گوگوریو الان کجاست / چوسان قدیم کجاست / بویو کجاست
چوسان قدیم چگونه نابود شد نقشه چوسان قدیم جومونگ زوانتو کجاست چوسان کجاست بویو کجاست
گوگوریو الان کجاست
فهرست مطالب
قدیمی‌ترین منابعی که در آن ها ذکری از منشأ گوگوریو و نام جومونگ آمده، سنگ مقبره «گوآنگ گائتو»، نوزدهمین امپراتور گوگوریو است که امروزه در استان «جی لین»، جایی در شمال شرقی چین و هم مرز با کره شمالی قرار دارد. در این مقبره که برخی آن را بزرگ ترین مقبره حکاکی شده جهان می‌دانند، اشاراتی به چگونگی پیدایش گوگوریو شده است. با این حال، گزارش گوآنگ گائتو چندان مفصل و دقیق نیست و جزئیات زیادی را در بر نمی‌گیرد.
بر اساس مندرجات این مقبره که در سال ۴۱۴ میلادی ساخته شده است، می‌توان دریافت که جومونگ، بنیان گذار امپراتوری گوگوریو، حدود سال ۳۷ قبل از میلاد، همزمان با سلطنت فرهاد چهارم اشکانی در ایران، موفق شد با شکست دادن و از دور خارج کردن رقیبان، گوگوریو، سرزمینی را که امروزه بخش اعظم آن در کره‌شمالی و شمال‌شرقی چین قرار دارد، پایه‌گذاری کند و چینی‌ها را که در قالب سلسله هان، در سال ۱۰۴ قبل از میلاد، بزرگ ترین پادشاهی شبه جزیره کره، یعنی پادشاهی چوسان را برانداخته بودند، از سرزمین اجدادی‌اش براند. منبع تاریخی دیگری که البته، جزئیات بیشتری را از گوگوریو و جومونگ ارائه می‌کند، نوشته‌ای با عنوان «سامگوک ساگی» است که در سال ۱۱۴۵ میلادی به رشته تحریر درآمده و تنها منبع در دسترس برای مطالعه امپراتوری‌های سه‌گانه گوگوریو، باکجه و شیلا در شبه جزیره کره است.
بر اساس اطلاعات «سامگوک ساگی» که بیشتر به افسانه شبیه است و نمی‌توان برای آن مستند قابل تأملی یافت، نسب جومونگ، با نام اصلی «دانگمیونگ سئونگ وانگ»، به خدایان باستانی کره می‌رسد. روایت تولد و رشد او در دربار بویو، یک امپراتوری کوچک در جنوب شبه جزیره کره، جایی که گوموآ، امپراتور آن، از مادر جومونگ به عنوان یک زن حرمسرا نگهداری می‌کرد و سپس، فرار جومونگ از بویو و ازدواجش با «سوسانو» دختر تاجری ثروتمند به نام «گو موسئو دانگون» (در سریال جومونگ او را با نام یون‌تابال می‌شناسید)، بیشتر آمیخته با داستان‌های خیالی است و تردیدی در افسانه بودن آن ها وجود ندارد. در متون تاریخی کره، جومونگ به معنای تیرانداز ماهر است و ظاهراً این صفت به دلیل توانایی‌های رزمی به وی داده شده است.
از جومونگ، با نام «گو» هم، در متون تاریخی کره اسم برده شده است. طبق مندرجات نوشته، جومونگ در حدود سال ۳۴ قبل از میلاد، شهر «جولبون سئونگ» را بنیان‌گذاری کرد و بعدها، همین شهر تبدیل به پایتخت گوگوریو شد. مطابق افسانه، وی به غیر از سوسانو، همسر دیگری داشته که در بویو زندگی می‌کرده است. جومونگ از همسر اولش، پسری داشت که بعدها ولیعهد و جانشین او شد. سوسانو، پس از پیوستن همسر قبلی جومونگ به وی، گوگوریو را به سمت جنوب، جایی که امروزه در کره جنوبی قرار گرفته است، ترک کرد تا حکومت مستقلی به وجود بیاورد.
گوگوریو جدید کجاست
حکومت گوگوریو جدید (Later Goguryeo (Hugoguryeo) or Taebong) در سال ۹۰۱ میلادی پس از تجزیه حکومت شیلا شکل گرفت. این حکومت خود را وارث گوگوریو می‌دانست. این حکومت از شمال با بالهایی و از جنوب با شیلا ضعیف شده و باکجه جدید هم‌مرز بود. در سال ۹۳۶ میلادی، حکومت گوگوریو جدید موفق به تصرف باکجه جدید شد که خود را وارث باکجه می‌دانست. در سال ۹۲۶ میلادی، حکومت بالهایی از بین می‌رود و گوگوریو جدید بر تمام کره فرمان می‌راند و نام خود را به گوریو تغییر می‌دهد. گوگوریو جدید (ته بونگ) زمانی که ژنرال وانگ گئون قیام کرد و گونگ یه را در سال ۹۱۸ میلادی کشت، سقوط کرد. او با نام تائجو از گوریو در ژوئیه همان سال تاجگذاری کرد.
چوسان کجاست
سلسله چوسان، چُسُن یا چُوسُون در سال ۱۳۹۲ میلادی توسط ژنرال یی سونگ گی در کره تشکیل شد. حکومت چوسان تا ۱۹۱۰ میلادی به حیات خود ادامه داد و در طی این مدت ۲۷ پادشاه از خاندان یی بر سرزمین کره حکومت کردند. پایتخت این سلسله شهر هان سونگ، سئول امروزی بود. در این دوره، دین کنفسیوس دین رسمی کشور شد. همچنین در این دوره ژاپن به کره حمله کرد ولی به دلیل کمک چین به کره، ژاپن در این حمله ناکام ماند. در این دوره، نفوذ چین در کره افزایش یافت به‌طوری‌که در قرن هفدهم میلادی، پادشاهان چوسان تنها رؤسای پوشالی بودند و قدرت اصلی در دست‌چینی‌ها بود و کره از چین تبعیت می‌کرده‌است. در سال ۱۸۹۷ نام پادشاهی چوسان به امپراتوری کره تغییر یافت اما همچنان خاندان یی بر کره حکومت می‌کردند. در سال ۱۹۱۰، کره تحت استعمار امپراتوری ژاپن درآمد و سلسله چوسان پس از ۵۱۸ سال از بین رفت.
گوجوسان (چوسان قدیم)
۱۰۸ سال قبل از میلاد حکومت گوچوسون به عنوان یک امپراتوری بزرگ در کره حضور داشت داشت که به مدت ۲۰۰۰ سال بر این شبه جزیره حکومت کرد. حکومت گوچوسون طی یک سال جنگ علیه سلسله چینی هان که ارتش آنها مجهز به سلاح‌های آهنین قوی تری بودند منقرض شد. بعد از آن امپراتوری هان در سرزمین پهناور گوچوسون حکومت‌های لگان، جیتوان، لینتان و هیونتو را پایه‌گذاری کرد که سال‌های بعد هر چهار حکومت توسط امپراتور گوگوریو از بین رفت و شکوه گوچوسون دوباره برگشتاز نام امپراتوران چوسان، چیز زیادی در دست نیست.
مؤسس این شاهنشاهی قدرتمند دانگون اول نام داشت که پایتختش وانگئون سئونگ بود. آخرین امپراتور چوسان، اوگو نام داشت.
از وقایع مهم در اواخر دوران گوچوسان، می‌توان به پیدایش حکومتی به نام جین اشاره کرد. اوگو به دست آدمکشی از یکی از قبایل چوسان کشته شد. حکومت گوجوسان در سال ۱۰۸ قبل از میلاد توسط نیروهای امپراتوری هان مورد حمله قرار گرفت و یک سال در برابر آنها مقاومت کرد و سرانجام سقوط کرد.
این امپراتوری با کمک ارتش نیرومندش ۲۰۰۰ سال بر شبه جزیره کره، شمال شرق چین و محدوده لیودونگ حکومت کرد.
بویو کجاست
بویو یا پویو همچنین فویو نیز نامیده شده است, پادشاهی باستانی بود که مرکز آن در شمال منچوری در شمال شرقی چین امروزی بود. معمولا یک پادشاهی کره ای در نظر گرفته می شود و با مردم یمائک که اجداد کره ای های مدرن به حساب می آیند، پیوندهایی داشت. بویو سلف اصلی پادشاهی های کره ای گوگوریو و باکجه است.
طبق کتاب لیتر هان، ابتدا در ابتدا تحت نظر فرماندهی زوانتو، یکی از چهار فرماندهی هان در هان غربی قرار گرفت. بویو در اواسط قرن اول پس از میلاد به عنوان متحد مهم آن امپراتوری برای مقابله با تهدیدات ژیانبی و گوگوریو، وارد روابط دیپلماتیک رسمی با سلسله هان شرقی شد. سپس بویو تحت نظارت فرماندهی لیائودونگ هان شرقی قرار گرفت. پس از تهاجم تضعیف کننده شیانبی در سال ۲۸۵، بویو با کمک سلسله جین بازسازی شد. با این حال، این آغاز یک دوره افول بود. حمله دوم ژیانبی در سال ۳۴۶ سرانجام این سرزمین را ویران کرد، به جز برخی از بقایای منطقه مرکزی آن که به عنوان دست نشانده گوگوریو تا الحاق نهایی آنها در سال ۴۹۴ باقی ماندند.
ساکنان بویو شامل قبیله یمائک بودند. هیچ اجماع علمی در مورد طبقه‌بندی زبان‌هایی که توسط بویو صحبت می‌شود، از جمله ژاپنی، آموری و شاخه جداگانه‌ای از زبان‌های آلتایی وجود ندارد. با توجه به سوابق سه پادشاهی، زبان بویو مشابه زبان همسایگان جنوبی خود گوگوریو و دونگایی بود و زبان اوکجه فقط کمی با آنها متفاوت بود.[۱۵] هر دو گوگوریو و باکجه، دو پادشاهی از سه پادشاهی کره، خود را جانشینان بویو می‌دانستند..
زوانتو کجاست
هیون تو گون یا زوانتو مهم‌ترین نقطه از فرمانداری‌های ۴ گانه هان بود. مأموریت این فرمانداری توسعه روابط خارجی سلسله هان و کنترل امپراتوری بویو بود. این فرمانداری سعی کرد از ساخت سلاح در بویو جلوگیری کند و بویو را آرام آرام از بین ببرد. اما امپراتور گوموا به خاطر زیرکی‌اش متوجه این موضوع شد و به دلیل نجات مردم گوجوسان به فرمانداری‌های زنفان و لیندان حمله کرد اما سرانجامی برای بویو نداشت زیرا آنها در ابتدا فکر می‌کردند فقط با دو فرمانداری و قوای کمکی هیون تو گون می‌جنگند، در حالیکه ارتش فرمانداری‌های زنفان لیندان از بویو شکست خورده سپاه ۲۰۰۰۰ نفری هیون تو گون با وجود اینکه تدارکاتش به دست دشمن افتاده‌است دفاع می‌کند این ارتش هم در حال شکست خوردن است که ارتش فرمانداری لیوندانگ بر مردم جنوب غلبه می‌کند و ارتشی ۳۰۰۰۰ نفری را می‌فرستد. دفع محکم ارتش فرماندار یانگجو باعث می‌شود که بویو قبل از اینکه ارتش یودونگ از راه برسد به دستور تسو ولیعهد بویو از این جنگ عقب‌نشینی می‌کند. دلیل اینکه تسو این فرمان را می‌دهد این بود که امپراتور به دلیل اصابت تیر به او به شدت زخمی شده‌است و هان از بویو تقاضای غرامت می‌کند. هیون تو با دفاع نقش زیادی در پیروزی هان داشت. اما این پیروزی‌ها زیاد دوام نیاورد.
فرماندار هیون تو یانگجو نام داشت که شاهزاده کیما بود او بعد از فتح کیما اسیر شد اما توانست اعتماد چینی‌ها را جلب کند و به کشور خود خیانت کرد و فرماندار شد.
او با اینکه روابط بدی با بویو داشت تسو را به عقد دخترش درآورد. بعد ار مأموریت جنگی مأمور جلوگیری از قدرت گرفتن جومونگ در جولبون شد اما او با وجود فرستادن ارتش‌های زیاد باز هم شکست خورد و در مرز برکناری قرار گرفت.
در سال ۳۷ قبل از میلاد جومونگ به هیون تو گون حمله کرد شاهزاده تسو در این جنگ به کمک فرماندار یانگجو آمد بعد از چند ماه کنترل شهر زوانتو به دست جومونگ افتاد و فرمانده جناح راست هیون تو مانکسومان کشته شد با این اتفاقات یانگجو دستور عقب‌نشینی به سمت لیوندانگ داد که در میانه راه مورد حمله ارتش جولبون قرار گرفتند و فرمانده سوار نظام آهنین دانگسان به همراه اکثر ارتش زوانتو کشته شد فرماندار یانگ جو هم بعد از اسیر شدن توسط جومونگ کشته شد، اما تسو با تعدادی از افرادش موفق به فرار شدند، سر انجام با فتح این فرمانداری گوگوریو به وجود آمد.