دعایی که امام هادی (ع) زیاد می‌خواند

0

امام هادى – علیه السلام – در سال ۲۲۰ هجرى پس از شهادت پدر گرامیش بر مسند امامت نشست و در این هنگام هشت ساله بود. مدت امامت آن بزرگوار ۳۳ سال و عمر شریفش ۴۱ سال و چند ماه بود و در سال ۲۵۴ در شهر سامراء به شهادت رسیدند.

به مناسبت شهادت حضرت امام علی‌النقی(ع) روایتی از ایشان را مرور می کنیم که آنحضرت به شخصی فرمودند:«این دعایی است که من زیاد می‌خوانم و از خدا خواسته‌ام هر کس بعد از من در کنار قبرم آن را خواند، خواسته ‌اش را اجابت کند.»

شخصی با شخصی به نام ابوموسی می‌‏گوید:«خدمت امام هادی علیه ‏السلام رسیدم و عرض کردم: متوکل حقوق مرا قطع کرده و این به سبب ارادتی است که من به شما دارم. دستور فرمایید تا حقوق مرا بدهند.»

امام فرمود: اگر خدا بخواهد مشکلاتت حل می‌شود.همان شب فرستادگان متوکل در خانه را زدند. در را که باز کردم، فتح، وزیر متوکل، به من گفت: در منزلت چه می‌کنی؟! متوکل سراغت را می‌گیرد.

من نزد متوکل رفتم. متوکل با دیدن من گفت:‌ای ابو موسی ما حواسمان به تو نیست، تو هم خودت را فراموش کرده‌ای!؟ آن‌گاه سهمم از بیت المال و هدایا و اموال زیادی را به من بخشید.

در راه بازگشت، به فتح گفتم: امام هادی علیه السلام اینجا آمده بود؟

گفت: نه. گفتم: نامه ‌ای نوشته بود؟  گفت: نه.

آن‌گاه فتح به من گفت: شک ندارم که تو از امام هادی دعایی خواسته بودی. بگو برای من هم دعا کنند.

خدمت امام هادی علیه السلام رسیدم و گفتم: به برکت شما مشکلم حل شد. اما اطرافیان متوکل می‌گفتند شما نزد متوکل نرفته و درخواستی نکرده بودید.

فرمودند: ما در امور مهم فقط به خدا پناه می‌‌بریم و در مشکلات بر او توکل می‌کنیم. او ما را این گونه عادت داده است که اگر از او چیزی بخواهیم اجابت می‌فرماید؛ و می‌ترسیم که از وظایف بندگی عدول کنیم و او هم نظر لطفش را بردارد.

پیغام فتح را به امام رساندم. فرمودند: او در ظاهر دوست ما ولی در باطن دشمن ماست. خداوند دعای کسی را مستجاب می‌کند که خالصانه مطیع او باشد و به رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلم) و حق ما اهل بیت (علیهم السلام) ایمان داشته باشد. در این صورت اگر از خدا چیزی بخواهد محروم نخواهد شد.

زندگینامه امام هادی زندگینامه امام علی النقی دعای مشکل گشا دعای حل مشکلات احادیث امام هادی

عرض کردم: به من یک دعای اختصاصی بیاموزید، آقای من.

فرمودند:این دعایی است که من زیاد می‌خوانم و از خدا خواسته‌ام هر کس بعد از من در کنار قبرم آن را خواند، خواسته ‌اش را اجابت کند:

«یا عدّتی عندالعُدد و یا رجائی و المعتمد و یا کهفی و السند و یا واحد و یا واحد یا قل هوالله احد و اسألک اللهم بحق من خلقته من خلقک و لم تجعل فی خلقک مثلهم احداً ان تصلی علیهم و تفعل بی‌کذا و کذا.»(به جای کذا حاجت را ذکر کن)

(ای توشه من و‌ای امید و پناهگاه و تکیه‌گاه من،‌ای خدای یگانه! تو را به حق کسانی می‌خوانم که هیچ‌کس را همانند آن‌ها قرار ندادی، و از تو می‌‌خواهم بر آنان درود بفرستی و … (در اینجا حاجت خود را بیان کن)).

منبع: بحارالانوار، ج ۵۰، ص ۱۲۷، ح ۵.

منبع: تسنیم
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ