چرا زنان برای حمایت از تیم ملی فوتبال زنان به ورزشگاه نمیروند؟
«میخواستم خدمت اون خانومایی که همش میگن بریم استادیوم فوتبال ببینیم عرض کنم که شما دلت نمیخاد بری فوتبال ببینی شما دلت میخاد بری وسط یه مشت پسر و …، وگرنه امروز فوتبال بانوان ایران بود، میومدید میدیدید.»
این انتقاد علیرضا از زنانی است که به ورزشگاه آرارات نیامدهاند، ورزشگاهی که دیروز میزبان بازی دوستانه تیم ملی زنان ایران و بلاروس بود. هر چند این نقد علیرضا تاجیک کمی تند بهنظر میرسد اما او حق دارد به زنانی که داعیه حضور در استادیومهای فوتبال را دارند، ایراد بگیرد: «از صبح جلوی در ورزشگاه بساط کردهام اما کسی نیامده.» علیرضا بوق و پرچم میفروشد اما دشتی نداشته: «چند روز است که همه جا میگویند ۱۱ صبح شنبه بازی است، من هم فکر کردم هزار نفری میآیند، ۱۰۰ نفر هم در ورزشگاه نیست.» او این نقدش را در صفحه اینستاگرام گذاشته و مهناز افشار را هم منشن کرده:
«مهناز افشار که مدام میگوید باید زنان استادیوم بروند امروز کجاست؟»
حق با علیرضا است؛ اگر کارگران باشگاه آرارات و راننده آمبولانس را نادیده بگیریم که جز معدود مردان مجاز و حاضر در ورزشگاه هستند، تعداد زنانی که روی سکوها نشستهاند به ۱۰۰ نفر هم نمیرسد. بیشتر این نفرات هم بازیکنان فوتبال و فوتسال هستند که برای حمایت از تیم ملی به ورزشگاه آمدهاند. تعداد خبرنگاران زن هم کم است.