافتى که در لبخندت غمت را دید و در سکوتت حرفهایت را شنید و در خشمت محبت را فهمید، بدان او بهترین دارایى زندگى توست… #بهم_عشق_بورزیم

#مراقب_هم_باشیم #قلب_همو_نشکنیم
#برای_عشق_ورزی_قلب_قرمز_پیدا_کنید_نه_سنگ_کبود
پ.ن:من به همه چیز تو این دنیا حس خوب دارم و هیچ چیز و هیچ کس مانع این احساس مثبتم به زندگی نمی شه …
بیایید قدر نفس لحظه هامونو بدونیم
وآدمای منفی وبدبین وسمی اطرافرو در همون اطراف وکنار عین خودشون رها کنیم وکنار کسانی سپران عمر کنیم که غیر واقعی و پر آسیب و سودجویانه دوسمون ندارن
کسانی که بتونن روح ما رو هم نوازش کن و
تسکین دلگیریامون از دنیا باشن….
پ.ن دو :تا حالا پی نوشت به این طولانی ای ننوشته بودما??
یا علی

*****

آدمی که دل کَندن بلد نیست،
باید جون کندنُ یاد بگیره … یادمون باشه
یه سری از آدما
تکیه گاه نیستن؛
پرتگاهن…! ??
پ.ن:همینجوریانه
پ.ن دو:یه وقتایی فاز شکست عشقیم باحاله هااا?
پست موقت

*****

در بدترین ما آنقدر خوبی هست
و در بهترین ما آنقدر بدی هست
هیچ یک از ما حق این را نداریم که از دیگری عیب جویی کنیم.
توضیح:همه ی ماگاه در بحران هایی قرار می گیریم که نیاز به صحبت کردن داریم واگر هم درون گرا باشیم خواسته وناخواسته التهاب ما در صورت وکارکردمان مشخص می شود ….حرف من اینه که خواهشا به احساسات هم اهمیت بدیم اگر تمایلی به اهمیت نداریم حداقل قضاوت نکنیم فراموشمون نشه شاید روزی ما هم مثل همون دیگری بودیم یا اون موقعیترو تجربه کنیم ….
واز همه مهمتر اینکه دیگری هم مثل ما خدا دارد…بس عجیییب وحق مدار وعادل….
یا علی

*****

فرانسیس ومن? همنظریم

****

بار ها گفته ام این شهر بهار ندارد
باغ ندارد، بهار نارنج ندارد
و آدم اگر دلش بگیرد دردش را به کدام پنجره بگوید
که دهانش پیش هر غریبه باز نشود؟… پ.ن:مردم عجییب بیکار وبی سوژه شدن ..به همین دلیل دستاویز دهان چرک گرفتشون ،زندگی دیگرانه….
لعنت خدا بر اونهایی که در خلوت دوستن وپشت سر خائنو بی دین…یا وقتی به هر دلیلی از دایره ی دوستات حذف می شن غیر شریف وپلید اسرار خلوت دوستیرو فاش می کنن….تازه با همراهی ذهن بیمارشون پردازش ناعادلانه هم می کنن.
بنده های خدا بیاید زندگیمونو کمی پربار واندیشمونو کمی زلال کنیم… دوستای نازنینم #دوستون_دارم
وممنون که هستید

****

من به در خانه ات تکیه داده ام

عابران میگویند نیست

به خانه ی متروکش نگاه نکن نیست رفته است

میگویند و می روند

پنج سال است میگویند نیست رفته است

گفته اند و رفته اند من اما به در خانه ات تکیه داده ام….. به وسعت آسمون دلتنگتم …..تکیه گاهم ،پدرم…..
هیچ وقت فکر نمی کردم شنیدن واژه ی دخترم
برام حسرت بشه….
اما شد….
شما نذارید حسرت بشه….
پدرم …مردترین مرد روزگارم ….قبول کردم آسمون میزبان بهتری بود برای وجود اهوراییت…. پ.ن:پدرم نیست اما باور نمی کنید گاهی بیشتر از حضور فیزیکیش حسش می کنم ودعا ونگاهشو لمس می کنم
سایه ی بزرگتراتون مستدام

*****

سلام،اول یه توضیحی راجع به عکسا بدم،برای تحصیلات پدرم تا هشت سالگی هند زندگی می کردیم ،یکی از بهترین دوران عمر وزندگیم
عکس بالا سمت چپ دوستان هندی خانوادگی ما بودن خانواده ی ضمیربیک (رخسانه مادر خانواده،طیبه دوست من که دوتایی اون پشتیم،دوتا پسر هاشون، منم که لوس وننر عروسکمو دارم به دوربین نشون میدم?)
عکس سمت راست بالا،نساء وسمانه آبجی دوقلوهامن ،نساء داره از آسمون ستاره می چینه?سمت چپ پایین هم اونا هستن (الهی دورشون بگرده آجی?)
عکس پایین گوشه منم که دارم از رو درخت راه می رم خلاصه هنده دیگه یا رو درختی یا کنارشی?
مامانم وقتی این عکسارو برام فرستاد آخرش نوشته نیلوفر دقت کردی تو همه ی عکسا داری می خندی؟!
آره مامان مدتهاست دقت کردم که با بزرگ شدنم خنده هام کوچیک شدن….
چقدر بزرگان درست گفتن
شادی،
تاجی که در کودکی
همواره بر سر داشتیم…..
یادش بخیر…. چون می دونستم اینجا از جمله صفحاتی هست که بهترین ومودب ترین وبا احساس ترین دوستان وفالوورارو داره گفتم این احساس وخاطره ی نوستالژیمو با شما قسمت کنم…
یاد کودکی هامون بخیر