… وَلَا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَهِ ۛ … ﴿١٩۵﴾ «بقره» …و خود را با دست خود به هلاکت میفکنید، … (۱۹۵)
… وَلَا تَقْتُلُوا أَنفُسَکُمْ ۚ إِنَّ اللَّـهَ کَانَ بِکُمْ رَحِیمًا ﴿٢٩﴾ «نساء» … و خودتان را مکشید، زیرا خدا همواره با شما مهربان است. (۲۹)
…فَاصْبِرْ ۖ إِنَّ الْعَاقِبَهَ لِلْمُتَّقِینَ ﴿۴٩﴾ «هود» …پس شکیبا باش که فرجام [نیک] از آنِ تقواپیشگان است. (۴۹)
… ۗ وَلَذِکْرُ اللَّـهِ أَکْبَرُ ۗ وَاللَّـهُ یَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ ﴿۴۵﴾ «عنکبوت» …، و قطعاً یاد خدا بالاتر است، و خدا مىداند چه مىکنید.(۴۵)
وَمَا لَنَا أَلَّا نَتَوَکَّلَ عَلَى اللَّـهِ وَقَدْ هَدَانَا سُبُلَنَا ۚ … ۚ وَعَلَى اللَّـهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُتَوَکِّلُونَ ﴿١٢﴾ «ابراهیم» و چرا بر خدا توکل نکنیم و حال آنکه ما را به راههایمان رهبرى کرده است؟ … و توکلکنندگان باید تنها بر خدا توکل کنند. (۱۲)
وَالَّذِینَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَهً أَوْ ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللَّـهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَن یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّـهُ وَلَمْ یُصِرُّوا عَلَىٰ مَا فَعَلُوا وَهُمْ یَعْلَمُونَ ﴿١٣۵﴾ أُولَـٰئِکَ جَزَاؤُهُم مَّغْفِرَهٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَجَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا ۚ وَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِینَ ﴿١٣۶﴾إ «آل عمران» ِو آنان که چون کار زشتى کنند، یا بر خود ستم روا دارند، خدا را به یاد مىآورند و براى گناهانشان آمرزش مىخواهند -و چه کسى جز خدا گناهان را مىآمرزد؟ و بر آنچه مرتکب شدهاند، با آنکه مىدانند [که گناه است]، پافشارى نمىکنند. (۱۳۵) آنان، پاداششان آمرزشى از جانب پروردگارشان، و بوستانهایى است که از زیر [درختان] آن جویبارها روان است. جاودانه در آن بمانند، و پاداش اهل عمل چه نیکوست. (۱۳۶)
… وَلَا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَهِ ۛ … ﴿١٩۵﴾ «بقره» …و خود را با دست خود به هلاکت میفکنید، … (۱۹۵)
… وَلَا تَقْتُلُوا أَنفُسَکُمْ ۚ إِنَّ اللَّـهَ کَانَ بِکُمْ رَحِیمًا ﴿٢٩﴾ «نساء» … و خودتان را مکشید، زیرا خدا همواره با شما مهربان است. (۲۹)
…فَاصْبِرْ ۖ إِنَّ الْعَاقِبَهَ لِلْمُتَّقِینَ ﴿۴٩﴾ «هود» …پس شکیبا باش که فرجام [نیک] از آنِ تقواپیشگان است. (۴۹)
… ۗ وَلَذِکْرُ اللَّـهِ أَکْبَرُ ۗ وَاللَّـهُ یَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ ﴿۴۵﴾ «عنکبوت» …، و قطعاً یاد خدا بالاتر است، و خدا مىداند چه مىکنید.(۴۵)
وَمَا لَنَا أَلَّا نَتَوَکَّلَ عَلَى اللَّـهِ وَقَدْ هَدَانَا سُبُلَنَا ۚ … ۚ وَعَلَى اللَّـهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُتَوَکِّلُونَ ﴿١٢﴾ «ابراهیم» و چرا بر خدا توکل نکنیم و حال آنکه ما را به راههایمان رهبرى کرده است؟ … و توکلکنندگان باید تنها بر خدا توکل کنند. (۱۲)
وَالَّذِینَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَهً أَوْ ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللَّـهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَن یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّـهُ وَلَمْ یُصِرُّوا عَلَىٰ مَا فَعَلُوا وَهُمْ یَعْلَمُونَ ﴿١٣۵﴾ أُولَـٰئِکَ جَزَاؤُهُم مَّغْفِرَهٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَجَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا ۚ وَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِینَ ﴿١٣۶﴾إ «آل عمران» ِو آنان که چون کار زشتى کنند، یا بر خود ستم روا دارند، خدا را به یاد مىآورند و براى گناهانشان آمرزش مىخواهند -و چه کسى جز خدا گناهان را مىآمرزد؟ و بر آنچه مرتکب شدهاند، با آنکه مىدانند [که گناه است]، پافشارى نمىکنند. (۱۳۵) آنان، پاداششان آمرزشى از جانب پروردگارشان، و بوستانهایى است که از زیر [درختان] آن جویبارها روان است. جاودانه در آن بمانند، و پاداش اهل عمل چه نیکوست. (۱۳۶)