آنچه از مضرات پوست مرغ ،پای مرغ ،جگر مرغ و بال مرغ نمی دانید

1

وزارت بهداشت اعلام کرد:مصرف مرغ منجمد و مرغ گرم هیچ تفاوتی ندارد و فقط افراد باید از خوردن پوست مرغ و جگر آن پرهیز کنند زیرا آنتی بیوتیک ها و چربی ها در این قسمت ها ذخیره می شوند که برای بدن بسیار خطرناک است.

مضرات پوست مرغ

از نظر تغذیه ای، پوست دارای چربی بالایی است و اسید چرب اشباع و کلسترول بالایی دارد، به همین جهت میزان کالری بیشتری را نیز ایجاد می کند. از سویی تصور عامه بر این است که ترکیباتی در پوست مرغ انباشته است که منجر به بیماری ها می شود و اختلالات هورمونی در زنان و دختران را پدید می آورد و مساله دیگر، اختلالات سرطانی است که در درازمدت ایجاد می شود؛ ولی نگرانی متخصصان تغذیه بیشتر بر آنتی بیوتیک هایی است که به صورت مکمل به جوجه های در حال رشد تزریق یا خورانده می شود و در پوست آنها ذخیره می شود؛ چراکه این داروها به صورت منظم جهت سالم نگه داشتن آنها، به جوجه ها داده می شود.

اکثر مردم فکر می کنند که پوست مرغ حاوی هورمون بالایی است و به همین دلیل نباید مصرف شود . در واقع مردم از وجود هورمون بیشتر از داروهای آنتی بیوتیکی می ترسند و عامل اصلی رویش موهای زائد در بدن خانم ها را پوست مرغ می دانند، اما این موضوع زمانی صحت دارد که به مرغ هورمون تزریق شود. ترکیبات هورمونی به دلیل آن که شبیه هورمون های جنسی هستند در مرد و زن به یک میزان موجب بروز مشکل می شود.

در خانم ها باعث پرمویی، رویش موهای زائد، جوش و کیست تخمدان و در آقایان باعث آکنه های شدید پوستی و نارسایی درهورمون های جنسی می شود و برای کودکان هم افزایش وزن را موجب می شوند.

اما موضوع مهم تر آن که از نظر علمی ثابت شده است داروهای آنتی بیوتیکی، فلزات سنگین، سموم و آفت کش هایی که به همراه دانه های جو و ذرت وارد جیره غذایی مرغ می شود در بافت های نرم و پرچرب همچون پوست و جگر رسوب و مصرف آن باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن شده و حتی ریسک ابتلا به تومورهای سرطانی را افزایش می دهد.

مضرات جگر مرغ

جگر مرغ همان عضوی است که علاوه بر ذخیره مواد مغذی، به دلیل آنزیم های متنوعی که در سلول های خود دارد محل تجمع و خنثی سازی سموم، برخی هورمون ها، واکسن های تلقیحی و انواع آنتی بیوتیک های تزریقی و خوراکی است، اما واقعیت این است با وجود آن که در کشور ما مصرف داروهای هورمونی در طیور ممنوعیت خاصی نداشته و نظارت چندانی هم بر آن نمی شود، به دلیل هزینه بالا، تهیه آن برای مرغدار صرفه اقتصادی نداشته و به همین دلیل است که متخصصان صنایع غذایی جگر را فاقد هورمون می دانند.

اما نکته انحرافی آن که گرچه در طیور از هورمون استفاده نمی شود، ولی مصرف غیرمجاز و بدون نسخه انواعی از آنتی بیوتیک ها و داروهای شیمیایی برای مهار بیماری های عفونی و کنترل بیماری های انگلی و ویروسی باعث عوارض مختلفی همچون سرطان زایی، جهش زایی، مسمومیت و ایجاد آلرژی می شود که مهم ترین عارضه آن مقاومت دارویی به انواعی از آنتی بیوتیک هاست که موجب کم یا بی اثر شدن آن در بدن مصرف کننده می شود.

البته کارشناسان معتقدند اگر استعمال این داروها یک هفته قبل از کشتار باشد جای نگرانی نیست. چرا که کبد حیوان فرصت پاکسازی و دفع مواد مضر تجمع یافته را خواهد داشت، اما اگر تلقیح ۴۸ ـ ۲۴ ساعت قبل از کشتار باشد دارو درجگر مرغ رسوب و برای سلامت مضر است و این همان عامل اصلی منع مصرف چنین فرآورده هایی است.

اما شاید این سوال مطرح شود، پس چه عاملی موجب افزایش سریع رشد و وزن گرفتن مرغ های صنعتی در مقایسه با مرغ های محلی می شود؟

به گفته کارشناسان مرغ های صنعتی با تلفیق ژنتیکی و اصلاح نژاد به نژاد گوشتی تبدیل شده اند. در واقع خوراک مصرفی مستقیما به گوشت و ماهیچه تبدیل و موجب پروار شدن زودهنگام طیور می شود. از سوی دیگر این مرغ ها برخلاف مرغ های محلی به دلیل آن که در طول شبانه روز در محیط های پر نور نگهداری می شوند به طور مداوم در حال مصرف دان و وزن گرفتن هستند البته برخی کارشناسان هم نظر دیگری دارند آنها براین باورند که در جیره مرغ از موادی استفاده می شود که موجب تحریک هورمون ها و رشد سریع تر می شود بنابراین اگر اندک نگرانی از به کار بردن مواد هورمونی و داروهای آنتی بیوتیکی در فرآورده جانبی طیور دارید از مصرف آن اجتناب کنید.

مضرات جگر مرغ مضرات پای مرغ مجله سلامت متخصص تغذیه عوارض پوست مرغ خواص پای مرغ چرا بال مرغ نخوریم بال مرغ اطلاعاتی در مورد جگر مرغ آشپزی با مرغ

بال مرغ چطور؟

به گفته کارشناسان اگرچه بال و گردن محل تزریق واکسن به طیور است، ولی به دلیل سرعت جذب، ماندگاری مواد تزریقی در این اعضا کم بوده و مصرف آن از این بابت مشکلی ایجاد نخواهد کرد، اما گردن مرغ به دلیل آن که محل عبور نسوج عصبی و بسیاری از غدد لنفاوی است و از طرفی شستشوی مجرای داخلی آن غیرممکن است مصرف آن توصیه نمی شود.

پای مرغ کلسیم دارد

می گویند مصرف پای مرغ غضروف های آسیب دیده را ترمیم می کند و دارویی برای نرمی استخوان است. اگر چه پای مرغ حاوی بخش های غضروفی است و سوپ آن حالت ژلاتینی دارد ولی به عقیده برخی کارشناسان به دلیل آن که ارزش پروتئینی چندانی ندارد نمی تواند عاملی برای ساخت غضروف ها به شمار آید و در ضمن برای هیچ گروه سنی به عنوان یک انتخاب خوب توصیه نشده است، چرا که چربی اشباع بالایی داشته و برای افراد با اضافه وزن و مبتلایان به دیابت مضر است.

البته متخصصان تغذیه سوپ پای مرغ را بهترین منبع کلسیم، فسفر، ویتامین A و D عنوان کرده اند و برای کودکان مبتلا به نرمی استخوان مفید می دانند. آنان عقیده دارند اگرعصاره پای مرغ با کمی پیاز پخته شود کلسیم آن قابل جذب تر خواهد شد.

چربی آن از نوع اشباع و میزان اسیدهای چرب امگا ـ ۶ آن بیش از امگا ـ ۳ است. در نتیجه مصرف بیش از یک یا دو بار آن در ماه می تواند باعث بروز التهابات بافتی در افراد مستعد گردد.

به گفته متخصصان میزان کادمیوم، سرب و کروم سنگدان بالاتر از دل بوده و به هیچ عنوان نمی توان آن را جایگزین گوشت کرد. این را هم بدانید احشای طیور برای مبتلایان به بیماری های قلبی ـ عروقی، چربی خون بالا و نقرس محدودیت مصرف دارد.

منبع : نمناک

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

1 نظر
  1. علی می گوید

    قدیم ها پای مرغی که می فروختند، اینقدر آشغال نبود!
    الآن پای مرغ هایی که در همهٔ شهرها فروخته میشه، سه تا عیراد اصلی داره، که ارزش اون رو از بین برده، و به سلامتی مردم میتونه ضرر هم بکنه.
    یکیش اینه که در پنجهٔ پای مرغ زخم و التهاب هست و علت اون هم اینه که در مرغداریها نمیخوان برای تمیز کردن سطح زیرپای مرغ ها کارگر بگیرند و براش حقوق برهند! مرغ ها هم به اجبار، همیشه در روی مدفوع خودشون راه میرن، که بالاخره آمونیاک مدفوع باعث زخم پنجهٔ اون میشه. اگه اون زخم رو بریده و جدا کنید، گوشت زیر زخم پر از مادهٔ التهابی هست که برای بدن ضرر داره.
    دومین عیراد اینه که در کشتارگاه های مرغ، پس از اینکه گردن مرغ را بریدند، فرصت نمیدن خون مرغ بیرون بریزه و تموم بشه. زود سرش رو جدا میکنند و ذبح مرغ های دیگر رو شروع میکنند که به این طریق، کار بیشتری در یک روز انجام بدهند و پول زیادی بدست بیارن! به این دلیل، در قسمتهای مختلف گوشت مرغ، تکه های قرمز و رگهای سیاه پر از لختهٔ خون دیده میشه که خوردن این مواد برای بدن ضرر داره، بخصوص به کبد و طحال. حدود یک سوم پای مرغ ها هم رنگ قرمز دارند که همون خون های لخته شده هست.
    سومین عیراد این پای مرغ ها در بازار، شکسته بودن استخوان ساق پا هست و علت شکستنش هم اینه که در کشتارگاه های مرغ، موقع سربریدن اونها، اول از همه، تمام مرغ ها رو از قسمت پاهایشان به یک گیرهٔ مخصوص می بندند و سپس یکی یکی شروع به بریدن سر اونها میکنند. الآن حدود بیش از بیست سال میشه که این کشتارگاه ها میخوان کارگر کمی داشته باشند و پول جیب شون زیاد خرج نشه، به عوض هر سه چهار تا کارگر، یک کارگر میکیرند که سربریدن مرغ ها رو انجام بده. در این صورت، کارگر مجبور میشه کارها رو با سرعت خیلی شدید انجام بده، و برای باز کردن پای مرغ ها از گیره، فرصتی نداره و مرغ ها رو از گیره خیلی محکم میکشه تا جدا کنه، که در این صورت استخوان ساق پا میشکنه! تکه های خورد شدهٔ استخوان اگه به معده و روده بره، خراش ها و زخم هایی رو در اونها بوجود میاره که به مرور زمان باعث بروز بیماریهای گوارشی میشه، حتی برای بچه ها.