اگر به ما رای ندهید آینده وحشتناکی در انتظارتان است!

0

ترسیم صحنه سیاست بر مبنای خیر و شر، سیاه و سفید و خوب و بد در فضای رقابت های انتخاباتی به تاکتیکی کارآمد برای رای آوری و پیروزی در انتخابات تبدیل شده است. فرایند انتخابات سال ۹۲ و ۹۶ ریاست جمهوری و ۹۴ مجلس شورای اسلامی نیز بر مبنای همین اصل پیش رفت.

در این حالت یک جناح یا جریان سیاسی از رقیب خود تصوری غیرواقعی و هیولاگونه برای جامعه ترسیم می کند که اگر مثلاً فلان گروه پیروز شود اوضاع و شرایط به طرز هولناکی وخیم خواهد شد. به عبارتی دیگر در تقابل میان خود و دیگری، دیگری به مثابه شر چنان تصویرسازی می شود که مردم برای فرار از یک واقعیت موهوم و ساختگی علیرغم نارضایتی ناچاراً برای اینکه رقیب رای نیاورد به آن جناح که سوار بر ماشین پروپاگاندای دروغین شده رای می دهند. در صورتی که مبنای انتخابات این گونه پیش برود مسائل اصلی و واقعی مردم که دغدغه اکثریت جامعه است به مسائل فرعی تقلیل می یابند و مسائل غیرواقعی یا به عبارت بهتر درجه چندم  که دغدغه و خواسته تعداد کمتری از مردم هستند به مشکلات حیاتی و مهم اکثریت جامعه تبدیل می شوند.

تجربه ثابت کرده این حربه آن چنان می تواند قوی و کارآمد باشد که حتی گروه و جریانی فشل، ناکارآمد، بدون گفتمان و برنامه را در انتخابات پیروز کند. البته این سخن هرگز به معنای این نیست که طرف یا طرف های دیگر عرصه سیاسی با برنامه و گفتمان یا کارآمد هستند، اتفاقاً ممکن است آنها نیز برنامه ای نداشته باشند یا اینکه قبلاً ناکارآمدی خود را به اثبات رسانده باشند بلکه بحث تحریف عامدانه مطالبات و خواسته های مردم است که شاید به پیروزی در انتخابات منجر شود اما اکثریت بعد از مدتی متوجه می شوند که فریب خورده اند و آوار واقعیت ها بر سر همه خراب و ویران می شود.

استفاده از این حربه ممکن است چند بار طی یک مقطع زمانی کوتاه نیز اتفاق بیفتد اما در بلندمدت موجبات از بین رفتن مشروعیت و مقبولیت آن جناح و جریان سیاسی می شود. همچنین ممکن است فریب مردم موجب وارد ساختن خدشه به اعتبار سیستم سیاسی نیز بشود.

قطبی سازی کاذب بخصوص در غیاب احزاب و تشکل های شناسنامه دار با مواضع و دیدگاه های روشن و مشخص ممکن است در انتخابات یا حتی در مسائل سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و …. بسیار رخ دهد.

بر این اساس به احتمال فراوان هر چقدر به زمان انتخابات اسفندماه مجلس شورای اسلامی نزدیک تر بشویم عده ای دوباره تلاش خواهند کرد بر اساس فضاسازی خیر و شر صحنه انتخابات را برای افکار عمومی از پیش آماده کنند. به خصوص این که دولت و مجلس فعلی کارنامه ای برای ارائه به مردم ندارند بنابراین تنها گزینه سیاه نمایی بر اساس کارشکنی های خیالی رقیب، ترسیم آینده ای وحشتناک در صورت پیروزی مخالفان و ترغیب مردم به حضور در انتخابات است.

نگاهی به فضای سیاسی هفته ها و ماه های اخیر نیز نشان دهنده این است برخی مقامات و مسئولان به شدت تلاش می کنند بر مبنای دوگانه های ساختگی فضا را به سمت خیر و شر و خوب و بد سوق بدهند. البته بسیاری از موضوعات نیز بالقوه این قابلیت را در اختیار اهل سیاست قرار می دهند تا برپایه دو قطبی سازی صحنه سیاسی را ایجاد کنند. موضوعاتی مانند رفتن زنان به ورزشگاه، لوایح اف ای تی اف، نحوه رفتار قوه قضائیه با فساد، توقیف فیلم خانه پدری، نوع برخورد با دونالد ترامپ و آمریکا و …

نگاهی به برخی از این صحنه سازی خالی از فایده نیست:

رئیس جمهور، دو هفته قبل در سخنرانی خود به مناسبت آغاز سال تحصیلی از دوگانه تقابل و تعامل سخن گفت. اینکه عده ای از ابتدای انقلاب بدنبال درگیری و جنگ با دنیا بوده اند اما در مقابل عده ای خلاف این گفتمان عمل می کردند. رئیس جمهور بدون اینکه مشخص کند دقیقا درباره چه جریان و گروهی صحبت می کند( لازم به گفتن است خط و خطوط اکثر سیاسیون از ابتدای انقلاب تا کنون دچار تغییرات اساسی و بنیادین شده است) به طور ضمنی تلاش کرد مخالفان سیاست خارجی دولت را افرادی غیرمعقول که دائما به فکر تنش آفرینی هستند معرفی کند.

یا اینکه اخیراً روسای قوه مقننه و مجریه از اقدامات قوه قضائیه در برخورد با فساد انتقاد کردند. این در حالی است که درباره اقدامات اخیر دستگاه قضا تقریبا اجماع وجود وجود دارد که فارغ از رنگ و بوی سیاست و سیاسی کار بوده است. ناگفته پیداست عملکرد دستگاه قضا نسبت به دوره گذشته حتماً بهتر و موفقیت آمیزتر بوده اما هیچ موقع انتقاداتی که اکنون مطرح می شود قبلاً مطرح نمی شد.

در این بین تندروی و حرکات اشتباه عده ای نیز موجب می شود که زمینه برای دوقطبی سازی فراهم شود؛ بخصوص این که فضای مجازی نیز به این گونه بحث ها دامن می زند و گاه مشاهده می شود موضوعات پیش پاافتاده و حتی نادرست که دغدغه عده محدودی است به یکباره به عنوان مشکلی اساسی در جامعه مطرح می شود.

در نهایت باید گفت طی ماه های آینده، دولتی ها  با توجه به کارنامه ای که از خود طی شش سال بر جای گذاشته اند به شدت دنبال فرار از پاسخگویی درباره وضعیت اقتصادی و معیشتی و برجسته کردن مسائل درجه دوم و سوم که مورد توجه قشر کمتری از مردم هستند، می باشند. حتی احتمال این که اوضاع بد اقتصادی را معلول مسائل فرعی بدانند بسیار است تا این انگاره را به مردم بقبولانند که راه حل مشکلات اقتصادی نیز از مسیر سیاسی و حل مسائل دیگر است.

نوع برخورد با این سیاست است که نتیجه انتخابات اسفند ۹۸ را تعیین می کند. اگر توجه به مسائل اقتصادی، بازنمایی ضعف ها و کم کاری ها باشد نتیجه به گونه ای رقم خواهد خورد اما اگر  به دو قطبی سازی های کاذب بر اساس موضوعات مختلف (فرهنگی، اف ای تی اف و … ) دامن زده شود نتیجه به گونه ای دیگر رقم خواهد خورد.

منبع : الف

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ