سیب زرد، قرمز یا سبز، خاصیت درمانی کدام یک بیشتر است؟
این سیب ها از نظر ارزش تغذیه ای تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند، اما از نظر ویژگیهای درمانی، در چند مورد از یکدیگر سبقت گرفته اند.
سیب سبز یا سیب فرانسوی، به دلیل دارا بودن اسیدهای آلی فراوان، ترشتر و مصرف آن برای رفع گرمی و حرارت بدن، التهاب کبد و التیام تهوع و دل به هم خوردگی ناشی از گرم مزاجی یا گرمازدگی بسیار مفید است. فقط باید به یاد داشت مصرف زیاد سیب ترش برای سردمزاجان خوب نیست و اعصاب را کمی ضعیف میکند و کسانی که معده قوی ندارند نباید پس از خوردن سیب خام و ترش، آب سرد بنوشد.
سیب قرمز به دلیل ویتامین ها و رنگدانه های آنتی اکسیدانی قوی که در پوست قرمز خود دارد، نسبت به سیب زرد که به سیب لبنانی معروف است، خاصیت ضدسرطانی بالاتری دارد و مصرف آن همراه با پوست توصیه می شود. البته به دلیل اینکه امروزه برای افزایش ماندگاری سیب ها در انبار، پوستشان را با مواد شیمیایی مومی و براق واکس می زنند، باید ابتدا پوست سیب را با ابر آغشته به مایع ظرفشویی خوب بشویید و پس از آبکشی میل کنید.
به توصیه متخصصان طب سنتی، دمنوش پوست سیب قرمز و زرد با اندکی عسل برای پاکسازی کلیه ها مفید است و مصرف رنده شده آن همراه با عرقیاتی چون گلاب، بیدمشک یا بادرنجبویه همراه با کمی زعفران به پاکسازی بدن از مواد زائد -بخصوص پس از خوردن تنقلات در ایام نوروز- کمک کرده، برای عمیق شدن خواب مفید است. آب سیب تازه و سیب پخته (کمپوت) نیز تقویتکننده کبد و سمزدای آن است و مانع تشکیل اسید اوریک در بدن میشود. به همین دلیل مصرف آن برای مبتلایان به درد مفاصل و نقرس توصیه شده است.
قند سیب به کندی جذب بدن میشود. بنابراین برای مبتلایان به دیابت، مصرف آن باید پس از مشاوره با متخصص صورت گیرد. با این حال، توصیه می شود که دیابتی ها از سیب های خیلی شیرین استفاده نکنند.
برخی افراد عادت دارند سیب یا فراورده های آن را همراه با دانه هایش بخورند. دانه های سیب همچون مغز هسته زردآلو حاوی ترکیبی از سیانورند که خوردن مقدار زیاد آن منجر به بروز واکنش های نامطلوب در بدن می شود. البته مصرف کم این دانه ها اثر سوئی بر بدن ندارد، اما در هر حال چون مقداری ماده سمی سیانید وارد بدن میشود بار تحمیل شده به کبد و کلیهها برای پاکسازی این ترکیبات زیاد خواهد بود و بهتر است برعکس پوست سیب، دانههای آن را پیش از مصرف جدا کنید.