زبان ژاپنی چند حروف الفبا دارد
زبان ژاپنی چند حروف الفبا دارد
فهرست مطالب
- زبان ژاپنی چند حروف الفبا دارد
- در زبان ژاپنی سه نوع سیستم برای نوشتار وجود دارد:
- سیستم نوشتاری Kanji
- چند مثال از کانجی و معنای آن:
- تلفظ کاراکترهای کانجی
- سیستم نوشتاری Hiragana
- سیستم نوشتاری کاتاکانا Katakana
- کدام راحت تر است: کانجی، کاتاکانا یا هیراگانا؟
- جهت نوشتن در زبان ژاپنی
- الفبای زبان ژاپنی با سیستم Romaji (لاتین)
- تایپ کارکتر های ژاپنی با کیبورد
سیستم نوشتار در زبان ژاپنی با چیزی که ما در زبان فارسی داریم و یا چیزی که در انگلیسی داریم متفاوت است. . اگر شما هم در ذهنتان به این سوال فکر می کنید که زبان ژاپنی چند حرف دارد؟ جواب این سوال کمی گیج کننده است. زبان ژاپنی الفبا ندارد بلکه از سیلاب های متفاوت تشکیل شده است به همین دلیل است که این بخش آموزش زبان ژاپنی را از سخت ترین قسمت های زبان ژاپنی می دانند. برای خواندن یک مطلب معمولی در زبان ژاپنی به یادگیری حدود ۲۰۰۰ کارکتر نیاز دارید.
در زبان ژاپنی سه نوع سیستم برای نوشتار وجود دارد:
کانجی Kanji
هیراگانا Hiragana
کاتاکانا Katakana
هر کدام از این سیستم های نوشتار زبان ژاپنی در بخش خاصی استفاده می شوند. کسی که می تواند به زبان ژاپنی بنویسد و یا بخواند باید به تلفیقی از این سه سیستم آشنا باشد. در زبان ژاپنی معمولا Kanji به مباحث واژگان اشاره می کند و Hiragana به مباحث گرامری و روابط بین کلمات مربوط می شود و اسم های که از زبان های دیگر وارد زبان ژاپنی شده اند نیز از سیستم Katakana استفاده می کند. معمولا بچه هایی که در زبان ژاپنی نوشتن را شروع می کنند از سیستم Hiragana شروع کرده و در ادامه سیستم Kanji نیز به آنها یاد داده می شود.
سیستم نوشتاری Kanji
برای نوشتن بیشتر کلمات زبان ژاپنی و یا کلمات با ریشه چینی از این نوع خط استفاده می شود. اغلب اسم ها، ریشه فعل ها، اکثر اسم های شخصی از این نوع سیستم استفاده میشود.
در الفبای زبان ژاپنی که تا اینجا باید یاد گرفته باشید که دیگر الفبا به معنای حروف وجود ندارد بلکه گروه های تلفظی برای کاراکتر ها جایگزین حروف می شوند. برای مثال صدای Shi که از ترکیب صدای s و i ایجاد شده یا صدای Fu که از ترکیب حرف بی صدای F و حرف صدادار u ایجاد شده اند یک کارکتر را تشکیل می دهد.
کانجی نماینده ی بخشهای معنایی (اسامی، بُنهای صفتها و افعال) است. کانجی حدود ۵۰۰ سال پیش از میلاد از چین آورده شد . بنابراین بر اساس شیوهی نوشتار کاراکترهای چینی در آن زمان درست شده است. کانجی تلفیقی از تلفظظ های چینی و ژاپنی است.
چند مثال از کانجی و معنای آن:
کانجی | تلفظ | معنا |
---|---|---|
土 | tsuchi | خاک |
天 | ten | آسمان |
水 | mizu | آب |
火 | hi | آتش |
風 | kaze | باد |
男 | otoko | مرد |
女 | onna | زن |
食べる | taberu | خوردن |
飲む | nomu | نوشیدن |
大きい | ōkii | بزرگ |
小さい | chiisai | کوچک |
夜 | yoru | شب |
日 | hi | روز |
تلفظ کاراکترهای کانجی
کانجی از نظر تلفظ دو شیوهی متفاوت دارد: on-reading و kun-reading
on-reading (On-yomi) شیوه ی چینی خواندن کاراکترهای کانجی است. اساس آن اصوات کاراکترهای کانجی است که به صورت چینی تلفظ میشدند و متعلق به آن دورانی است که این کاراکترها معرفی شدند.
Kun-reading (Kun-yomi) شیوهی خواندن ژاپنی با معنای کلمه است.
یادگیری کانجی میتواند ترسناک باشد چون هزاران کاراکتر منحصربفرد در آن وجود دارد. با استفاده از ۱۰۰ کاراکتر بسیار متداول کانجی که در روزنامه ها بکار میروند شروع به ساختن دایره واژگان کانجی خود کنید.
سیستم نوشتاری Hiragana
سیستم نوشتاری اصلی زبان ژاپنی را Hiragana می نامند. معمولا در قسمت های گرامری همانند انتهای فعل ، حروف اضافه و .. از این سیستم استفاده می شود.
هیراگانا و کاتاکانا، هر دو سیستم های kana در ژاپنی هستند. سیستم kana یک سیستم آوایی و مشابه الفبا است. هر کاراکتر در اصل با یک هجا(صدا) مطابقت دارد. این سیستم برخلاف کانجی است، که یک کاراکتر می تواند با بیش از یک هجا تلفظ شود.
۴۶ کاراکتر در هجای هیراگانا وجود دارد، که شامل ۵ حروف صدادار، ۴۰ ترکیب حروف بی صدا-صدادار و ۱ حرف بی صدا می شود.
از کاراکترهای هیراگانا برای ارتباط گرامری بین لغات استفاده می شود. بنابراین، هیراگانا به عنوان جزء گرامریِ جمله و صرف صفات و افعال استفاده می شود. از هیراگانا همچنین برای انتقال لغات ژاپنی استفاده می شود که همتای کانجی ندارند، یا به عنوان یک حالت ساده شده از یک کاراکتر پیچیده ی کانجی استفاده می شود.
هیراگانا می تواند جایگاه kanji را بگیرد تا لحن عادی تری را منتقل کند. به علاوه، هیراگانا به عنوان یک راهنمای تلفظ برای کاراکترهای kanji استفاده می شود. این سیستم فوریگانا نامیده می شود که کمک به بهتر خوانده شدن کارکتر ها می کند.
خط شکسته ژاپنی
سیستم شکسته ی هیراگانا از سبک خوش نویسیِ چینی می آید که موقعی که هیراگانا برای اولین بار در ژاپن معرفی شد، متدوال شد. در ابتدا طبقه ی ممتاز تحصیل کرده در ژاپن که فقط از kanji استفاده می کردند هیراگانا را تحقیر آمیز می پنداشتند.
هیراگانا اول در ژاپن در بین خانم ها معروف شد چون سطوح بالای تحصیلی که برای مردان قابل دسترس بود به خانم ها تعلق نمی گرفت. به این دلیل تاریخی، به هیراگانا هم onnade، یا “دست خط خانم ها” گفته می شود.
سیستم نوشتاری کاتاکانا Katakana
از کاتاکانا برای نوشتن اسامی خارجی، اسامی مکان های خارجی و لغات قرضیِ با منشاء خارجی استفاده می شود.
کاتاکانا که در قرن ۸۰۰ قبل از میلاد مسیح در طی دوران Heian گسترش پیدا کرد شامل ۴۸ کاراکتر می شود که از ۵ حروف صدادار اصلی، ۴۲ هجای مرکزی و ۱ حرف بی صدای پایانی تشکیل شده است.
در حالی که kanji لغات قرضی از چینی باستان است، از کاتاکانا برای نوشتن لغات چینی مدرن استفاده می شود.
در ادبیات، سیستم کاتاکانا می تواند جایگزین kanji یا هیراگانا شود تا روی لهجه ی یک کاراکتر تاکید کند. برای مثال، اگر یک شخص خارجی زبان ژاپنی صحبت کند، گفتار آن ها اغلب به کاتاکانا نوشته می شود.
کدام راحت تر است: کانجی، کاتاکانا یا هیراگانا؟
اگر شما می خواهید نوشتار ژاپنی را یاد بگیرید، با هیراگانا و کاتاکانا شروع کنید. به محض این که شما با این سیستم آشنا شدید، آن گاه می توانید شروع کنید به یادگیریِ kanji. هیراگانا و کاتاکانا راحت تر از kanji هستند، و هر کدام فقط ۴۶ کاراکتر دارند.
جهت نوشتن در زبان ژاپنی
زبان ژاپنی برای نوشتن همانند زبان فارسی از راست به چپ و یا بالا به پایین نوشته می شود. اما نکته ای که بسیار مهم است تلفظ است. از انجا که همه کلمات زبان ژاپنی از حروف صدادار متنوع ساخته شده اند و هر حرف صدادار می تواند چند نوع استرس داشته باشد توجه دقیق به صدای هر کاراکتر می تواند نقش مهمی در یادگیری درست زبان ژاپنی داشته باشد.
الفبای زبان ژاپنی با سیستم Romaji (لاتین)
لغت های Romaji، یا romaji (ローマ字,’حروف رومی’) کاراکترهای الفبای رومی هستند که به ژاپنی وارد شده اند. این سیستم ، الفبایی ژاپنی ایجاد میکند، که بسیار مشابه همان روشی است که الفبای انگلیسی از لاتین استخراج شد. منشأ Romaji به خیلی قبل تر از آن چه شما احتمالاً تصور می کنید، برمیگردد. اولین تلاش برای رونوشت از متن ژاپنی با استفاده از الفبای رومی در واقع به قرن ۱۶ برمیگردد، موقعی که ژاپن و پرتغال برای دفعهی اول با هم ارتباط برقرار کردند.
امروزه، پر استفاده ترین سیستم رومی در جهان است، اگرچه ژاپن رسماً از سیستم Kunrei استفاده می کند.
به طور جالبی، تا اواسط قرن ۲۰، بعضی اصلاح طلبان سعی کردند تا استفاده از kanji را از میان بردارند و Romaji را به عنوان تنها سیستم نوشتاری ترویج کنند. بحث برای این بود که کاراکترهای چینی خیلی سخت و قدیمی بودند، و این که الفبای ژاپنی و سیستم نوشتاری که مشابه غربی ها بود برای تحصیل یک مزیت به حساب می آمد.
تایپ کارکتر های ژاپنی با کیبورد
ما درباره ی این که چه طور Romaji را بنویسیم خیلی وارد جزئیات نمی شویم، چون اگر برنامه ی شما برقراری ارتباط با ژاپنی ها است، احتمالا یادگیری سیستم نوشتاری دیگر مفیدتر است. اگرچه سیستم Romaji برای wāpuro romaji کارآمد است (ワープロ・ローマ字)، که به شما اجازه می دهد تا با کیبورد QWERTY به ژاپنی بنویسید.
نحوه کار با کیبورد برای نوشتن الفبای ژاپنی
شما با استفاده از الفبای ژاپنی لغتی را تایپ می کنید، و نرم افزار آن را به kana یا kanji رونویسی می کند.