عکس یادگاری فاطمه معتمد آریا با دالایی لاما (رهبر بوداییان)

دالایی لامای چهاردهم (نام مذهبی: تنزین گیاتسو، مخفف شده از جتسون جامفل نگاوانگ لوبسانگ یشه تنزین جیاتسو، متولد لهامو داندروب، ۶ ژوئیه سال ۱۹۳۵) دالایی لامای کنونی و چهاردهمین است. دالای لاماها با نفوذترین چهره‌ها در دودمان گلوگپالیها در بین بوداییان تبتی هستند، اگر چه چهاردهمین دالایی لاما بر تمامی آنها تسلط پیدا کرده دارد. او جایزه صلح نوبل را در سال ۱۹۸۹ برد و نیز بخاطر حمایت مادام العمر خود از تبتی‌ها در داخل و خارج از تبت شناخته شده‌است. تبتیها بر اساس سنت بر این باورند که او تناسخ پیشینیان خود و مظهر “بودی ساتوای مهربان” می‌باشد. دالایی لاما در تاکتیر، چینگهای (که همچنین در میان تبتیها به عنوان آمدو شناخته می‌شود) متولد شد.

عکس یادگاری فاطمه معتمد آریا با دالایی لاما

دالایی لاما در ایران نیز، برای نخستین بار در ۶ تیرماه ۱۳۸۵، توسط روزنامه «اعتماد ملی» معرفی شد و با هدف تبلیغ «معنویت سکولار» و «عرفان های آمریکایی» گفتگوی تبلیغاتی مفصلی از وی منتشر شد.

تبت، سرزمین مقدس بودائیان و مرتفع ترین منطقه مسکونی جهان است، که از آن با نام “بام جهان” نیز یاد می شود، در جمهوری خلق چین و در مرز هند واقع شده است. پایتخت سنتی تبت، شهر لهاسا است که اکنون مرکز استان تبت چین است. اداره امور این سرزمین، که معمولا تحت حمایت چین بوده، از قرن هفدهم به بعد بر عهده رهبر مذهبی بوداییان تبتی بود که عنوان «دالایی لاما» را دارد.

«تنزین گیاتسو»؛ چهاردهمین دالایی لاما تبت است که در سال در سال ۱۹۳۷ به عنوان کسی که روح بودا در او حلول کرده، معرفی شد! از همان سن و بر پایه خرافات رایج بودیسم، بر تخت سلطنت موروثی تبتی ها تکیه زد و در پانزده سالگی هم به عنوان رهبر تشریفاتی دولت تبت برگزیده شد. «دالایی لاما» در بیست و چهار سالگی، به تحریک غرب و برای تثبیت حکومت خودمختارش، تبتی ها را به شورش علیه حکمرانی چینی ها فراخواند، اما در حالی که هزاران تبتی در نبرد با سربازان چینی جان می دادند، از ترس جانش، به هند گریخت و از دولت دهلی تقاضای پناهندگی سیاسی کرد.