انسان بدون آب، هوا، غذا و خواب چقدر زنده میماند؟
انسان میتواند از مرتفعترین کوههای جهان بالا برود و در خشکترین و بیرحمترین بیابانهای جهان زندگی کند، اما زندگی بسیار ناپایدار است، کافی است دسترسی به نیازهای ساده مانند آب یا غذا و حتی خواب از بین برود تا انسان به سادگی از پا درآید.
براساس گزارش تکاینسایدر به نقل از همشهری، اکسیژن، آب، غذا و خواب سه نیاز اساسی و اولیه برای زنده ماندن انسان به شمار میروند. یک انسان چه مدت میتواند بدون رفع این سه نیاز زنده باقی بماند؟ پاسخ این پرسش در مورد هر انسان و موقعیتی که در آن واقع شده متفاوت است. اگرچه قانون سه بر طبیعت نیازهای اولیه بدن انسان حاکم است: سه دقیقه بدون اکسیژن، سه روز بدون آب و سه هفته بدون غذا.
با اینهمه اعضای خارقالعادهای در میان گونه بشر وجود دارند که این قانونها را شکسته و تعریفی دوباره برای این قانونها و دیگر محدودیتهای موجود برای بقای انسان نوشتهاند. در ادامه رکوردهایی را که از زنده ماندن انسانها در شرایط دشوار، بدون غذا، هوا، نور یا خواب ثبت شدهاند مشاهده میکنید.
بدون اکسیژن
قانون سه دقیقه بدون هوا در بیشتر مواقع دستورالعمل خوبی است، زیرا بیشتر انسانها در صورتی که بیش از این مدت نفس خود را حبس کنند، در معرض آسیبهای شدید مغزی قرار میگیرند. اما تعدادی از انسانها وجود دارند که بیش از این مدت نیز میتوانند بدون اکسیژن زنده بمانند. در حال حاضر رکورد بیشترین زمان حبس نفس بدون حرکت در زیر آب ۱۱ دقیقه و ۳۵ ثانیه است که توسط استفان میسفاد در سال ۲۰۰۹ ثبت شد.
تام سیتاس در سال ۲۰۱۲ با استفاده از تنفس اکسیژن خالص پیش از حبس نفسش توانست رکورد ۲۲ دقیقه و ۲۲ ثانیه را به نام خود ثبت کند. انسان در زیر آب بیشتر از خشکی میتواند نفسش را حبس کند، زیرا بدن انسان از عملکرد عجیبی به نام واکنش شیرجه پستانداران برخوردار است که به وی اجازه می دهد به راحتی واکنش شدیدی که انسان را وادار به تنفس دوباره میکند را مهار کند، این قابلیت در زیر آب مانع از غرق شدن میشود.
بدون آب
قانون سه میگوید اگر تا سه روز آب نخورید میمیرید. اما مدت زمان دقیقی که انسان میتواند در طول آن بدون آب به زندگیاش ادامه دهد در واقع بسیار متنوع است، زیرا بدن انسان نیاز دارد تا مقدار آب را متعادل نگه دارد و ذخایر آب بدن نیز به واسطه تعریق، تبخیر یا دفع مستقیم کاهش پیدا کرده و نیاز به تجدید شدن دارند. میبینید که شرایط و عوامل متنوعی در تعیین محدوده زنده ماندن بدون آب نقش دارند.
در شرایط دشواری مانند ورزش شدید زیر نور مستقیم خورشید، بدن انسان میتواند در طول یک ساعت تا ۱٫۵ لیتر تعریق داشتهباشد و اگر این مقدار آب از دست رفته در بدن جبران نشود، خون رقیق شده و تعریق متوقف می شود و دمای بدن بالاتر رفته و دچار کمآبی میشود و ممکن است در عرض چند ساعت فرد بمیرد. اما در یک محیط راحت و مناسب ممکن است فرد بتواند برای بیش از یک هفته بدون آب دوام بیاورد. آندرآس میهاوکز مرد استرالیایی است که رکورد زنده ماندن در طولانیترین مدت زمان بدون آب را به نام خود ثبت کند. پلیس استرالیا در سال ۱۹۷۹ به صورت تصادفی او را به مدت ۱۸ روز در سلول زندان رها کرد. با اینهمه از آنجایی که وی از شدت تشنگی بخارهای روی دیوار سلول را میلیسیده است، درستی این رکورد مورد تردید است.
بدون غذا
تعیین محدوده زنده ماندن بدون غذا از دو مورد پیشین دشوارتر است. انسان به گونهای تکامل یافته تا از مقاومت کافی برای شکار کردن برخوردار باشد، از این رو انسان در مقاومت در برابر گرسنگی عملکرد بسیار خوبی از خود نشان میدهد. آزمودن این کار از نظر اخلاقی نیز کار دشواری است، از این رو اعتصاب غذاهای داوطلبانه به مرجعی برای تعیین این محدوده تبدیل شدهاند. طولانیترین اعتصاب غذای مهاتما گاندی، ۲۱ روز بدون مصرف ذرهای ماده غذایی بوده است.
بدن استفاده از گلیکوژن موجود در کبد و ماهیچهها را آغاز میکند تا بتواند گلوکز و آمینواسید تولید کند. سپس بدن سوزاندن ذخایر چربی و در نهایت پروتئینهای خود را آغاز خواهدکرد. درصورتی که پس از اعتصاب غذا میزان و نوع ماده غذای مصرفی فرد تحت نظر قرار نگیرد، ممکن است به دلیل وجود مقدار زیادی سدیم در بدن فرد دچار ایست قلبی شود.
بدون نور
متاسفانه مدت زمان زنده ماندن بدون نور، از کشف فاجعهای انسانی در سال ۲۰۱۲ مشخص شده است. در آن سال گروهی از کودکان درون قبرستانی زیرزمینی کشف شدند که توسط فرقهای روس در تاتارستان در این محل نگهداری میشدند. بسیاری از این کودکان، از جمله یک نوجوان ۱۹ ساله هرگز نور خورشید را ندیده بودند. تا زمانی که برای جلوگیری از نرمی استخوان ویتامین دی مصرف کنید بدون نور خورشید زنده خواهید ماند. اگرچه نبود نور خورشید میتواند روی میزان سروتنین بدن و در نتیجه روی روحیات و خواب انسان اثرگذار باشد.
بدون خواب
خواب از دیگر نیازهای حیاتی بشر است که بدون آن، مغز به تدریج فرسوده و متلاشی خواهد شد. رندی گارنر رکورددار بیشترین زمان بیخوابی در جهان است. وی در سال ۱۹۶۵ زمانی که ۱۷ سال داشت، در آزمایشی شرکت کرد و برای ۲۶۴ ساعت، برابر ۱۱ روز بیدار ماند. افرادی وجود دارند که برای مدتی طولانیتر از ۱۱ ساعت بیدار ماندهاند، اما این افراد در حالاتی شبیه به خواب توانستهاند استراحت کنند.
افرادی که به بیماری بیخوابی موروثی مبتلا هستند درصورت عدم درمان به تدریج به زوال عقلی مبتلا شده و جانشان را از دست میدهند. هنوز دقیقا مشخص نیست چرا انسان به خواب نیاز دارد، شاید خواب سموم را از مغز میزداید یا امکان سازماندهی افکار را فراهم میآورد. تنها یک حقیقت واضح و قطعی درمورد خواب وجود دارد: نداشتنش میتواند برایتان گران تمام شود.
Humans can scale the highest mountains and live in the harshest deserts. But we all live precarious lives: ones not far from death if we lose access to simple things like water, food, or even sleep.
How long can we survive without the basics?
Every person and situation is different, though the “rule of threes” gets at the desperate nature of what our bodies need: three minutes without oxygen, three days without water, three weeks without food.
But some extraordinary members of our species have broken and redefined these and other limits of human survival.
Here are some of the records for how long people have lived without staples like air, water, food, sunlight, and sleep.
Warning: Do not attempt to break any of these records yourself. You could die.