اعتیاد به قمار و نحوه ترک آن
اعتیاد به قمار مانند هر اعتیاد دیگری، رفتار عادت گونه ای است که وابستگی شدیدی را از لحاظ ذهنی ایجاد می کند. افرادی که معتاد به قمار هستند، در واقع بیشتر وقت و پول خود را صرف بازیهایی بی انتها و نامعلوم میکنند. نکته بسیار مهم، عدم احتمال درمان اعتیاد یا اختلال قمار به تنهایی است. شما بدون کمک حرفه ای امکان درمان اعتیاد به قمار را ندارید و تنها پس از هر بار ترک ناموفق، انگیزه خود را کمتر می کنید.
قمار چیست؟
فهرست مطالب
قمار در برگیرنده به خطر انداختن یک چیز با ارزش (معمولا پول) در فعالیت یا رویدادی است که عاقبت آن معلوم نیست و به شکل عادت رفتاری و عدم کنترل فرد بر روی بازی بر چسب زده می شود. این ریسک با این امید قبول می شود که بلافاصله با پاداشی همراه باشد. البته گاهی مهارت می تواند در آن دخیل باشد که در انتها پول برنده شده نیز صرف قمار مجدد می گردد. در این صورت شما چه برنده باشید چه بازنده در نهایت بازنده حساب می شوید. امروزه انواع رایج قمار شامل بازیهای کازینو، ماشین های اسلات و ویدیو پوکر، قمار از طریق اینترنت، لاتاری، مسابقات اسب دوانی و شرط بندی روی تیم های ورزشی از قبیل فوتبال آمریکایی یا بیس بال است. انواع دیگر قمار شامل شرط بندی روی مهارت های فردی، پیش بینی های مربوط به املاک و تجارت بازار سهام است.
چه کسی معتاد به قمار محسوب می شود؟
معتاد به قمار شخصی است که وقت و پول خود را صرف قمار به طریقی می کند که برای وی مضر است. کسی که شدیدا به قمار اعتیاد دارد به عنوان یک قمارباز اجباری یا پاتولوژیک شناخته می شود. علامت اصلی اعتیاد به قمار، از دست دادن کنترل نسبت به قمار است.
برخی از علائم اعتیاد به قمار چیست؟
- قمار بیشتر از آن طول می کشد که در نظر داشته اید.
- شرط بندی «روی سرتان» و سپس «تعقیب کردن باخت ها».
- دروغ گفتن به خانواده یا دیگران در باره اینکه تا چه حد قمار می کنید.
- از دست دادن اوقات کار یا تعهدات خانوادگی به دلیل قمار.
- در زمانی که در مورد قمار فکر می کنید، هوش و حواستان از جوانب دیگر زندگی خود منحرف می شود.
به همان صورت که مشکلات مربوط به قمار بیشتر می شود احساس شرم، تقصیر و افسردگی می تواند افزایش یابد.
تفاوت بین یک معتاد به قمار و یک قمارباز تفریحی یا یک قمارباز حرفه ای چیست؟
قماربازان تفریحی بخاطر تفریح قمار می کنند و عموما این کار را با دوستان خود انجام می دهند. آنها بیش از چیزی که استطاعت باخت آنرا دارند به خطر نمی اندازند. آنها باخت را به عنوان قسمتی از بازی می پذیرند و باخت های خود را «تعقیب» نمی کنند. قماربازی آنها در امور مربوط به کار یا زندگی خانوادگی شان دخالتی ندارد. قماربازان حرفه ای به خاطر درآوردن پول قمار می کنند، نه برای هیجان یا احتراز از مشکلات یا گریختن از آنها. آنها دیسیپلین فوق العاده زیادی از خود نشان می دهند و ریسک های غیر لازم را قبول نمی کنند. آنها معمولا هنگامی که جلو هستند قمار را متوقف می سازند. بسیاری از معتادان به قمار ادعا می کنند که قماربازان حرفه ای هستند. اما واقعیت این است که قماربازان حرفه ای مسائل و مشکلاتی ندارند که ناشی از قمار باشد. در پایان ماه یا سال، آنها همیشه جلو هستند. در حالی که معتادان به قمار تقریبا همیشه عقب افتاده اند. گرچه بسیاری از قماربازان حرفه ای در طی زمان به صورت معتادان به قمار در می آیند.
درمان اعتیاد به قمار
اعتیاد به قمار مانند هر اعتیاد دیگری قابل درمان است، رفتار درمانگری و همچنین روانکاوی کوتاه مدت در این دست از اعتیاد مؤثر است. روانکاوی کوتاه مدت به دلیل رجوع به گذشته، کودکی و قبول پذیرش و مسئولیت رفتار در هر انسانی باعث میشود فرد مسئولیت رفتار خود را بپذیرد و از خود تخریبی خود را حفظ کند. همچنین در رفتار درمانگری، رفتارهای مناسب با الگوهای رفتاری مناسب، جایگزین رفتارهای اعتیاد گونه میشود.
آیا قمار یک بیماری محسوب میشود؟
نکته مهم در افرادی که مشغول به قمار هستند این است که تشخیص اعتیاد به قمار در آنها واضح شود. از آنجایی که قمار به نوعی اختلال محسوب میشود، اما اگر هر رفتاری در پرسه عادت و اجبار به انجام قرار بگیرد، این اختلال اعتیاد به قمار نیز خوانده میشود که از لحاظ عامی همان اخلال قمار صحیح تر است. اگر رفتار فرد خارج از کنترل خود باشد و به هر نحوی و در هر فضایی نیاز مبرم به انجام رفتار اعتیاد گونه خود داشته باشد در واقع فرد معتاد به انجام عمل خود شده و برای ترک عادت خود که به شکل بیمارگونی به آن وابسطه است و باید اقدام کند. بنابراین شناخت رفتار خود و میزان و نحوه عمل هر فردی در رفتار اعتیاد گونه مؤثر است. اما از آنجایی که هیچ فردی خود را معتاد به هیچ عملی نمیداند باید به شرایط رفتار خود امتیازاتی بدهد تا متوجه وخامت و یا بیمار گونه بودن رفتار خود بشود.
- انجام هر عملی به صورت وسواس گونه و اضطرابی که اگر صورت نگیرد میزان اضطراب فرد را بالا ببرد رفتاری اعتیاد گونه محسوب میشود.فرد معتاد به قمار میتواند در طول هفته و یا ماه به قمار بپردازد اما نکته مهم در انجام عمل او این است که پیش از قمار بسیار مضطرب است و در واقع این برد و باخت برای او مهم نیست و آنچه که سطح اضطراب فرد را پایین میآورد انجام عمل قمار است.
- ایجاد فضایی آیینی برای رفتار اعتیاد گونه: اقدامات اولیه و فضاسازی و محیا کردن شرایط و زمینه سازی برای این که فرد بتواند رفتار خود را ادامه دهد.
- مشغولیت ذهنی مداوم برای دسترسی پیدا کردن به شرایطی که بتواند رفتار اعتیاد گونه خود را انجام بدهد.در واقع فرد معتاد به قمار میتواند در طول روز و یا هفته بارها و بارها به انجام قمار فکر کند و از آن لذت ببرد.
- تعیین زمان مشخص و یابرنامه ریزی مداوم برای زمان و یا روز مشخص برای پرداختن به رفتار اعتیاد گونه قمار. فرد معتاد به قمار قطعا برای بازی های خود،به غیر از هر زمانی که میتواند برای او خوشایند باشد در طول هفته و یا شبانه روز زمان و فرصت مشخصی را تعیین میکند که به هیچ وجه برای او قابل تغییر نخواهد بود مگر با شرایط بهتر.
تشخیص اعتیاد یا اختلال قمار در خود
لازم است بدانیم هر رفتاری که در فردی بصورت اعتیادگونه شیوع پیدا میکند، رفتاری وسواسی و کنترل نشده است که قطعا فرد نمیتواند از آن به راحتی رهایی پیدا کند. رسیدن به مرحله عجز از هر اعتیادی که دامن گیر میشود، اولین مرحله برای شروع درمان است. اما لازم است بدانیم که تا رسیدن هر فردی به مرحله عجز از رفتارهای غیرکنترلی خود، قطعا تمام آنچه که باید داشته باشد را از جمله خانواده، دوستان، شغل و خانه و پول را از دست میدهد. بنابراین پیش از رسیدن به مرحله عجز، لازم است فرد بداند آیا گرفتار رفتارهای اعتیاد گونه شده و لازم است خود را نجات دهد و یا خیر؟ زمانی فرد به تشخیص اعتیاد در خود میرسد که بداند زندگی و رفتارهایش از یک روند معمول خارج شده و اگر به رفتار اعتیاد گونه نپردازد، مضطرب میشود.
کمک خواستن از دیگران
قطعا برای رهایی از هر رفتار اعتیادگونه، کمک خواستن از دیگران میتواند بسیار کاربردی و پر اهمیت باشد. نکته مهم در کمک خواستن از دیگران اهمیت به این موضوع است که بدانیم در دام رفتار اعتیاد مخصوصا قمار افتاده ایم. از آنجایی که روند اعتیاد به قمار نمود جسمی ندارد و مانند اعتیادهای دیگر همچون مواد مخدر در ظاهر فرد هیچ تفاوتی ایجاد نمیکند؛ بنابراین خود فرد نیز بسیار دیر به این باور دست پیدا میکند که در چرخه رفتار اعتیادی قرار گرفته است. شاید دیگران مخصوصا دوستان نزدیک و پس از آن خانواده فرد زودتر از دیگران متوجه شوند، که اعتیاد به قمار در او رسوخ کرده است و نیازمند کمک است. کمک خواستن از دیگران میتواند قدم مهمی در شروع یک اتفاق متفاوت و رهایی از اعتیاد به قمار باشد. خانواده و دوستان از جمله افراد قابل اعتمادی هستند که میتوانند دلسوزانه در ترک این اعتیاد کمک کننده و حامی باشند.