محسن رضایی چند بار کاندید شد +تعداد رای محسن رضایی

چرا انتخابات ۱۴۰۰ آخرین شانس محسن رضایی است؟ محسن رضایی در تاریخ ۱۸ شهریور ۱۳۳۳ به دنیا آمد. او در روز انتخابات ۶۶ ساله است و اگر این بار شکست بخورد شاید دیگر نتواند کاندیدا شود. او در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۴ رسما از مرزهای میان سالی عبور کرده و جزو سیاستمداران سالخوره به حساب می‌آید.

گذشته از آنکه تا کنون انتخاب نشدن رئیس جمهور مستقر برای دوره دوم سابقه نداشته است، در مرداد ۱۴۰۸ هم که رئیس جمهور بعدی باید کابینه خود را تحویل نفر بعد دهد به ۷۵ سالگی نزدیک می‌شود و احتمال تایید صلاحیت او نیز به حداقل خواهد رسید. به هر حال در انتخابات سال ۹۲ که مرحوم هاشمی رفسنجانی رد صلاحیت شد استدلال شورای نگهبان سن بالای او بود! و اختلاف سن هاشمی رفسنجانیِ ۹۲ با محسن رضاییِ ۱۴۰۸ فقط چهار سال خواهد بود.

داستان محسن رضایی و انتخابات تقریبا به یک داستان تکراری تبدیل می شود. علاوه بر چهار بار ثبت نام در انتخابات روایت های دیگری درباره حضور او در انتخابات نیز وجود دارد.

محسن رضایی تاکنون ۴ بار وارد انتخابات شده است. سال ۸۴ که دو روز مانده به رای‌گیری انصراف داد. ۸۸ و ۹۲ که تا پایان ماند و رای نیاورد.

سکانس اول؛ تمایل به نامزدی در انتخابات ۷۶ و تکذیب پس از ۱۴ سال

اولین روایت از اعلام آمادگی محسن رضایی برای قرار گرفتن در معرض رای مردم به ۲۳ سال قبل یعنی زمانی برمی گردد که او به دنبال استعفا از فرماندهی سپاه پاسداران بود. بر اساس خاطرات روزانه آیت الله هاشمی رفسنجانی، محسن رضایی قصد نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۷۶ را داشت.

مرحوم هاشمی رفسنجانی این موضوع را در خاطرات ۱۱ اردیبهشت سال ۷۶ از زبان علی شمخانی مطرح کرده و نوشته: «آقای شمخانی، [فرمانده نیروی دریایی] آمد و گفت بعضی از عناصر سپاه تلاش می‌کنند که از رهبری اجازه دخالت در انتخابات را بگیرند، ولی هنوز موفق نشده‌اند. آقای رضایی، [فرمانده کل سپاه پاسداران] موافق نیست و خودش می‌خواسته نامزد [انتخابات ریاست‏‌جمهوری] شود که رهبری اجازه نداده است.»

محسن رضایی اما در یادداشتی با عنوان  «رمزگشایی از ورود دوباره به عرصه سیاست» که در تیرماه سال ۹۱ در وب سایت شخصی خود منتشر کرد منکر  این موضوع می شود و می گوید: « ۱۴ سال است برخی در رابطه با استعفایم از سپاه، داستانها ساخته و شایع کردهاند، گفته اند رهبری معظم انقلاب خواسته اند که فلانی در سپاه بماند ولی ایشان گوش نکرده و از سپاه بیرون آمده یا اینکه معظم له فرموده اند فلانی در سیاست وارد نشود ولی او عمل نکرده، اینها، هیچ واقعیتی ندارد.»

سکانس دوم؛ اگر رضایی نمی خواست ۷۶ کاندیدا شود چرا ۷۸ کاندیدا شد؟

با این حال این سوال پیش می آید که اگر داستان تمایل به نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری داستان سرایی بوده است، پس چرا برادر محسن دو سال بعد از خروجش از سپاه کاندیدای انتخابات مجلس شد؟ محسن رضایی در آستانه انتخابات مجلس ششم هنگامی که یونیفرم نظامی گری را از تن درآورده بود سودای پوشیدن لباس سیاست کرد. اما شروع شکست های سردار همین نقطه بود. محسن رفیق دوست، وزیر سپاه در دولت میرحسین موسوی در جلد دوم خاطراتش از توصیه انتخاباتی به محسن رضایی نوشته است.

رفیق دوست می گوید: «سالی که محسن رضایی برای نمایندگی مجلس از تهران کاندیدا شد به ایشان گفتم: شما ویژگی فرماندهی و ریاست را داری اما از جایی مثل مسجد سلیمان یا بهبهان کاندید شو که قطعا میدانی انتخاب میشوی، اما ایشان حرف من را گوش نکرد.» محسن رضایی از تهران کاندیدا شد و در لیست «ائتلاف خط امام و رهبری» و جامعه روحانیت مبارز قرار گرفت؛ اقدامی که نتیجه ای جز شکست برای او نداشت.

محسن رضایی با ۵۳۹٬۷۹۶ رای نتوانست نماینده مردم تهران در مجلس شود. البته در این دوره اکبر هاشمی رفسنجانی با ۷۴۹٬۸۸۴  رای نفر آخر (۳۰) انتخابات مجلس تهران شد.

سکانس سوم؛ یا با گلوله کنار می روم یا اینکه مردم نخواهند!

محسن رضایی بعد از فرماندهی سپاه با حکم رهبری بر صندلی دبیری مجمع تشخیص مصلحت نظام نشست اما همچنان مایل بود با سابقه فرماندهی جنگ وارد میدان سیاست شود. تا جایی که فیلم تبلیغاتی اش در انتخابات ریاست جمهوری ۸۴، با نام دولت عشق را مرحوم رسول ملاقلی پور کارگردان سینمای جنگ ساخت.

در بخشی از این فیلم گفت و گو محور ملاقلی پور از رضایی می پرسد: « آقا محسن چقدر می گیری بروی کنار اصلا از قدرت بروی کنار، گیر ندهی و کار نداشته باشی؟» محسن رضایی هم پاسخ می دهد: «یا با گلوله کنار می روم یا اینکه مردم نخواهند.» با این حال سینه سپر کردن فرمانده پیشین سپاه نتوانست جایگاه او را در انتخابات بهتر کند و به جای نه شنیدن از مردم تصمیم گرفت با پای خودش از عرصه انتخابات کناره گیری کند. رضایی برای کناره گیری از انتخابات هم به این جمله بسنده کرد که «برای جلوگیری از تشتت آرا و به نفع ملت ایران از انتخابات کناره‌گیری می‌کنم.»

سکانس چهارم: برادر محسن اقتصاددان می شود

چهار سال بعد اما محسن رضایی بار دیگر به میدان آمد. او این بار بیشتر ترجیح می داد بر روی تحصیلات اقتصادی اش مانور دهد و از دولت ائتلافی سخن می گفت. او در سال ۸۸ هنگامی که در برابر رئیس دولت مستقر قرار گرفته بود، مسیر احمدی نژاد را رو به پرتگاه عنوان کرده بود. برخی معتقدند که نامزدی او در این دوره از انتخابات طلایی ترین دوران فعالیت سیاسی است.

البته برگ برنده او همراهی داوود دانش‌جعفری وزیر اقتصاد دولت نهم بود که از کابینه جدا شده بود. احمدی نژاد که بی پروا در برابر میرحسین موسوی و مهدی کروبی مدعی می شد که اطلاعی از وضعیت کشور ندارند، در برابر محسن رضایی قدری محتاطانه سخن می گفت. این حضور هم چیزی جز شکست برای محسن رضایی در پی نداشت.

در دهمین انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۸)، ۴۶٬۱۹۹٬۹۹۷ واجد شرایط رأی دادن بودند که احمدی نژاد با ۲۴٬۵۲۷٬۵۱۶ رئیس جمهور منتخب مردم شد. ۸۵ درصد واجدین شرایط در رای‌گیری شرکت کردند. استان یزد و استان مازندران با درصد مشارکت بیش از ۱۰۰ درصد بالاترین میزان مشارکت در بین استان‌های کشور را داشتند. محسن رضایی با ۶۷۸٬۲۴۰ رای سوم شد.

سکانس پنجم؛ محسن رضایی این بار هم از مردم نه شنید

محسن رضایی برای انتخابات ۹۲ نیز زودتر از دیگران اقدام کرد. او اسفندماه سال ۹۱ رسما اعلام کرد برای سومین بار در انتخابات ریاست جمهوری شرکت می کند. در ۹۲ دیگر نه نام دولت ائتلافی بود و نه دولت عشق. رضایی این بار با شعار سلام بر زندگی وارد عرصه شد. اما سلام کردن به زندگی هم نتوانست گره از کار فروبسته او در انتخابات بگشاید و این بار رسما با حضور در بین شش کاندیدا نفر چهارم انتخابات شد. با این که سردار این بار صریح تر از مردم نه شنید اما گویا بی میل به انتخابات نماند.

یازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری ایران در ۲۴ خرداد ۱۳۹۲ برگزار شد و با پیروزی حسن روحانی به پایان رسید. در این دوره از انتخابات ۵۰٬۴۸۳٬۱۹۲ نفر واجد شرایط رأی‌دهی بودند که از این میان ۱٬۶۳۱٬۲۰۶ نفر رأی‌اولی بودند. محسن رضایی با ۳٬۸۸۴٬۴۱۲ رای نفر چهارم شد.

سکانس ششم؛ اگر تکلیف کنند سخت است اما به آن فکر می کنم

محسن رضایی اما در انتخابات ۹۶ دیگر وارد میدان نشد و فقط در جلسات ائتلاف اصولگرایان شرکت می کرد. او سال ۹۴ یونیفرم نظامی اش را دوباره بر تن کرد. با این حال احتمال کاندیداتوری او باز هم وجود داشت. وقتی اصولگرایان می خواستند برای انتخاب پنج کاندیدا به جمع بندی برسند باز هم نام محسن رضایی را مطرح کردند.

رضایی درباره اینکه اگر جمنا به او تکلیف کنند به روزنامه شرق گفته بود «به تکلیف نیروهای انقلاب احترام می‌گذارم. ردکردن چنین تقاضایی برای من سخت است. اگر به من تکلیف کردند، درباره آن فکر خواهم کرد.» با این حال در جمع بندی جمنا او با ۶۶۰ رای از سوی اصولگرایان دهم شد و این بار از یک رقابت انتخاباتی بازماند.

سکانس هفتم؛ برنامه ریزی جدید انتخاباتی در حیاط خلوت مجمع تشخیص

حال چندسالیست که محسن رضایی از کاندیداتوری در انتخابات به دور افتاده است. با این وجود بعد از انتخابات ۹۶ با طرح ایده کاندیدای نظامی برای انتخابات ۱۴۰۰ از سوی بعضی اصولگرایان دوباره نیم نگاهی به او و محمدباقر قالیباف افتاد و به نظر می رسد خود نیز بی تمایل به امتحان کردن چندین باره شانسش در این انتخابات نباشد.

او بازهم وارد میدان شده است تا در قامت یک کاندیدای نظامی با ژست اقتصاددان بودن و البته گریز زدن گاه و بیگاه به فضای دیپلماتیک رأی مردم را به سمت خود بکشاند.

کاندیدای انتخابات ۱۴۰۰ البته ترجیحش ارائه چهره ای اقتصادی از خود است. آنچنان که در سفرهای اخیر خودبه استان البرز و فارس مجددا شعارهای اقتصادی گذشته خود را تکرار کرد و با بیان اینکه ۲۰ سال است بر ایجاد ایالت‌های اقتصادی در کشور تاکید می‌کنم ولی تا کنون عملی نشده، گفته: با ایجاد ایالت‌های اقتصادی مردم هر استان می‌توانند در خصوص سپرده های بانکی خود تصمیم بگیرند و این طور نخواهد بود که مالیات استان‌ها به تهران سرازیر شود.

او که در انتخابات سال ۹۲ با نشان دادن یک اسکناس هزار تومانی ارزش آن را ۳۰۰ تومان عنوان کرده بود، در شیراز اظهارات مشابهی داشته و گفته: خرید ۱۰۰۰ تومان امروز به ۱۵۰ تومان سال ۹۲ افول کرده و پول بی‌جان شده است.

البته او به یارانه ها نیز که در فصل نزدیک به انتخابات دغدغه دیگر کاندیداهاست نیز پرداخته و گفته: پول ملی ما، حیثیت ماست. نباید این بلا را بر سر پول ملی ما می آوردند. تنها چیزی که افزایش نیافته است، یارانه است. همه چیز ده برابر شد به جز یارانه. این قابل قبول نیست.

او حتی اخیرا در ادعایی عجیب گفته است اگر رئیس جمهور شود حتی یک نفر هم بیکار نخواهد ماند.

منبع : خبرآنلاین