سرانجام بدنام ترین رئیس جمهور در ایران + عکس

ریچارد نیکسون از زمان کودکی جهت گذران زندگی به پدرش کمک می‌کرد و همزمان درس هم می‌خواند. تحصیلاتش را در شهر « وی‌تیر »گذراند و در سال ۱۹۳۴ از « کالج وی‌تیر» فارغ‌التحصیل شد.

و با استفاده از بورس تحصیلی به دانشکده حقوق دوک (Duke University) راه یافت و پس از اتمام تحصیلات به شهر خودش بازگشت و به شغل وکالت مشغول شد.

نیکسون در انتخابات سال ۱۹۶۰ از «جان اف. کندی » شکست خورد ولی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۶۸ دوباره از سوی حزب جمهوریخواه کاندیدا شد و به کاخ سفید راه یافت، در باب سیاست خارجی امریکا در ۲۵ ژوئیه ۱۹۶۹ نطقی ایراد کرد که به «دکترین نیکسون» مشهور شد، که پایان بخشیدن به جنگ ویتنام و عقب‌نشینی از مواضع خود یکی از اصول مهم سیاست خارجی او به شمار می‌رفت.

نیکسون سی و هفتمین رئیس‌جمهور امریکا علاوه بر مسئله ویتنام به موفقیت‌های مهم دیگری در سیاست خارجی نائل شد ازجمله به برقراری رابطه با چین کمونیست، رفع تشنج در رابطه با شوروی و امضای قرارداد محدود ساختن سلاح‌های استراتژیک می‌توان اشاره کرد.

نیکسون در انتخابات سال ۱۹۷۲ نیز برای دومین بار به ریاست جمهوری امریکا برگزیده شد ولی افشای اقدامات غیرقانونی در جریان انتخابات و نصب دستگاههای استراق سمع در محل کنوانسیون حزب دمکرات در ساختمان واترگیت که به «افتضاح واترگیت» معروف شد او را به استعفا از مقام خویش (۹ اوت ۱۹۷۴) وادار ساخت.

ریچارد نیکسون اولین رئیس‌جمهور امریکا بود که مجبور به استعفا از مقام خودش شد، پس از او سی و هشتمین رئیس‌جمهور امریکا به نام جرالد فورد (معاون نیکسون) به ریاست جمهوری انتخاب شد و پس از مدتی به موجب اختیارات خود نیکسون را مورد عفو قرار داد، نیکسون در سن ۸۱ سالگی بر اثر سکته مغزی درگذشت.

هر یک از روسای جمهور امریکا در سیاست خارجی خود به خصوص در خاورمیانه به دنبال تهیه پایگاههای دفاعی، نظامی، اقتصادی،… بودند، نیکسون سعی بر این داشت که ایران را با توجه به موقعیت استراتژیکی و منطقه‌ای به صورت ژاندارم منطقه دربیاورد.

در این برهه از زمان با توجه به نزدیکی روابط ایران و امریکا در همه زمینه‌ها ریچارد نیکسون سفرهایی به ایران داشته است از جمله سفر وی به عنوان معاون رئیس‌جمهور امریکا پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ که با موجی از اعتراضات مردمی روبه رو شد و سفر بعدی وی مصادف با دوره دوم ریاست جمهوری نامبرده بود، همچنین متقابلاً محمدرضا پهلوی و مقامات مملکتی سفرهایی به امریکا داشتند.