نقشه کامل کرج ؛ دانلود نقشه مناطق و خیابان های کرج
استان البرز سی و یکمین استان ایران است. در جلسهٔ هیئت دولت در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۸ لایحهٔ تأسیس این استان تصویب و به مجلس شورای اسلامی فرستاده شد، در ادامه با تصویب نمایندگان مجلس شورای اسلامی در تاریخ ( ۱۳۸۹/۴/۷) استان البرز بطور رسمی شکل گرفت. در این طرح پیشنهادی کرج به عنوان مرکز استان درنظر گرفته شدهاست. این شهر در ۲۰ کیلومتری غرب تهران و در حوزهٔ استحفاظی استان تهران قرار گرفته که با جمعیتی بالغ بر ۱٬۳۷۷٬۴۵۰ نفر، پنجمین شهر پرجمعیت ایران پس از شهرهای تهران، مشهد، اصفهان و تبریز محسوب میگردد. همچنین محمود احمدینژاد رئیسجمهور در تاریخ ۲۲ مرداد ۱۳۸۹ در نامهای به وزارت کشور قانون تأسیس استان البرز که در جلسهٔ علنی دوم تیر ۱۳۸۹ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده بود و شورای نگهبان نیز آن را تایید کرده بود، جهت اجرا ابلاغ کرد. نام این استان از رشتهکوه البرز گرفته شدهاست که بخش مهمی از آن از شمال این استان میگذرد. در تاریخ ۲۲ شهریور ۱۳۸۹ با حضور وزیر کشور، استانداری البرز رسما شروع به فعالیت نمود و عیسی فرهادی بهعنوان نخستین استاندار البرز انتخاب گردید
شهرستانهای استان البرز
- شهرستان کرج به مرکزیت شهر کرج شامل بخشهای مرکزی ، آسارا و اشتهارد.
- شهرستان ساوجبلاغ به مرکزیت شهر هشتگرد شامل بخشهای مرکزی، چندار، چهارباغ.
- شهرستان نظرآباد به مرکزیت شهر نظرآباد شامل بخشهای مرکزی و تنکمان.
- شهرستان طالقان به مرکزیت شهر طالقان.
شهرستان کرج
شهرستان کرج یکی از شهرستانها و مرکز استان البرز است. این شهرستان در شرق این استان قرار دارد و مرکز آن شهر کرج است
تقسیمات کشوری
کرج یکی از کلان شهرهای ایران و همچنین مرکز، استان البرز میباشد. جمعیت این شهر برپایهٔ سرشماری سال ۱۳۸۵ خورشیدی برابر با ۱٬۳۷۷٬۴۵۰ نفر بودهاست که از این جهت پس از شهرهای تهران، مشهد، اصفهان و تبریز بهعنوان پنجمین شهر پرجمعیت ایران بهشمار میرود.کرج پس از تهران بزرگترین شهر مهاجرپذیر ایران است و با توجه به جوانبودن آن نسبت به سایر شهرهای بزرگ ایران، هماکنون بهعنوان یکی از کلانشهرهای کشور بهشمار میآید
موقعیت و تقسیمات کشوری
کرج در ۳۶ کیلومتری غرب تهران و در کرانه غربی رود کرج و در دامنه جنوبی رشته کوه البرز قرار گرفتهاست. این شهرستان از شمال به استان مازندران، از جنوب به شهرستان شهریار و استان مرکزی، از غرب به شهرستان ساوجبلاغ و استان قزوین و از شرق به شهرستان تهران محدود است.
جلگه پهناور کرج با ارتفاع متوسط ۱۳۲۰ متر از سطح دریا در مسیر راه ارتباطی وسایط نقلیه حامل کالاهای وارداتی و صادراتی از مرز ترکیه و آذربایجان و به مقصد تهران و بالعکس است.
کوههای البرز استان مازندران و کرج را از هم جدا کردهاست. دهستان کرج در میان درههای پرپیچوخم البرز و در اطراف جاده چالوس قرار دارند. از تونل کندوان تا روستای مراد تپه در غرب اشتهارد، حوزه فرمانداری کرج را تشکیل میدهد.
حوزه فرمانداری کرج در سال ۱۳۳۷ برای جمعیتی در حدود ۳۵ هزار نفر و با وسعتی در حدود ۵۸۳۰ کیلومتر مربع بنیاد شد.این شهرستان تا سال ۱۳۶۸ دارای چند بخش شامل: مرکزی، شهریار، رباط کریم و طالقان و اشتهارد بود، ولی پس از تبدیل بخشهای شهریار و رباط کریم و ساوجبلاغ به شهرستان چهار بخش از آن جدا گردید و هماکنون شامل دو بخش مرکزی و اشتهارد و هفت دهستان است.
بخش مرکزی با ۶ دهستان به نامهای: نسا، آسارا، آدران، کمال آباد، گرمدره از تونل کندوان تا (ماهدشت) یا مرد آباد یا همان شاهدشت قدیم را شامل میشود.بخش اشتهارد که از احمدآباد تا مرادتپه ادامه دارد، تنها یک دهستان به نام پلنگ آباد (رحمانیه) دارد.
پیشینه تاریخی
کرج مدتی جزء مازندران و زمانی بخشی از ری بوده است و گاهی از روستاهای طالقان یا شهرستانک محسوب میشده است. تا پیش از حمله مغول رفت و آمد کاروانها بیشتر از راهی بوده که از طریق سگزآباد و شهریار به ری میرفته است. از این دوره به بعد راه قزوین – کرج – ری اهمیت بیشتری یافت ولی اهمیت کرج در دوره صفوی به دلیل قرار گرفتن بر سر راه قزوین به تهران و تبریز بیشتر شده و کاروانسراها، پلها و قلعههای ایجاد شده در حاشیه این جاده به آن هویت بخشیدهاست.
مقدسی در سده چهارم هجری قمری از کرج به عنوان یکی از روستاهای ری نام بردهاست.در آغاز سده هفتم هجری قمری یاقوت حموی نیز کرج را تابع ری دانستهاست.
حمدالله مستوفی در سده هشتم هجری قمری کن و کرج را از ولایات تابع طالقان برشمرده و در ذکر رودخانههای عراق عجم از کوهرود نام میبرد که ویژگیهای آن به طور دقیق قابل تطبیق بر روی رودخانه کرج است.
در سدههای میانه اسلام و پس از آن به ویژه در عهد آخرین پادشاهان صفوی که تهران مقر حکومتی دربار میشود، مسیر قزوین – کرج – تهران مورد توجه قرار میگیرد و به احتمال فراوان کاروانسرای صفوی کرج قابل انتساب به همین دوره است.
دوره قاجاریه به ویژه عصر فتحعلی شاه و ناصرالدین شاه کرج به علت همجواری با پایتخت و قرار گرفتن بر سر راه ارتباطی سلطانیه و تبریز مورد توجه سلیمان میرزا قرار گرفت و کاخ سلیمانیه را در انجا ساخت. در همین دوران سپاهیان زیادی از منطقه عبور کرده و یادداشتهایی از خود بر جای نهادهاند. در این دوره کرج به عنوان قسمتی از راه اصلی تهران-قزوین شناخته میشد.در بیشتر سفرنامههای غربی و فارسی به گستردگی از این مکان یاد نشده است
نقشه جامع و کامل شهر
از محلههای قدیمی کرج که دارای ساکنین اصیل و بومی هستند میتوان به محلههای مصباح، حاجیآباد، جوادآباد، آسیاب برجی، حصارک، میانجاده، حصار، کلاک و سرحدآباد اشاره کرد. گویش بومی کرج که به گویشهای ایرانی مناطق شمالیتر همانندی داشته در این محلهها صحبت میشدهاست.
دیگر محلههای کرج:
|
|
|
|
ساتین