محاکمه به جای مناظره، کار سرهنگ هاست یا حقوقدانان ؟

0
اگرچه نگارنده فاقد دکترای حقوق آن هم از دانشگاه گلاسکو است( البته سرهنگ نیز نبوده و معتقد به برخورد چکشی نیز نیست!) ولیکن در ترم اول دوره کارشناسی و در درس ۲ واحدی مقدمه علم حقوق آموخته ام که اولین مبنا در این علم، پایبندی به لوازم آزادی بیان و طبیعتا دادن این اختیار به مردم باشد که خود سره را از ناسره تشخیص دهند نه اینکه به جای مناظره، به سبک دادگاه های قرون وسطی، محاکمه یک طرفه و بدون حق دفاع را خواستار شوم!
یادداشت میهمان/حسین مهدیزاده نراقی: سال های دهه هفتاد و همچنین نیمه اول دهه هشتاد که رسانه ها به مثابه امروز رشد نکرده بودند و اخبار عمدتا کانالیزه شده و از سوی دو جناح ظاهرا در تضاد (و باطنا دو بال برای جبهه ثروت و قدرت) به مردم تحمیل می شد را به خوبی به یاد دارم.
یکی از دو قطبی های دائمی و درگیری های همیشگی بین جناح چپ( اصلاح طلبان فعلی) و راست بر سر این موضوع بود که بلاخره دانستن حق مردم است یا نه؟ و آیا می توان به مردم اجازه اندیشیدن، تصمیم گیری و تشخیص سره از ناسره را داد یا نه؟ اصلاح طلبان همواره دانستن را حق مردم می دانستند و اصولگرایان همواره متهم به امنیتی کردن فضای آزاد بودند.
انتخابات سال ۸۴، این دو قطبی کاذب را از هم فروپاشانید و در حقیقت به دو قطبی واقعی(جبهه مردم و ضد مردم) تبدیل کرد. این انتخابات نه مردم به تمامی احزاب سیاسی و رای به فردی از جنس خودشان و نه سیاسی کار بود.
ناگفته نباید داشت که احمدی نژاد در سال ۷۸ و در مورد احزاب سیاسی گفته بود:
چپ و راست لباسی است که بیگانگان بر قامت ما پوشانیده اند.
پیش از آن نیز، رهبر معظم انقلاب در تاریخ۱۵ مهر ۱۳۷۷ فرموده بودند:« بنده که به این تعبیرات چپ و راست و اینها هیچ اعتقادی ندارم»
اگرچه هفته گذشته صادق زیباکلام، توافق نامه ژنو را در تاریخ ایران ماندگار دانسته و این توافق نامه که هنوز در مورد تعهدات ایران به ۱+۵ پر از ابهام است را مبنای تاریخ ایران خوانده و در ادعایی مبالغه آمیز گفته بود:
مورخان، تاریخ جمهوری‌اسلامی را به قبل و بعد از ژنو تقسیم خواهند کرد.
و لیکن امروز شاید بتوان دعوت به مناظره روحانی را از سوی دکتر احمدی نژاد، مبنای فصل جدیدی از نه تنها تاریخ که بلوغ سیاسی ایرانیان دانست.
و صد البته کافی است نیم نگاهی به تیترهای سه روزنامه اصلاح طلب و در پاسخ به دعوت مناظره احمدی نژاد انداخت و به پایبند بودن و یا نبودن به این شعار همیشگی اصلاح طلبان ( که دانستن حق مردم است) را به وضوح و عیان تماشا کرد.
مناظره احمدی نژاد و روحانی محاکمه احمدی نژاد اخبار دادگاه احمدی نژاد اتهامات احمدی نژاد
وجه دیگر این تیترهای مشابه که از سوی مغز متفکر جریان اصلاحات در روز پیش از آن هماهنگ شده و مبنای آن صحبت مشاور ارشد روحانی(آقای صادق) است را می توان اینگونه مورد کنکاش و سوال قرار داد:
برخورد امنیتی و محاکمه در پاسخ به مناظره از سوی حقوقدان های صاحب استدلال صورت می گیرد و یا سرهنگ های خشن؟
اگرچه نگارنده فاقد دکترای حقوق آن هم از دانشگاه گلاسکو است( البته سرهنگ نیز نبوده و معتقد به برخورد چکشی نیز نیست!) ولیکن در ترم اول دوره کارشناسی و در درس ۲ واحدی مقدمه علم حقوق آموخته ام که اولین مبنا در این علم، پایبندی به لوازم آزادی بیان و طبیعتا دادن این اختیار به مردم باشد که خود سره را از ناسره تشخیص دهند نه اینکه به جای مناظره، به سبک دادگاه های قرون وسطی، محاکمه یک طرفه و بدون حق دفاع را خواستار شوم!
نکات پرس
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ