آنالیز کامل بازی رئال بتیس ۲-۳ بارسلونا ؛ پیروزی دشوار با تعویض های طلایی !
با تنها ۱ شکست در ۱۰ بازی گذشته ، بازی برابر رئال بتیس می توانست روحیه بلوگرانا را تقویت کند. این واقعیت که تیم بارسلونا در حال پیشرفت است کاملا آشکار است.
این که کاتالان ها لحظات الهام بخش زیادی نسبت به اوایل فصل داشته اند هم بر کسی پوشیده نیست ، اما بار دیگر به ما ثابت شد که بارسلونا برای رویارویی با تیم های قدرتمند اروپا نیاز به پیشرفت بیشتری دارد.
در این مطلب آنالیز نکات مهم بازی با رئال بتیس نظیر تاکتیک هایی که باعث تغییر بازی به سود بارسلونا شد را بررسی می کنیم.
سیستم اولیه : بارسلونا
بارسلونا طبق معمول با سیستم ۳-۳-۴ کار را آغاز کرد. رونالد کومان تصمیم گرفته بود که به پدری ، فرنکی دی یونگ و لیونل مسی استراحت بدهد تا برای جدال با سویا استراحت کنند.
برنامه بازی بارسلونا مثل همیشه حفظ مالکیت توپ ، ارائه فوتبال تهاجمی و تداوم آن بود.به همین دلیل وظیفه بازیکنان بارسلونا در طول بازی کاملا معین و مشخص بود.
اسکار مینگوئزا و جوردی آلبا که مدافعان کناری تیم بارسلونا بودند ، در زمین موقعیت بالایی داشتند. همین موضوع باعث می شد تا بستری برای سایر بازیکنان تیم برای فرم دادن بازی ایجاد شود.
بارسلونا مانند همیشه به دنبال بازیسازی از دفاع است. به همین دلیل سرخیو بوسکتس به عنوان هافبک دفاعی به دفاع نزدیک می شود ، توپ را از دفاع دریافت می کند و آن را در زمین پخش میکند.
در همین زمان میرالم پیانیچ به عنوان هافبک داخلی راست ، گاهی به عقب می آمد و زمانی که بوسکتس یارگیری شده بود ، او وظایف بوسکتس را به عهده می گرفت. ریکی پویگ بیشتر از پیانیچ وظایف هجومی را برعهده گرفته بود.
در خط حمله عثمان دمبله با نفوذهای خود در سمت راست ، در تلاش بود تا خط دفاعی حریف را گسترده کند. مارتین بریتویت در نفوذ از جناح خود ناموفق بود و بیشتر به مرکز متمایل می شد ، در حالی که آنتوان گریزمان برای توپگیری کمی به عقب می آمد.
سیستم اولیه : رئال بتیس
تیم رئال بتیس بازی را با سیستم ۲-۲-۴ با تمرکز روی جناحین آغاز کرد. سیستم ۲-۲-۴ برای برای بازی در جناحین بسیار کارآمد است ، زیرا به مدافعان و هافبک های کناری آزادی می دهد و آن ها می توانند به دلخواه پیش روی کنند.
البته نکته دیگر در مورد سیستم تیم رئال بتیس این است که زمان حمله شاگردان پیگرینی سیستم را به ۳-۳-۴ تغییر می دادند. در زمان دفاع هم به دلیل بازگشت نبیل فکیر و ایگلسیاس گاهی به ۱-۳-۲-۴ تبدیل می شد.
معمولا بازیکنان بزرگ در تیم ها نقش آزاد دارندو نبیل فکیر هافبک هجومی بود ، اما تا حدی از آزادی برخوردار بود که گاهی به میانی زمین می رفت و گاهی برای حرکات ترکیبی با ایگلسیاس همراه می شد.
در تیم پیگرینی که با دو هافبک محوری بازی می کرد ، نقش پل آکوکو و آندرس گواردادو بسیار مهم بود. آن ها اسکلت دفاعی تیم بتیس را محکم نگه می داشتند و در یارگیری پویگ و پیانیچ بسیار موفق بودند.
نکته دیگر که در بالا هم در مورد سیستم و نحوه بازی تیم رئال بتیس ذکر شد ، نقش مدافعان کناری است. امرسون و الکس مورنو مدام پیش روی می کردند تا در حملات تیمشان سهیم باشند که نمونه آن پاس گل امرسون روی گل اول بتیس می باشد.
علاوه بر این تیم رئال بتیس بیشتر سعی می کرد ، سانترهای کوتاه انجام دهد که روی همین استراتژی به گل اول رسید. درباره این موضوع مسئولیت اصلی روی دوش خوانمی و آنتور رویبال ، دو هافبک کناری تیم رئال بتیس بود. این دو بازیکن موقع دفاع ، دقاع می کردند و در زمان حمله پیش روی انجام می دادند.
هافبک های کناری تیم رئال بتیس ، هنگام حمله تیم بارسلونا ، کنترل جناحین را انجام می دادند و این باعث شد که بارسلونا در نیمه اول از جناح راست و مخصوصا جناح چپ کاملا فلج باشد. در واقع زمانی که توپ به وینگرهای بارسلونا می رسید ، پرس تیم بتیس آغاز می شد.
تاکتیک ها در حمله : بارسلونا
در قسمت هجومی ، بارسلونا سعی داشت بیشتر از سمت مرکز حمله کند ، با این حال آبی اناری ها در این مورد تعصب کمی داشتند. دلیل اصلی آن عدم ارتباط مناسب بین خط هافبک بارسلونا بود.
بین دو فارغ التحصیل لاماسیا و ستاره بوسنیایی هماهنگی بسیار پایینی وجود داشت. همین موضوع باعث شد تا لو دادن توپ توسط آبی انازی ها بالا برود و باعث ضدمله حریف شود.
مشکل دیگر تیم بارسلونا در بخش هجومی در نیمه اول این بود که بارسلونا می توانست از طریق یک کانال توپ را جلو ببرد ، اما نمیتوانست در یک سوم پایانی حریف همه هافبک ها را درگیر کند.
هر چه زمان بیشتری از مسابقه سپری می شد ، تمایل تیم بارسلونا برای بازی از جناحین خصوصا جناح راست که یک وینگر تخصصی وجود داشت، بیشتر می شد. دمبله با سرعت و قدرت دریبل زنی خود می توانست توپ را کمی پیش ببرد ، اما او نیز در کل ناموفق بود.
یکی از علل عدم موفقیت دمبله تنهایی او در سمت راست و عدم حضور یک فولبک تخصصی در آن ناحیه بود. کومان بار دیگر مجبور شد از اسکار مینگوئزا در پست دفاع راست استفاده کند.
با ورود لیونل مسی و فرانسیسکو ترینکائو اما همه چیز در نیمه دوم تغییر کرد. مسی و دمبله بیشتر در سمت راست زمین مستقر شدند تا با کمک هم بتوانند نفوذهایی را از آن جناح ترتیب بدهند و فقل دفاعی تیم بتیش را بشکنند. ترینکائو نیز در سمت چپ زمین مستقر شد تا بارسلونا بتواند از هر دو جناح فشار بیاورد و نقش آلبا پررنگ تر شود.
تاکتیک ها در حمله : رئال بتیس
تیم رئال بتیس همانطور که پیش تر ذکر شد ، بیشتر سعی در حرکت از جناحین زمین داشت. در تصویر زید نمونه ای از این اتفاق مشاهده می شود ، جایی که فرنکی دی یونگ که به جای آرائوخو وارد زمین شده بود ، در حال برگشت به خط دفاعی است.
پس از رسیدن به یک موقعیت خاص ، دی یونگ سرعت عقب نشینی خود را افزایش می دهد و وارد موقعیت دفاعی اصلی خود می شود. در واقع دی یونگ با عقب نشینی خود به برتری عددی یاران بتیش در یک سوم دفاعی بارسلونا پایان می دهد.
در واقع باید گفت انتقال بازی توسط یاران بتیس به سمت راست زمین کار مفیدی نبود ، زیرا آبی اناری ها در پرس کردن بازیکنان رئال بتیس بسیار خوب و کارآمد عمل کردند.
تیم رئال بتیس با هافبک های کناری خود بازی می کند و سعی می کند خط دفاع بارسلونا را به این شکل درگیر کند. همانطور که در تصویر زیر می بینید ، حمله بتیس از جناحین باعث فاصله بین خط دفاع و هافبک بارسلونا شد.
اتفاق بالا در انتقال توپ ، خصوصا پاس هایی با مسافت زیاد موثر بود و امکان استفاده از توپ های دوم را به تیم اهل شهر سویل می داد. تصویر زیر نیز نحوه استفاده تیم رئال بتیس از مهاجم های خود برای ارسال پاس های با مسافت زیاد را نشان می دهد.
در واقع مهاجمان تیم بتیس برای دریافت اینگونه پاس ها کمی عقب می آمدند و مدافعان بارسلونا همراه آن ها حرکت می کردند ، این موضوع باعث می شد که فولبک های بتیس آزاد باشند و البته اولین گزینه پاسکاری راه راه پوشان باشند..
تاکتیک های دفاعی
هر دو تیم در هنگام دفاع با اختلافات ظریف دست به دامان سیستم ۲-۴-۴ می شدند. در تیم بارسلونا پویگ و گریزمان در یک سمت تیم حریف را پرس می کنند. هر دو بازیکن در این بازی از نرخ عالی کار بهره مند بودند.
وقتی تیم حریف حمله می کند ، مدافعان کناری هر دو تیم به طور اتوماتیک عقب نشینی می کنند. همانطور که در دو تصویر زیر مشاهده می کنید خط دفاع ۴ نفره دو تیم یک خط جمع و جور است.
از طرفی در این نوع دفاع کردن خط هافبک آزادی بیشری دارد ، اما بازیکنان مهم در این خط هافبک ، دو هافبک محوری هستند که به خط میانی جهت دفاعی می دهند. این شباهت ها بین سیستم دفاع کردن هر دو تیم دیده می شود.
پس از مصدومیت رونالد آرائوخو ، فرنکی دی یونگ وارد پست دفاع میانی شد. این موضوع مشکل چندانی ایجاد نکرد ، زیرا فرنکی در دفاع هم بسیار توانمند است.
مشکل اصلی دفاعی بارسلونا که مربوط به این بازی هم نیست ، برخورد با سانترها بود. نه تنها برای گل اول ، بلکه آبی اناری ها این مشکل را در طول بازی هم داشتند. علت آن هم به مشخصات بازیکنان نظیر کوتاه قد بودن و بعضی تاکتیک های اشتباه برمی گردد.
تیم رئال بتیس در اکثر مسابقه در شرایط دفاعی کاملا ایستا بود.آن ها به دلیل یارگیری و پرس خوب بازیکنان بارسلونا در کناره زمین ناموفق بودند و تعداد کمی موقعیت از مرکز زمین ایجاد کردند.
تیم سبز و سفید شهر سویل از نظر تاکتیکی پیشرفت خاصی نداشت. خوانمی و روبیال توانایی مقابله با دفاع بارسلونا را در جناحین نداشتند. در سمت دیگر هم امرسون در پست دفاع راست عملکرد بسیار خوبی داشت ، اما الکس مورنو قافیه را به وینگرهای بارسلونا ، خصوصا در نیمه دوم باخت.
آمار بازی
منبع : بارسا نیوز