مروری بر مجامع مهم بورسی / آژیر رکود بازار سرمایه به صدا در میآید؟
به گزارش دنیای اقتصاد، شاید یکی از اصلی ترین دلایل رکود این روزهای بازار سهام نبود خبری موثر و قابل اتکا در جهت ترسیم چشمانداز رشد سودآوری برای اکثر صنایع باشد. در صنعت پتروشیمی، ثبات نرخ ارز، اصلی ترین محرک رونق این گروه در دو سال اخیر را مهار کرده است؛ ضمن آنکه قیمت برخی از مهمترین محصولات صادراتی شرکتهای بورسی در این بخش شامل اوره و متانول در کف قیمتی چند ساله قرار دارد.
ترافیک برگزاری مجامع سالانه شرکتهای بورسی کماکان سنگین است و اغلب مجامع با تقسیم سودهای سنگین، سهامداران خود را بدرقه میکنند. در مجمع بزرگترین سنگآهنی کشور یعنی چادرملو که با تقسیم سود ۱۰۵ تومانی به ازای هر سهم همراه بود بر تمرکز شرکت بر فروش داخلی و عدم آسیب پذیری از افت سنگین قیمت جهانی سنگآهن تاکید شد. همچنین، درخصوص بهره مالکانه نیز مطرح شد که مشارکت فولادسازان در پرداخت این هزینه در سال گذشته و امسال قطعی است و بابت آن شرکتهای سنگآهنی ابلاغیه دولت (ایمیدرو) را در دست دارند؛ هر چند در این میان با توجه به تفاوت دیدگاه و عدم شناسایی هزینه در حسابهای برخی فولادسازان، نماینده سازمان بورس خواستار شفافسازی مساله و افشای اسناد مربوطه به صورت عمومی شد.
همچنین درخصوص صدور برگ تشخیص مالیاتی ۲۴۳ میلیارد تومانی برای سال ۹۱ مطرح شد که شرکت با توجه به اعتقاد بر شمول معافیت به آن اعتراض دارد و بابت آن ذخیرهای در حسابها منظور نکرده؛ هرچند در تقسیم سود، احتیاط لازم در این باره لحاظ شد. علاوهبر این، «کچاد» برنامهای برای افزایش سرمایه در افق یک ساله ندارد. در مجمع پتروشیمی مارون، نرخ جدید گاز اتان برای سال جاری ۲۴۰ دلار و تسویه با قیمت ارز مبادلهای عنوان شد. در مجمع نفت ایرانول هم که تقسیم سود بالای ۹۴ درصدی را برای سهامداران در بر داشت بر ریسک تک نرخی شدن ارز تاکید شد که منجر به افزایش بهای تمام شده و عدم رشد متناسب قیمتهای فروش (که بیشتر بر مبنای ارز آزاد است) تاکید شد. برای مدیریت این شرایط، «شرانل» قصد دارد با تمرکز بر داخل کشور، سهم بازار و کیفیت محصولات خود را افزایش دهد تا در صورت مواجهه با ارز تک نرخی، آسیب جدی متوجه سودآوری شرکت نشود.
پایان یک گردهمایی «نمادین» دیگر …
هشتمین نمایشگاه سالانه بورس، بانک و بیمه این بار بر خلاف سنت سالهای گذشته بدون تقارن با ایام تعطیلات پایان هفته برگزار شد تا فضای آن در ایام کاری وسط هفته خلوت تر از قبل به نظر برسد. گشت و گذاری در میان انبوه غرفههای این نمایشگاه نشان میدهد که این نمایشگاه بیشتر فضایی برای تعامل بین فعالان بورس فراهم کرده و تبدیل به مراسمی برای تجدید دیدار و ارتباط نزدیکتر بین بازیگران بازار سرمایه شده است. به این ترتیب، فقدان یک محوریت و هدف مشترک برای نمایشگاه و نیز در دسترس بودن خدمات پیشنهادی شرکتها در فضای خارج از نمایشگاه، برخی ابهامات از سوی مشارکتکنندگان درباره انگیزه حضور در این گردهمایی نمادین را ایجاد کرده است. بنابراین، هر چند برگزاری این نمایشگاه (که در نوع خود در خاورمیانه بی نظیر است) را میتوان به فال نیک گرفت اما به نظر میرسد متولیان آن باید برای عرضه خدمات جدید و متفاوت در فضای نمایشگاه و نیز یافتن روشهایی برای جذب قویتر مخاطب عام درصدد راهکارهای نوین باشند.