واکنشهای جالب به انتقادهای حاتمی کیا در اختتامیه جشنواره فیلم فجر ۹۶

ابراهیم حاتمی کیا پس از دریافت سیمرغ خود گفت: ممنونم از محبت داوران عزیز. من فیلمساز وابسته و فیلمساز این نظامم. من افتخار می کنم از کسانی حرف می زنم که باورشان دارم.

من سی سال است روی این سن می آیم و می روم. از سازمان اوج تشکر می کنم. آنها خیلی زحمت میکشند و باید نام سربازان گمنام امام زمان را به آنها داد. متاسفم از  برخی همکارانم که وقتی اسم این سازمان ها و… به میان می آید، به آن معنای دیگری می دهند.

افتخار می کنم برای مدافعان حرم فیلم ساختم. افتخار می کنم از بچه های سپاه و عزیزی مانند حاج قاسم سلیمانی جایزه گرفتم. حاج قاسم سلیمانی با دیدن فیلم من اشک ریخت. بابت کارهایم پشیمان نیستم. اف بر آن فردی که فیلم به وقت شام را فیلم کمدی می‌خواند .

اگر قرار است خانه سینما به محل کارآفرینی تبدیل شود، من کارآفرینم چرا که یک سال رزق به آنها رساندم.

وی با انتقاد از شبکه دو  و سه سیما گفت :امثال آقای رشیدپور این واژه ها را می سازند. به تلویزیون اعتراض می کنم از مسئولان شبکه سه و دو، شکایتم را به خدا می برم که با این فیلم لجبازی شدونخواستند حتی به عنوان یک سوٰژه به آن نگاه کنند .  به جای آنکه از افرادی دعوت کنند که  از این نگاه دفاع می کنند تبدیل می‌شوند به اپوریسیون .  این نگاه واقعا زشت است برای این مملکت. من شکایتم را پیش خدا می برم.

*** واکنش های به صحبت های ابراهیم حاتمی کیا

من خودم اولش یکم جا خوردم چرا اینقدر دل پری داشت حاتمی کیا و تو دلم گفتم.کاش این حرفارو نمیزد ولی وقتی  شنیدم تو مراسم و قبل مراسم چیکار کردن با حاتمی کیا مخصوصا خوده رشیدپور  ، به حاتمی کیا حق دادم که انقدر با بغض حرف زد متاسفانه باید گفت نود درصده جامعه سینما مخالف حاتمی کیاها هستنو در حال سنگ اندازی

***

حقیقتا باید صحبتهای شب گذشته حاج ابراهیم حاتمی کیا در اختتامیه جشنواره فیلم فجر را پاسخی بر نیش و کنایه های اپوزیسیون مسلک ها دانست.

***

دیروز یه بنده خدای گم کرده راهی در #میدان_آزادی طوری حرف زد تا باز هم بگه من با این نظام زاویه دارم و حرف دیروز و امروزم یکی نیست.

و دیشب یه #مرد در مراسم اختتامیه #جشنواره_فیلم_فجر گفت #با_افتخار_وابسته_به_این_نظامم

***

مرد اون کسیه که تو چشمات نگاه کنه حرفش رو بزنه نه اینکه بره پشتت بدیت رو بگه. این یعنی صداقت

نه مثل رشید پور که در برنامه حالا خورشید جنبه انتقادی به خودش میگرفت اما در مصاحبه با روحانی حرف دل ملت رو نزد چون گزینش خود روحانی بود

***

در اختتامیه جشنواره امسال،
‏مخاطب ‎#حاتمی‌کیا شخص ‎#رشیدپور نبود
رشیدپور نماد آدمهای سطحی، جوزده، دورو، چاپلوس، بله قربان گو، سلبریتی پرور، مردم گریز و … حاکم بر مناصب فرهنگی و رسانه ملی است

***

حاتمی کیا همیشه حاتمی کیا بوده. این حاتمی کیا همون حاتمی‌کیای فیلم به رنگ ارغوان تو دولت خاتمی هست که وزارت اطلاعات جلوی فیلمش ایستاد. پس حاتمی کیا هم درد ممیزی را به بدترین شکل ممکن چشیده و میدونه سانسور و چهار سال خوابیدن سرمایه یعنی چی. یه عده بدون داشتن حداقل‌هایی از اطلاعات تاریخی و سینمایی پز روشفکرانه میدن و میان میگن حاتمی‌کیا تنها کارگردانی بوده گه همیشه تمام امکانات براش فراهم بوده و بی دغدغه فیلم ساخته.

این عده که از این دست ادعاه دارن حافظه‌ی تاریخی خوبی حداقل تو رشته‌ی سینما ندارن. مرور تاریخ قبل از نقد بد نیست. حاتمی کیا همون حاتمی‌کیای هویت و از کرخه تا راین هست تا حاتمی کیای به رنگ ارغوان و به وقت شام.

حاتمی کیا همون کسی هست که وقتی امثال مرحوم کیارستمی به هشت سال دفاع مقدس جنگ نامفهوم داد اومد و فیلم جنگی ساخت.

حاتمی کیا همیشه وابسته به نظام بوده و افتخار هم میکنه و حقش هم هست که افتخار کنه. چون فیلم ساختن برای قهرمانان واقعی این مملکت همت نه، غیرت میخواد. غیرتی که همه ندارن. هر کارگردانی سمت فیلمی که توش حرف از شهادت باشه نمیره و هر بازیگری هم این‌کار را نمیکنه.

البته من گاهی حق میدم بهشون چون زندگی خرج داره. اما واقعا غیرت میخواد که با پول نظامت فیلم بسازی تا قهرمان کشورت و نشون بدی. نه با پول اشراف قطری فیلم بسازی بی‌غیرتی مرد ایرانی و بدبختی و سیاهی کشورتو تو جهان نمایش بدی.

حاتمی کیا حرفش اینه که میگه در حق فیلم ظلم شده. یعنی در حق صفر تا صد اونایی که فیلم و ساختن. میگه به فیلمم یه عده میگن کمدی هست. اینه معنی ظلم.

ظلم یعنی تو سینمای هالیوود که رویای یه عده‌ای هست جنایتکار جنگی قهرمان و ناجی جهان هست اما توی ایران قهرمان واقعی جنایتکار و جانی. این یعنی بهتره به جای جشنواره فیلم فجر اسمشو بذاریم جشنواره فیلم غرب، وقتی که نگاه لیبرالی قراره یه فیلم طراز انقلاب را داوری کنه.

این تفکری هست که پشت سرش امثال تفکر رشیدپورها قرار گرفتن.‌ رشید پوری که بدون سواد سینمایی اومده پشت صندلی سینمایی ترین برنامه کل تاریخ تلوزیون نشسته. یعنی توی جمهوری اسلامی ایران شما صرف اینکه مجری باشی و حرف زدن بلد باشی میتونی هر برنامه‌ای اجرا کنی. از برنامه‌ی هفت صبح حالا خورشید تا برنامه‌ی هفت شب سینمایی. هویت برنامه هم اصلا موضوعیت نداره.

یعنی در تمام این چهل سال قحط‌ الرجال مجری سینمایی داشتیم ما، و رسانه ملی مجبور شد به تنها گزینه موجود یعنی رضا رشید پور پناه ببره.سواد سینمایی داشتن هم کشکی است که عشایر ایرانی از شیر بز و گوسفند درست میکنند و بعدا همونو می‌سابن