کلام عجیب پیامبر (ص) درباره قرض گرفتن!
صحیفه سجادیه کتاب ارزشمند و گرانبهایی است که اغلب ما شیعیان از آن غافلیم و کمتر کسی است که با این کتاب بسیار مهم مانوس باشد. وقتی در لابلای دعاهای صحیفه بگردیم همه نوع مطلبی می یابیم، در واقع صحیفه یک کتاب کامل و یک نسخه دقیق برای رسیدن به کمال است. صحیفه به ما سبک زندگی اسلامی و شیعی را می آموزد.
یکی از موضوعاتی که در ادعیه مختلف به آن اشاره شده است مسائل اقتصادی است، مانند: دعا به هنگام درخواست حاجت ها؛ دعا به هنگامی که روزی بر امام تنگ می شد؛ دعا برای کمک گرفتن برای پرداخت دین؛ دعا برای طلب باران؛ رازق بودن خداوند؛ اسراف؛ فقر؛ دین؛ قحطی؛ زکات و قیمت کالاها وغیره.
دعای سی ام از صحیفه سجادیه به این نام است: «وَ کانَ مِن دعائِه علیهالسلام فِى الْمَعُونَهِ عَلى قَضآءِ الدَّیْنِ؛ «دعاى آن حضرت در یارى خواستن از خدا براى پرداخت وام.»
در بخشی از این دعای زیبا می خوانیم:
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَهَبْ لِىَ الْعافِیَهَ مِنْ دَیْنٍ تُخْلِقُ بِهِ وَجْهى، وَ یَحارُ فیهِ ذِهْنى، وَ یَتَشَعَّبُ لَهُ فِکْرى، وَیَطول بٍممارَسَتٍهٍ شغلی.
بارالها بر محمد و آلش درود فرست، و مرا عافیت بخش از وامى که آبرویم را بریزد، و ذهنم را پریشان کند، و فکرم را پراکنده سازد، و شغلم در علاج و چاره آن به طول انجامد.
*****
سه نکته:
* ۱۱۸ فراز صحیفه درباره اقتصاد است
جالب است بدانید که ۱۱۸ فراز از دعاهای صحیفه به مسائل اقتصادی مربوط می شود. به طور کلی با مطالعه این نکات می فهیم که اصل کلی در نظام اقتصادی صحیفه سجادیه، رسیدن به عدالت اجتماعی و رفاه عمومی به منظور بندگی خداوند است و هدف های تربیتی مطرح شده در صحیفه با توجه به آن، بررسی می شود.
** کلام عجیب پیامبر (ص) درباره قرض گرفتن!
هرچند در قرآن کریم به موضوع قرض دادن سفارش فراوان کرده است ولی باید بدانیم که اسلام قرض و وام گرفتن را برای مسلمانان نمی پسندد. ابوسعید خدری می گوید شنیدم که رسول الله (ص) می فرمود: خدایا از کفر و قرض به تو پناه می برم. پرسیدم: آیا قرض را در کنار کفر و معادل آن قرار می دهید!؟ حضرت فرمودند: آری! (علل الشرایع، ج ۲، ۶۸۳)
*** چرا پیامبر(ص) از قرض در کنار کفر نام بردند!؟
اما علت این امر چیست و چرا پیامبر (ص) به این شدت از قرض بیزاری جستند؟ شاید به این دیلیل باشد که ما بجای توسل و توکل به خداوند قادر متعال دست به سوی مخلوقین دراز می کنیم و چه بسا برخی از ما به مخلوقین ناتوان امیدوارتر از خالق توانا باشیم که این مساله نوعی شرک خفی به شمار می رود!