۱۰۰ هزار پیکان فرسوده بدهید در برابر ۱۰۰ هزار تویوتای رایگان بگیرید !
هر چند آمار قابل اتکایی از تعداد خودورهایی که در تهران تردد می کنند وجود ندارد ولی شاید برآورد ۴.۵ میلیون خودرو ،به واقعیت نزدیک باشد. از این تعداد ، قریب به یک میلیون خودرو عمری بالای ۲۰ سال دارند و در حالی که همسالان آنها در دنیا ، بازیافت شده اند، اینان همچنان به کار آلوده کردن هوا و سرطانی کردن مردم ادامه می دهند.
خودروهای فرسوده ، البته مختص تهران نیستند و شهرهای دیگر نیز از شرّ آنان امان ندارند.
هر چند در سال های اخیر ، اقداماتی برای خروج خودروهای فرسوده از رده انجام شده ولی واقعیت این است که خودروسازان داخلی توان پاسخگویی به پروسه جایگرینی را ندارند کما این که بسیار پیش آمده که رانندگان تاکسی بعد از تحویل خودروی فرسوده خود ، ماه ها بدون خودرو – شما بخوانید بدون درآمد – مانده اند و این در حالی است که پروسه تعویض خودرو می بایست “به قید فوریت” باشد.
استفاده از پتانسیل خودرو سازان خارجی می تواند یکی از راه های تسریع جایگزینی خودروهای فرسوده باشد.
در سال ۱۳۷۴ ، شرکت خودروسازی تویوتای ژاپن، پیشنهادی غیر رسمی به ایران کرد تا اگر مورد پذیرش اولیه قرار بگیرد، آن را رسماً اعلام و پیگیری کند.
پیشنهاد شرکت تویوتا این بود: ۱۰۰ هزار پیکان فرسوده به ما بدهید تا از کشورتان خارج کنیم ؛ در مقابل ۱۰۰ هزار تویوتای مدل روز به شما می دهیم و چیزی هم از شما نمی خواهیم ، فقط مابه التفاوت هزینه بنزین مصرفی پیکان و تویوتا را به مدت ۲ سال به ما بدهید.
هر چند انتظار می رفت چنین پیشنهادی مورد استقبال قرار گیرد ولی چنین نشد و پیکان، تویوتا نشد و مابه التفاوت سوخت را نیز مصرف کرد و هوا را آلوده تر و مردم را بیمارتر!
واقعیت این است که هر اندازه در خروج خودروهای فرسوده تسریع شود به همان اندازه در مصرف سوخت و هزینه های ارزی و ریالی ناشی از آن صرفه جویی می شود و مهم تر از آن ، مردم ، کمتر دچار بیماری های مهلک ناشی از آلودگی هوا می شوند.
اگر در یک طرح ضربتی و ملی، اعلام شود کسانی که ظرف یک سال آینده خودروهای فرسوده شان را تعویض کنند، به جای ۲ میلیون ، مثلاً ۵ میلیون تومان خواهند گرفت، افراد بیشتری تشویق به مشارکت در این طرح می شوند مشروط بر این که خودروسازان بتوانند از عهده جایگزینی فرسوده ها با خودروهای «واقعاً استاندارد» برآیند و اگر نمی توانند، امکان مشارکت دادن خودروسازان خارجی با شرایط مناسب فراهم آید و الّا نمی توان همه چیز را از سلامتی مردم گرفته تا اقتصاد ملی و مصرف سوخت و … را موکول به برنامه های خودروسازان داخلی کرد.
عصرایران