بیماری‌ های غدد و متابولیسم ؛ تهدید سلامت بدن

0

پوپک اسدی، فوق تخصص بیماری‌ های غدد و متابولیسم  اظهار کرد: سندروم متابولیک یا سندروم مقاومت به انسولین، مجموعه‌ ای از ناهنجاری‌ های متابولیک است که با افزایش خطر بیماری‌ های قلبی- عروقی همراه است.

اسدی افزود: چاقی مرکزی، افزایش تیروگلیسیرید، HDL پایین و فشار خون از ویژگی‌های اصلی این سندروم هستند. در تعریف این سندروم اگر سه مورد یا بیشتر از موارد زیر در فرد مشاهده شود، سندروم متابولیک تایید می‌شود. چاقی مرکزی (دور کمر بالای ۱۰۲ سانتی متر در مردان و ۸۸ سانتی متر در زنان، تری گلیسیرید بزرگتر مساوی ۱۵۰، یا مصرف دارو، فشار خون سیستول بزرگتر مساوی ۱۳۰ یا دیاستول بزرگتر مساوی ۸۰، سطح قند خون ناشتای بزرگتر مساوی ۱۰۰ یا مصرف دارو یا دیابت نوع ۲، از مواردی هستند که در صورت مشاهده سه مورد یا بیشتر از آنها، ابتلا به سندروم متابولیک تایید می شود.

مجله سلامت فوق تخصص بیماری های غدد درون ریز و متابولیسم علائم بیماری های غدد و متابولیک علائم بیماری قلبی بیماری های غدد و متابولیک بیماری های غدد و متابولیسم چیست بیماری های غدد و متابولیسم بیماری های غدد داخلی و متابولیسم بیماری قلبی عروقی چیست

او ادامه داد: افزایش وزن یا چربی مرکزی (منطقه زیر شکم که شامل بافت چربی احشایی می شود)، افزایش ریسک دیابت و یا بیماری‌های قلبی عروقی همچنین روش‌های زندگی بدون تحرک، ژنتیک، افزایش سن (بالای ۶۰ سال)، لیپودیستروفی (ارثی مثل سندروم دومینگان و اکتسابی مثل ایدز و یا دارو‌های آنتی رﺗﺮووﻳﺮال) از جمله، عوامل خطر ساز هستند.

این فوق تخصص بیماری‌ های غدد و متابولیسم گفت: بیماری‌ هایی همراه بیماری‌ هایی نظیر بیماری‌ های قلبی عروقی وجود دارد که خطر سندروم متابولیک را تا ۱.۵ تا ۳ برابر افزایش پیدا می‌ دهند؛ با نارسایی قلبی، ریسک سکته مغزی، بیماری‌های عروق محیطی و آلزایمر هم بیشتر می‌شود. سندروم تخمدان پلی کیستیک، آپنه انسدادی خواب، دیابت نوع ۲، کبد چرب غیرالکلی و اسید اوریک بالا، نیز سایر بیماری‌های ناشی از سندروم متابولیک هستند.

اسدی بیان کرد: تشخیص این سندروم؛ طبق معاینات بالینی و ارزیابی پزشک و بررسی یک سری از تست‌های آزمایشگاهی انجام می‌شود. در راس تست‌ های آزمایشگاهی، چک قند و چربی ناشتا، انجام می‌شود اما سایر تست‌های آزمایشگاهی بر حسب بیماری‌های زمینه‌ای است. درمان اصلی این سندروم، کاهش وزن است به طوری که کاهش ۵ تا ۱۰ درصدی کاهش وزن، باعث بهبود حساسیت به انسولین می‌شود.

او افزود: اصلاح وضعیت زندگی شامل فعالیت فیزیکی و رژیم غذایی مناسب، رفع علت بیماری زمینه ای، کنترل قند، فشار و چربی خون در درمان این عارضه موثر است.

به گفته این پزشک، ممکن است در درمان مقاومت به انسولین، با توجه به نظر پزشک از دارو‌هایی نظیر متفورمین و یا گلوتازون استفاده شود و نهایت درمان‌های جراحی متابولیک برای بیمار توصیه می‌شود.

منبع : باشگاه خبرنگاران

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ