حرف آخر| کیمیا علیزاده سیاسی نبود

علی جوادی؛ حضور کیمیا در اروپا نتیجه سیاست‌زدگی این قهرمان نبود. او دختر ورزشکار ایران بود و فقط ورزش را می‌شناخت. اگر رفت باید ریشه اقدامش را در خودمان جستجو کنیم. وقتی رضا مهماندوست به جمهوری آذربایجان رفت، بعضی‌ها قند در دل‌شان آب شد چون او را مانع خود می‌دیدند چون با وجود مهماندوست، آنها اصلاً به چشم نمی‌آمدند. نتیجه حضور این مربی تکواندو، شکست تکواندوکاران ما به دست تکواندوکاران ایرانی مقیم آذربایجان بود.

تلخ‌تر از این هم می‌شود؟ مهماندوست را چه کسی فراری داد و چه کسی گفت او ایرانی نیست؟ مهماندوست همین حالا، بعد از سال‌ها حضور در غربت، یک ایرانی است و اگر نمی‌توانیم این مربی برگزیده را در خدمت داشته باشیم، ایراد از ماست.

کیمیا هم مانند بسیاری دیگر از ورزشکاران ما یک «ورزشکار» است نه بیشتر. اگر او تمایل و گرایش سیاسی داشت، آن را علنی می‌کرد که در فکر و روحش ندیدیم. او رفت چون عوامل رانشی متعددی برای «نماندن» ورزشکاران و مغزهای ایران وجود دارد.

اگر ایرادها را برطرف کنیم، قهرمانان این خاک در همین خاک برای همین مردم می‌جنگند و افتخار می‌آورند. آنها که «بی‌سرزمینی» را برگزیده‌اند، ترجیح می‌دهند قهرمانان ما هم بی‌سرزمین شوند و این بی‌هنری ماست اگر اجازه دهیم این پروژه شوم به سرانجام برسد. از کمیته ملی المپیک توقع داریم زمینه بازگشت قهرمانان غیرسیاسی ایران را فراهم کند تا آنها ایرانی بمانند و برای شادی دل مردم کشورشان تلاش کنند. این نه خواسته ما که خواسته همه مردم ایران است.