بزرگترین گناه در نظر امیرالمومنین (ع)!

1

انسان در این دنیا مشکلاتش را غالبا با پول وثروت و نیروی انسانی (فرزند و دوست و همکار و غیره) حل می کند. اما در آخرت و قیامت هیچ کدام سودی برای هیچکس ندارد! قرآن می فرماید: “یوم لاینفع مال و لابنون” (سوره شعرا، آیه‌ی ۸۸) روزی که مال و فرزندان به حال انسان هیچ سود نبخشد و تنها آن کس سود می برد که با دل پاک و با اخلاص، خالی از شرک و ریب به درگاه خدا آید. آری، در هنگامه قیامت موثرترین امور عالم تبدیل به بی فایده ترین امور خواهند شد!  و کم‌ترین نتیجه‌ای برای صاحبانش نخواهد داشت و چه بسا وبال گردنشان نیز بشود واز آنها بازخواست شود که از کجا آوردی و کجا خرج کردی!؟

در آیه ۹۴ سوره انعام می خوانیم:
«وَلَقَدْ جِئْتُمُونَا فُرَادَى کَمَا خَلَقْنَاکُمْ أَوَّلَ مَرَّهٍ وَتَرَکْتُم مَّا خَوَّلْنَاکُمْ وَرَاء ظُهُورِکُمْ وَمَا نَرَى مَعَکُمْ شُفَعَاءکُمُ الَّذِینَ زَعَمْتُمْ أَنَّهُمْ فِیکُمْ شُرَکَاء لَقَد تَّقَطَّعَ بَیْنَکُمْ وَضَلَّ عَنکُم مَّا کُنتُمْ تَزْعُمُونَ.»
«هر آینه، تنها تنها، آن سان که در آغاز شما را بیافریدیم، نزد ما آمده اید در حالی که هر چه را که ارزانیتان داشته بودیم پشت سر نهاده اید وهیچ یک از شفیعانتان را که می پنداشتید با شما شریکند همراهتان نمی بینیم از هم بریده شده اید و پندار خود را گمگشته یافته اید.»
*** 
سه نکته:
* خیال واهی نضر بن حارث!
یکى از مشرکان به نام نضر بن حارث گفت در زمان پیامبر (ص) گفت که لات و عُزّى (دو بت بزرگ و معروف عرب) در قیامت از من شفاعت خواهند کرد. آیه فوق نازل شد و به او و امثال او پاسخ گفت.
** بزرگترین گناه در نظر امیرالمومنین(ع)
البته قطعا اینکه گفته می شود مال و فرزند در آن دنیا سودی ندارند مقصود مال و فرزندانی نیست که در طریق جلب رضای خدا به کار گرفته شده باشند. منظور این است که سرمایه های مادی در آن روز مشکلی را حل نمی‌ کند، اما در صورتی که در طریق اطاعت فرمان پروردگار قرار گیرند سرمایه مادی نخواهند بود، رنگ الهی و صبغه الله به خود می‌ گیرند . باقیات الصالحات محسوب می‌ شوند.
مولای متقیان علی (ع) می فرماید: «گناهی بزرگ تر از گناه توانگری که از بخشیدن مال به نیازمندان خودداری می کند وجود ندارد.»
*** چهار تکیه گاه در دنیا که در قیامت بی اثرند
مشرکان به چهار چیز تکیه داشته و دارند: قوم و قبیله، مال و دارایى، بزرگان و اربابان و بت‏ها و معبودان. این آیه، بى‏ثمرى هر چهار تکیه‏گاه را در قیامت مطرح کرده و می فرماید:
– «فُرادى» بدون قوم و قبیله.
– «تَرکتُم ما خَوّلناکم» بدون مال و ثروت و دارایى.
– «ما نَرَى مَعکم شُفعاء» بدون یار و یاور.
– «ضَلّ عنکم» محو تمام قدرت‏هاى خیالى.
ممکن است شما دوست داشته باشید
1 نظر
  1. سحر راد می گوید

    سپاس
    عالی بود