کارخانه کاغذ کارون؛ از پلمب تا ورود به پرونده حقوقی!
قاسم فدایی مدیرعامل کارخانه گلریز صنعت شوشتر ، پیرامون کارخانه کاغذ کارون اظهار داشت: ابتدا نام کارخانه کاغذ کارون بود که سال ۹۲ اموال منقول و غیرمنقول آن طی یک مزایده از سوی شرکت آتیه دماوند به ما واگذار شد و ما مجموعه ای به نام گلریز صنعت شوشتر را با این اموال تاسیس نمودیم.
وی گفت: این مجموعه بزرگترین مجموعه تولید خمیر از باگاس در ایران است که ظرفیت ۸۵ هزار تنی خمیر برای تولید کاغذ تحریر و چاپ را دارد.
مدیرعامل کارخانه گلریز صنعت افزود: این مجموعه را سال ۹۲ طی یک مزایده رسمی از شرکت آتیه دماوند خریداری کردیم و پیش پرداخت اولیه به شرکت آتیه دماوند پرداخت و قرار شد ظرف نه ماه اسناد مالکیت منتقل شود. مهرماه سال ۹۲ پس از ورود به مجموعه شروع به عملیات راهاندازی کردیم چون چند سالی بود عملیات متوقف شده بود و ماشین آلات واردشده نصب نشده بود و شاهد پیشرفت در کارخانه نبودیم. عملیات نصب و راهاندازی با تجهیز چند تیم حرفهای داخلی و خارجی آغاز شد.
فدایی گفت: بالغ بر ۱۰۰ میلیارد تومان هزینه برای نصب و بهرهبرداری این کارخانه انجام دادیم. این عملیات بهخوبی پیش میرفت تا خط به بهرهبرداری برسد اما متأسفانه پس از ۹ ماه شرکت آتیه دماوند که قرار بود عملیات انتقال سند را انجام دهد، کار را پیگیری نکرد و حتی مشکلات کارگری کارخانه کارون را هم قرار بود به ما منتقل نشود همچنان ما را درگیر کرد.
وی افزود: ما همه این مشکلات را به نوعی مدیریت کردیم، اما ناگهان مشخص شد، درتاریخ ۷ اردیهبشت ۹۲، حکم توقیف برای کارخانه کاغذسازی کارون آمده بود اما مزایده در تاریخ ۹۲/۸/۷ انجام و اموال به ما واگذار گردید.
مدیرعامل کارخانه گلریز صنعت با بیان اینکه ما بدون اطلاع از این حکم شروع به عملیات راهاندازی کرده بودیم گفت: این مسیر ادامه داشت تا اینکه در مورخ ۹۵/۱/۱۸ مجموعه پلمب شد. دلیل این پلمب هم حکمی بود که سه سال پیش به این کارخانه رسیده بود ولی ما بدون اطلاع از آن بهعنوان یک مجموعه تولیدی در این منطقه شروع به سرمایهگذاری کرده بودیم و نزدیک به راهاندازی هم بودیم اما متأسفانه پس از پلمب در ۱۸ فروردین ۹۵، اجازه ورود هم به ما داده نشد.
فدایی با بیان اینکه پروندههای حقوقی بسیاری وجود دارد و وعدههای مختلف برای تسهیل مسیر ارائه شده ولی کاری صورت نگرفته و با عنایت به احکام قضایی دریافت شده مشخص است که حل این موضوع برای شرکت آتیه دماوند و بازگرداندن این اموال غیر ممکن است، کما اینکه بیش از چهار سال از دریافت حکم و ۱۸ ماه از پلمب کارخانه گذشته و شرکت آتیه دماوند به عنوان فروشنده نتوانسته است این مشکل را مرتفع نماید و پیش بینی میشود در آینده هم کاری از پیش نبرد. وعده رفع مشکل که امروز از زبان مدیران این مجموعه شنیده میشود وعده واهی است چرا که از سه سال پیش این وعدهها به ما داده شد ولی عملی صورت نپذیرفت.
وی افزود: ما به عنوان مجموعه خصوصی برای حل مشکل کاغذ وارد مسیر و سرمایهگذاری شدیم اما نه تنها اجازه کار دریافت نکردیم بلکه وارد پرونده حقوقی سنگین شدیم. متاسفانه شرکت آتیه دماوند حتی حاضر به اجرای قرارداد هم نیست. در حالیکه در قرارداد صراحتا آمده فروشنده موظف است که ثمن پرداختی اولیه بعلاوه ۲۱ درصد نرخ بهره سالیانه را مسترد نماید و علاوه بر آن کلیه هزینههای انجام شده نیز باید به نرخ روز محاسبه و بازگردانده شود ولی تاکنون اقدامی در این راستا انجام نشده است. لازم به ذکر است پیش بینی میشود این رقم بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیارد تومان باشد. قطعا مشکلات معنوی ایجاد شده برای مجموعه ما اصلا قابل بیان نیست. متاسفانه شرکت آتیه دماوند نه تنها با ما بلکه با سهامداران خود نیز شفاف نبوده و علیرغم گذشت سالها از این موضوع و لزوم اعلام این امر به سهامداران خود کوچکترین اقدامی را انجام نداده است.
گفتگو با مالک کارخانه کاغذ کارون (دی ماه ۱۳۹۲)
محمدجواد مقدم مالک کارخانه کاغذ پارس و گلریز شوشتر کارون با اشاره به روند تجهیز و راهاندازی کارخانه کاغذ گلریز شوشتر (کارون) گفت: کارخانه کاغذ پارس پیش از اینکه به ما واگذار شود، فعالیت داشت و به تولید میپرداخت، اما کارخانه کاغذ کارون عملاً هیچ فعالیتی نداشت و دستگاهها راهاندازی نشده بودند، بنابراین ما در ابتدای کار بر روی دستگاهها و ماشینآلات متمرکز شدیم و اکنون قویاً در تلاش هستیم تا یک ماشین کاغذ را راهاندازی کنیم. با پیمانکاران داخلی در این خصوص مذاکراتی انجام شده و به زودی دستگاهها را نصب خواهیم کرد.
وی در پاسخ به این پرسش که برخی از دستگاههای این کارخانه در حدود ۲۸ سال پیش خریداری شده است، آیا نیاز به مجهزکردن دستگاهها بر اساس تکنولوژیهای روز ندارید، گفت: بله، قطعات و قسمتهایی ضرورت دارد، جایگزین شود، ولی کلیت ماشینآلات همان ماشینآلات خریداری شده در گذشته خواهند بود.
مقدم کاغذ تولیدی کارخانه گلریز شوشتر را کاغذ چاپ و تحریر عنوان کرد و گفت: ظرفیت تولید کاغذ ما ۳۵ هزار تن خواهد بود و ظرفیت تولید ماشین خمیرسازی ۸۵ هزار تن است.ماشین کاغذ سریعاً راهاندازی میشود و میتوان گفت کمتر از یکسال آینده شاهد تولید کاغذ در این کارخانه خواهیم بود. به موازات آن کار ماشین خمیرسازی را نیز در دست اجرا قرار میدهیم، تا در زمان مقرر راهاندازی شود.
وی همچنین از تجهیز ماشینآلات کارخانه پارس خبر داد و گفت: نخستین ماشین تجهیز شده این کارخانه یک هفته تا ۱۰ روز آینده در خط تولید قرار میگیرد و ظرفیت آن افزایش قابل توجهی یافته است.پس از آن دو ماشینی که فعلا در حال تولید هستند، خاموش شده و در دست تجهیز و تعمیر قرار میگیرند.نهایتاً تا قبل از پایان سال این دو ماشین نیز به خط تولید بازگشته و ظرفیت تولید کارخانه پارس افزایش قابل توجهی خواهد داشت.
مقدم گفت: ما برای دستیابی به ظرفیت اصلی کارخانه کاغذ پارس باید ماشین آلات جدید و پیشرفته را جایگزین ماشین آلات کهنه و فرسوده کنیم، بویلرها به ویژه بویلر واحد خمیرسازی نیز نیازمند رفع مشکلات و نواقص است، با رفع این موارد ظرفیت تولید به ۱۰۰ هزار تن کاغذ مرغوب خواهد رسید.
مالک کارخانه کاغذ پارس و گلریز شوشتر در پاسخ به این پرسش که آیا از تسهیلات صندوق توسعه ملی استفاده کردهاید یا خیر؟ گفت: تا این لحظه هیج تسهیلاتی دریافت نکردهایم چرا که کارخانه پیش از خریداری مشمول ماده ۱۴۱قانون اساسی بود، ما اکنون باید مقدمات و موانع موجود برای دریافت تسهیلاتی را برطرف کرده و سپس اقدام به دریافت تسهیلات کنیم.
***
* کارخانه کاغذ کارون در شوشتر در مجاورت کارخانه هفت تپه قرار دارد
بطور کلی صنعت کاغذ در تمام دنیا جزء صنایع استراتژیک شمرده میشود و پس از صنعت نفت و فولاد از نظر صنایع استراتژیک دارای رتبه سوم در جهان است چرا که در توسعه و پیشرفت فرهنگ هر جامعهای ملاک مقایسه با سایر جوامع بشمار میرود و جزء سرمایهگذاریهای بنیادین در هر کشور است. در کشورهایی که دارای مواد اولیه اصلی سلولزی هستند همواره در آن کشورها ایجاد و تاسیس کارخانه کاغذ سازی از اولویتها و ضرورتها به حساب میآید.
* قطب خوزستان؛ کارخانه کاغذسازی هفت تپه و کارون
کارخانه کاغذ سازی هفتتپه و کارون با توحه به وضعیت مناسب سرعت رشد نیشکر در استان خوزستان به عنوان قطب کاغذسازی خوزستان در «سازمان یونیدو» ( بخش صنعتی سازمان ملل متحد) این منطقه شناخته شده است.
از کاه نیشکر بنام «باگاس» که از غنیترین ترکیبات غیر چوبی است و دارای سلولز است پس از گذران مراحلی به عنوان خمیر کاغذ استفاده میشود.
«باگاس» یا تفاله نیشکر که از مواد اصلی خمیرکاغذ به شمار میرود
«باگاس» هم در نیشکر کارون و هم در کشت و صنعت هفت تپه به عمل میآید، با توجه به اینکه مواد اصلی است، در دهه ۱۳۳۰ اولین کارخانه نیشکر در هفت تپه ایجاد شد، در سال ۱۳۴۸ یعنی پس از ۱۸ سال اولین کارخانه تولید کاغذ و خمیر کاغذ بنام کارخانه «کاغذسازی پارس» در آنجا تاسیس شد.
این کارخانه خمیر کاغذ ۲۰ هزار تن در سال و کاغذ ۳۵ هزار تن کاغذ چاپ و تحریر(نه بستهبندی) تولید میکرد؛ طرحهای توسعه آن در نیمه نخست سال ۱۳۵۵ برای دو کارخانه چاپ و تحریر با ظرفیت ۷۰ هزار تن و کارخانه خمیر کاغذ به ظرفیت ۴۰ هزار تن تاسیس شد که مورد بهرهبرداری هم قرار گرفت.
* کارون و همجواری با نیشکر
همین تاسیسات با طراحی چاپ و تحریر برای کاغذسازی کارون در شوشتر در مجاورت کارخانه نیشکر و کشت و صنعت کارون وجود دارد که در اردیبهشت سال ۱۳۶۳ در اداره ثبت شرکتها و مالکیتهای صنعتی تهران به ثبت رسید و سهامداران اولیه آن بانک صنعت و معدن، بانک کشاورزی و کشت و صنعت نیشکر کارون بودند، اما پس از آن بر حسب تصمیم مجمع عمومی سازمان سهام، بانک کشاورزی و کشت و صنعت کارون سهام خود را به بانک صنعت و معدن واگذار کردند که در نتیجه بانک صنعت و معدن سهامدار عمده شد. از آن همان زمان اقدامات مقدماتی آغاز شد که به علت جنگ تحمیلی و مشکلاتی که پیش آمد روند اجرایی سرعت لازم را نداشت.
* کارخانهای که تا به امروز ۵۳ درصد پیشرفت داشته است
تا سال ۶۷ و پس از پذیرفتن قطعنامه این ماجرا ادامه داشت تا اینکه پس از آن فعالیتها برای انجام مهندسی پایه آغاز و شرکتها و کنسرسیومهای برنده مشخص شدند؛ ظرفیت کارخانه کارون و شوشتر ۸۰۰ هزار تن خمیر کاغذ و ۴۵ هزار تن کاغذ چاپ و تحریر است، اما از سال ۶۳ تا به امروز بیش از ۵۳ درصد پیشرفت فیزیکی نداشته، علت آن است که این کارخانه در سال ۸۳ بر اساس تصمیمگیری قرار شد به بخش خصوصی واگذار شود، اما بخش خصوصی توان انجام این کار را نداشت و طرح راکد ماند و اقداماتی در راستای فعالیت آن صورت نگرفت.
سال ۸۳ کارخانه کاغذ سازی کارون به بخش خصوصی واگذار شد، اما بخش خصوصی در راستای ایفای نقش مالی و راهاندازی به تعهدات خود عمل نکرد و این کارخانه به دولت واگذار شد که از سال ۸۳ تا ۸۸ هیچ اقدام مثبتی در این راستا انجام نشد.
با توجه به عمل نشدن تعهدات مالی و اجرایی، کار به مراجع قضایی از سوی شرکت «آتیه دماوند» به وکالت از سوی بانک صنعت و معدن کشیده شد تا اینکه در سال ۸۹ اجرائیه صادر و طی دو مرحله مزایده انجام شد تا مجددا این کارخانه به شرکت آتیه دماوند باز گردانده شود.