تحلیل و بررسی ۶ بازار مهم سرمایه گذاری ایران

این در شرایطی است که حجم معاملات همچنان بالا است و نشان از پویایی نسبی بازار سهام دارد. عدم رشد یا افت دسته‌جمعی نمادهای بورسی نشان می‌دهد فضای مناسبی در بورس تهران حاکم است و نگاه‌های تحلیلی جای هیجانات را گرفته است. بر اساس گزارش مرکز آمار، تورم سالانه در ماه گذشته به ۱/۱۹ درصد رسید. این امر نشان می‌دهد تیم اقتصادی دولت فعلی در دستیابی به اهداف خود عملکرد مناسبی دارد که موجب اطمینان خاطر سرمایه‌گذاران می‌شود. بر طبق گزارش دنیای اقتصاد، به این ترتیب، با تنظیم نرخ بهره بانکی با تورم و همچنین کنترل مناسب نرخ ارز، فضای سفته بازی کمرنگ شده است و اطمینان در سرمایه‌گذاری می‌تواند موجب رونق واقعی بازار سرمایه، به‌عنوان یکی از مکان‌های اصلی سرمایه‌گذاری، شود.

دیروز، هر دلار آمریکا با افزایش ۱۵ تومانی به قیمت ۳ هزار و ۲۳۰ تومان معامله شد. همانطور که انتظار می‌رفت دلار با نزدیک شدن به کف قدرتمند ۳۲۰۰ تومانی در روز یکشنبه، بار دیگر افزایش قیمت را تجربه کرد. در این شرایط، عدم پیشرفت محسوس بر سر اختلافات اساسی ایران و گروه ۱+۵ موجب شده است تا گمانه‌زنی‌هایی مبنی بر احتمال تمدید مجدد مذاکرات هسته‌ای به وجود آید. این امر شاید یکی از عواملی باشد که افزایش نرخ دلار را سبب شده باشد. با این حال، مشاهده می‌شود از ابتدای سال تا کنون متوسط قیمت دلار نزدیک به ۳۲۰۰ تومان بوده است و نوسانات نیز بیش از ۱۰۰ تومان نبوده است که نشان می‌دهد دولت در کنترل نرخ ارز موفق عمل کرده است و حتی عدم توافق نیز جهش شدیدی در قیمت دلار ایجاد نخواهد کرد.

روز گذشته، هر سکه طرح جدید با هزار تومان افزایش به قیمت ۹۳۱ هزار تومان معامله شد. در شرایطی که دلار ۱۵ تومان رشد قیمت را تجربه کرد، طلای جهانی افت اندکی را شاهد بود. گرچه دلار رشد بیشتری را نسبت به افت طلای جهانی به ثبت رسانده بود، اما سکه رشد ملایمی را تجربه کرد. در این شرایط، مذاکرات هسته‌ای در وضعیت مبهمی به سر می‌برد؛ به‌طوری که بخشی از اخبار رسیدن به توافق نهایی تا مهلت تعیین شده (آذرماه) را محتمل می‌دانند، اما عده‌ای دیگر از احتمال تمدید مجدد مذاکرات سخن می‌گویند. بنابراین، ثبات نسبی قیمت دلار در این روزها محتمل‌تر است. درخصوص طلای جهانی نیز، انتظار برای نشست فدرال رزرو (FOMC) تغییرات اندک اونس طلا را سبب شده است. بر این اساس، تغییرات ملایم سکه محتمل‌ترین سناریو در این روزها خواهد بود.

دیروز، طلای جهانی در لحظه تنظیم این گزارش به قیمت ۱۲۳۰ دلار بر اونس معامله می‌شد. از طرفی، متقاضیان شمش طلا در انتظار ورود به بازار در قیمت‌های پایین‌تر هستند. از سوی دیگر نیز بخش عمده معامله‌گران در انتظار نشست کمیته بازار آزاد فدرال رزرو (FOMC) در این روزها هستند. دور سوم سیاست‌های تسهیل کمی (QE3) در آمریکا رو به پایان است و مطابق ادعاهای قبلی، سیاست‌های تسهیل کمی متوقف خواهند شد. این در حالی است که ضعف اقتصاد جهانی (موثر بر اقتصاد آمریکا) و همچنین دشواری برای رسیدن به تورم هدف ۲ درصدی با توجه به افت شدید قیمت نفت، از جمله عواملی هستند که احتمال تداوم سیاست‌های انبساطی آمریکا را تقویت می‌کند. بنابراین، معامله‌گران در حالت سردرگمی قرار دارند که تا نشست ۲ روزه فدرال رزرو (از امروز) احتمال می‌رود ثبات قیمت طلا را به همراه داشته باشد.

دیروز، اوراق تسهیلات مسکن فروردین ۱۳۹۲ (تسه۹۲۰۱) با ۹/۰ درصد افت، به قیمت ۹۱ هزار و ۴۸۲ تومان معامله شدند. به این ترتیب، با رسیدن به کمترین مقدار خود از ابتدای مهر، زیان ۹/۴ درصدی را از آغاز پاییز به ثبت رسانده‌اند. همان‌طور که انتظار می‌رفت، کاهش تقاضای مسکن در این فصل، باعث کاهش قیمت این اوراق به سمت کف ۹۰ هزار تومانی شده است. این امر گواهی بر عدم سفته بازی در این بازار است که بارها نیز توسط مسوولان اعلام شده است. گرچه تقاضای «تسه»ها کاهش یافته است، اما افت قیمت آنها به کمتر از ۹۰ هزار تومان با مقاومت مواجه خواهد بود. یکی از دلایل این امر، سرمایه‌گذاری افراد به‌منظور کسب امتیاز تسهیلات مسکن و کسب سود از طریق فروش این اوراق در فرابورس است که عرضه اوراق در قیمت‌های پایین‌تر را اندکی دشوار می‌کند.

دیروز، نفت خام آمریکا مسیر کاهشی خود را ادامه داد و در لحظه تنظیم این گزارش به قیمت ۶/۸۰ دلار بر بشکه معامله می‌شد. به دنبال رشد قابل توجه عرضه نفت و در مقابل کُند بودن افزایش تقاضا، بازار نفت وارد فاز خرسی (انتظار کاهش قیمت) شده است. در این شرایط، گلدمن ساکس که پیش از این افت قیمت نفت را شدید و سریع عنوان کرده بود، در گزارش جدید خود پیش‌بینی‌های متفاوتی از عرضه و تقاضای سال آینده نفت ارائه کرده است. بر این اساس، قیمت نفت WTI، ۷۵ دلار و نفت برنت ۸۵ دلار (پیش‌بینی قبلی برنت ۱۰۰ دلار بود) در سه ماه نخست سال ۲۰۱۵ برآورد شده‌اند. در این گزارش، افزایش تولیدات نفت از سوی کشورهای غیراوپک (با توجه به رشد شدید تولید نفت شیل) برآورد شده است که سهم کشورهای عضو اوپک را از بازار نفت کاهش خواهد داد.