“زینب مغنیه” خواهر شهید مغنیه بازیگر شد + عکس
سریال «قیامت اسلحه» درام تاریخی به کارگردانی «عمار رضوان» است که حوادث سال های ۱۹۱۲ تا ۱۹۲۶ در جبل عامل و قیام مردم لبنان علیه عثمانیها و شکلگیری توافقنامه ساکس- پیکو و نهایتاً تأسیس حکومت لبنان در سال ۱۹۲۰ را به تصویر میکشد.
به گزارش ساتین : در این سریال که احمد الزین بازیگر مشهور لبنانی بازی میکند قیامها در جهان عرب علیه استعمار غرب و بسیاری از شخصیت های برجسته جبل عامل در آن دوران از جمله «ادهم خنجر»، «محمود بزی»، «صادق حمزه»، «ملحم قاسم» و بهویژه سید عبدالحسین شرفالدین مرجع عالی شیعیان لبنان و جبل عامل را به تصویر میکشد. علاوه بر احمد الزین در این سریال دیگر بازیگران مشهور لبنانی از جمله پیر داغر، باسم مغنیه، مازن معضم، بولین حداد و همچنین بازیگرانی از فلسطین، اردن و… حضور داشتند. این سریال را محمد نابلسی نوشته است و در نوشتن آن از خاطرات و داستان های پیران و بزرگان منطقه جبل عامل لبنان استفاده شده است.
زینب مغنیه خواهر شهید عماد مغنیه نیز که پس از شهادت وی مدیریت و اجرای برنامههای یادبود وی را بر عهده داشته است در این سریال ایفای نقش کرده است. وی سال گذشته برای آموزش دوره تئاتر خیابانی به ایران سفر کرده بود در خصوص علاقه شهید مغنیه به سینما و موسیقی ایران گفت:
حاج عماد خیلی به موسیقی و سینمای ایران علاقه داشت، به خصوص به موسیقی سنتی ایران، این علاقه به گونه ای بود که یک ساعت بیش از شهادت آهنگ « امشب در سر شوری دارم» محمد اصفهانی را گوش میداد، معنای این آهنگ جالب است، زیرا احساس حاج عماد را در آن لحظه معنی میکند.
از دیگر نکات قابل توجه در مورد سریال «قیامت اسلحه» این است که شعر تیتراژ ابتدایی این فیلم را سید جواد حسن نصرالله فرزند دبیر کل حزبالله لبنان سروده است. این فیلم ماه رمضان از شبکه المنار لبنان پخش شد.
ایرانی از دوران باستان پوشش و حجاب را نه تنها مختص زنان بلکه آن را از ویژگیهای اهورایی مردان نیز میپنداشته و در مقابل، برهنگی و بی بند و باری را اهریمنی میدانسته است.
به گزارش شبکه خبر، نقشها و کتیبههای بر جای مانده از داخل و خارج از مرزهای ایران کهن، از هزاران سال پیش، گواهی میدهند که نیاکان پارسای مردمان سرزمین پارس، نسبت به بسیاری از مردمان هم عصر خویش معتقدتر و پایبندتر به حفظ این ارزش آسمانی بودهاند.
وشش زنان در ایران باستان همواره سبک و اسلوب خاصی داشته و بررسیها نشان میدهد که پوشش تمام بدن در دورههای مختلف تاریخی چه نزد زنان و چه نزد مردان در ایران یک حقیقت بوده است و در طول تاریخ به هیچ وجه ایرانیان در برهنگی به سر نمیبردهاند.
ویل دورانت معتقد است نقش پوشش و حجاب زنان در ایران باستان چنان برجستهاست که میتوان ایران را منشأ اصلی پراکندن حجاب در جهان دانست.
دایرهالمعارف لاروس نیز پیدایی حجاب زنان را به ایران باستان نسبت میدهد. در تفسیر اثنی عشری چنین آمدهاست: تاریخ نشان میدهد که حجاب در فرس (فارس) قدیم وجود داشته است.زرتشت در حدود بیش از هزار سال (و به روایاتی بیش از هزاران سال) پیش از میلاد مسیح، در کتاب «یسنا» بر عفت سرشتین در کنار پوشش ظاهری پافشاری کرده است.
بر پایه آنچه از این دین باستانی ایرانیان برمی آید و موبدان هم اکنون نیز بر آن پافشاری میکنند ؛ پوشش زن باید به گونهای باشد که حتا یک تار موی او نیز آشکار نگردد.
در خرده اوستا نیز چنین آمده است: «همگان نامی ز تو بر گوییم و همگان سر خود را میپوشیم و آن گاه به درگاه دادار اهورامزدا نماز میکنیم».
پس بدحجابها اصیل نیستند و بی فرهنگند .