عباس موزون: در ۴ سال با کمتر از ۱۱۰ نفر که تجربه مرگ موقت داشته اند مصاحبه کردم

0

شبکه چهار سیما امسال و از ابتدای ماه مبارک رمضان در حرکتی بدیع و نو هر روز قبل از افطار تجربه‌های مرگ موقت را در برنامه‌ای با عنوان «زندگی پس از زندگی» روایت می‌کند که با اقبال خوبی از سوی مخاطبان مواجه شده است.

عباس موزون تهیه کننده و مجری برنامه ی «زندگی پس از زندگی»که  اصالتا اهل دزفول است در بیش از بیست شهر ایران سکونت و مهاجرت داشته و اکنون سالهاست ساکن تهران است. وی در چهار رشته ی مختلف دانشگاهی مدرک دارد: مهندسی تکنولوژی، کارشناسی کارگردانی سینما، فوق لیسانس مدیریت و … وی تا کنون بیش از ۳۰۰ برنامه ی رادیویی و در بیش از ده برنامه ی تلویزیونی به عنوان کارشناس مدعو در شبکه های مختلف رادیو و تلویزیون حضور داشته و دارای مدرک مجریگری حرفه ای تلویزیون و گویندگی رادیو نیز هست.

 

یکی از مشهورترین آثار وی که در کشورهای عراق، هند و ایران تصویربرداری شده و به عنوان یکی از آثار برتر تلویزیون و شبکه افق در سال ۹۸ به جشنواره ی سیما راه یافته بود مجموعه تلویزیونی سه قسمتی هند دوستان است که درباره  علاقمندان به امام حسین علیه السلام در کشور هند و در سه حوزه ی جمعیتیِ شیعه ، سنی و هندو بود و بارها از تلویزیون بازپخش شده است.

 

وی از سال ۸۵ تا کنون در تهران قم، مشهد و … مدرس زبان بدن و ارتباطات غیرکلامی بوده و از ۱۶ سالگی در حوزه تئاتر نویسندگی،کارگردانی و بازیگری را تجربه و برخی رتبه های استانی را نیز کسب کرده است. دوره های عکاسی و تصویربرداری از ایام جوانی در سینمای جوان، آغاز کرده و سال ها بعد مدرک کارشناسی کارگردانی سینما کسب کرده است. از ۱۲ سالگی شعر سروده و در این زمینه رتبه ی کشوری دارد. دست به قلم است و چند کتاب و مقاله را نویسندگی و ترجمه نموده که از جمله، کتاب Masseges From Water تالیف پروفسور ژاپنی ایموتو  است که در سال ۱۳۸۵ با عنوان «ندای آب» ترجمه کرده که این موضوع در همان سال ها علاقه مندان زیادی در سطح جامعه پیدا کرد.

ماجرای افرادی که تجربه مرگ موقت داشته اند  را در کانال یوتیوبی ماورا ببنید

با توجه به پخش برنامه ی پرمخاطب «زندگی پس از زندگی» و بازتاب های فراوان این برنامه در داخل و خارج کشور فرصتی فراهم شد تا با ایشان گفتگو کنیم:

مجری زندگی پس از زندگی کتاب عباس موزون عباس موزون زندگی پس از زندگی داستان زندگی پس از زندگی بیوگرافی عباس موزون اینستاگرام عباس موزون

چه شد به فکر تولید برنامه «زندگی پس از زندگی» افتادید؟

همیشه به این موضوع گرایش و علاقه داشتم و معتقد بودم می توان در عالم ماده و تجربه هم ردپاها و شواهدی هرچند ظریف و اندک از عالم غیب یافت. شواهدی که در سطح فهم همگان قابل عرضه و طرح باشد و اگرچه ما پیادگانی در کویر عظیم عالم ماده هستیم که هیچگاه به گرد پای اسب تیزتک عالم غیب نمی رسیم اما می توانیم اندک ردپاهایی بر خاک عالم شهود بیابیم که خبر از حضور و گذر این اسب دهد.

در دورانی که افسر وظیفه بودم با مستندی آشنا شدم که ساخته محقق آمریکایی دکتر ریموند مودی بود. این روانپزشک با مشاهده تعاریف مشترک برخی مراجعانش از تجربه مرگ موقتشان، متوجه شده بود که گزاره های این تجارب مربوط به بیرون از بدن و علم روانشناسی، از توجیه این تجارب عاجز است.

با توجه به اینکه از دوران جوانی در حوزه ی تئاتر ، عکاسی، فیلمسازی و نویسندگی فعالیت داشتم انگیزه جدی برای ساختن برنامه‌ای با این موضوع داشتم و همیشه در نظر داشتم برنامه ای با همین موضوع اما با تجربه گرانی ایرانی و با منظری پژوهشی که کارکردها و رنگ و بوی فرهنگ خودی داشته و پاسخگوی نیازهای جامعه ی ایرانی باشد فراهم کنم.

بنابراین از همان سال ها با علاقه ی فراوان شروع به مطالعه و تحقیق کردم و مدت های مدید در کتابخانه آستان قدس در این باره مطالعه می کردم و البته بعدها که اینترنت در کشور رواج وگسترش یافت گستره ی دسترسی بنده به منابع و تجارب مختلف نیز سهل تر شد.

 

پس دوره های تئاتر و سینما و فعالیت های آن برای شما مفید بوده است؟

بله. خیلی زیاد. کارهای تجربی و تحقیقی که در سینمای جوان آموختم در این حوزه به کارم آمد چون به این کار علاقه داشتم. همین طور دوره کارشناسی حرفه ای سینما که در دانشگاه گذراندم تاثیرات مثبتی در طراحی برنامه داشت.

 

 دست به قلم هستید؟

بله. به لطف خدا مقالات و کتاب هایی دارم از جمله کتاب ندای آب که ترجمه ی کتاب پروفسور ژاپنی ماسارو ایموتو است با عنوان the messages from water و نتیجه ی تحقیقات ایشان است درباره ی زنده بودن و هشیار بودن آب و در حدود سال های ۱۳۸۵ در سطح کشور بازتاب زیادی پیدا کرد و همان زمان بر پایه ی تحقیقات این پروفسور و موضوع کتاب وی فعالیت های رسانه ای و همایش و امثال آن توسط افراد مختلف در کشور پا گرفت.

 

پژوهش های تجربه های مرگ موقت در دنیا به چه صورت است؟

در آمریکا و کشورهای اروپای (به ویژه هلند و آلمان) پژوهش های زیادی در زمینه ی تجربه های نزدیک به مرگ صورت می گیرد.

و سازمانهای تحقیقاتی و انجمن های دانشگاهی مختلفی در زمینه تجارب نزدیک به مرگ فعالیت دارند که در پدیدارشناسی NDE (تجربه نزدیک به مرگ) مطالعه می کنند. بزرگترین این سازمان ها IANDS است که یک سازمان بین المللی است و در دورام، کارولینای شمالی مستقر است. این سازمان تحقیقات و آموزش های علمی را در مورد ماهیت جسمی ، روانی ، اجتماعی و معنوی و نتایج تجربیات نزدیک به مرگ توسعه می دهد و نشریاتی پژوهشی همچون مجله ی مطالعات نزدیک به مرگ و مجله ی سه ماهه نشانه های حیات را منتشر می کند. این سازمان همچنین آرشیو خوبی از تاریخچه پرونده های نزدیک به مرگ را برای تحقیق و مطالعه نگهداری می کند.

 

یک سازمان تحقیقاتی دیگر ، بنیاد تحقیقاتی تجارب نزدیک به مرگ لوئیزیاناست که توسط دکتر جفری لانگ انکولوژیست در سال ۱۹۹۸ تاسیس شد. این بنیاد دارای یک بانک اطلاعاتی از این تجارب است که در حال حاضر با بیش از ۱۶۰۰ پرونده بزرگترین مجموعه گزارش های نزدیک به مرگ در جهان را در اختیار دارد و گزارش ها به طور مستقیم از منابع سراسر جهان تهیه می شود.

 

از دیگر مراجع دانشگاهی مرتبط با مطالعات حوزه تجارب نزدیک به مرگ نیز می توان دانشگاه کانکتیکات (ایالات متحده) ، دانشگاه ساوت هامپتون (انگلستان) ، دانشگاه شمال تگزاس (ایالات متحده) و بخش مطالعات ادراکی دانشگاه ویرجینیا (ایالات متحده) را نام ببرم.

 

یکی از نکات مهم در این باره این است که در اینگونه نهادهای تحقیقاتی غربی ساختارهای پژوهشی کاملا به دور از دیدگاه های عقیدتی، مذهبی و فارغ از رویکردهای احساسی و هیجانی فعالیت ها را طراحی می کنند و پیش می برند و شیوه های کاری ایشان صرفا علمی است.

برای مثال در انجمن تحقیقات تجارب مرگ موقت آلمان -که با ایشان ارتباطات خوبی دارم- تلاش بر این است که کمترین احساس گرایی، رویاپردازی و هیجان در فعالیت ها راه نیابد تا حدی که یکی از اعضای این انجمن به بنده می گفت یک مرتبه در یکی از نشست های علمی انجمن دچار احساس زدگی شدم و بر اثر هیجان ناشی از محتوای تجارب بغض کردم و دچار اشک شوق شدم اما مسئولین انجمن بعدا به من تذکر دادند که: «این رفتار به هیچ وجه حرفه ای نیست و به عنوان یک محقق نمی بایست تحت تاثیر احساسات قرار بگیری».

ماجرای افرادی که تجربه مرگ موقت داشته اند  را در کانال یوتیوبی ماورا ببنید

این انجمن ها مرتبط با کلیسا هستند؟

نه تنها ارتباطی با کلیسا و دین ندارند بلکه برعکس بسیار تلاش می کنند کمترین ارتباطی بین این پژوهش ها و کلیسا برقرار نشود مبادا برچسب گرایش مذهبی و غیرعلمی به آنها بخورد. ارتباط اینها بیشتر با فیزیکدانان، رواشناس ها ، فراروانشناسان و فیلسوفان برقرار است.

 

آیا کلیسا روی نتایج این تحقیقات مانور می کنند؟

بله. کشیش ها نیز همچون روحانیون دیگر ادیان توحیدی به نتایج این مباحث علاقه مند هستند و به این مقوله اشاره و احتجاج دارند اما متاسفانه امروزه در کشورهای اسلامی کمترین توجه و تلاشی دراین باره نمی شود و برای مثال تا به امروز ما در ایران و کشورهای اسلامی نهاد پژوهشی ویژه ای برای این حوزه نداریم. که البته اینک به لطف خدا در خدمت برخی بزرگان حوزه و دانشگاه و جمعی از دلسوزان قصد داریم برای تاسیس یک بنیاد پژوهشی در این خصوص همیاری و همراهی کنیم و در این باره رایزنی هایی هم با استادان حوزه و دانشگاه انجام و موافقت های اولیه ای نیز کسب شده است.

انتخاب تجربه گرایان به چه صورت بوده که به صحت کلام آنها مطمئن باشید؟

طی بیش از چهارسال با کمتر از ۱۱۰  تجربه گرا مصاحبه داشتیم و پس از تحقیق و راستی آزمایی اولیه از بین آنها ۷۴ تن تایید و بقیه کنار گذاشته شدند چراکه برای مثال برخی خواب دیده بودند یا برون فکنی داشتند و تجربه شان مرگ کلینیکی (تجربه نزدیک به مرگ) نبوده و بعضا هم فرد یک شخیصت خودنما یا متوهم بوده که برای جلب توجه و دیده شدن خود را تجربه گر اعلام کرده بود. نهایتا از بین این افراد سی تن تایید و برای حضور در برنامه ی ماه رمضان برگزیده شدند که با ملاحظات رسانه ای تلویزیون (اعم از فنی و محتوایی) همخوانی بیشتری داشتند و تجربه شان نیز برای مخاطب قابل درک تر و موثرتر بود. البته در برخی جاها محتوا هم نیازمند مونتاژ و کوتاه سازی بود و لازم بود با توجه به محدودیت کنداکتور و مدت زمان برنامه هم منطبق شود.

 

چطور با اولین تجربه گرا آشنا  و مرتبط شدید؟

اولین تجربه گر ایرانی که حضورا به وی مراجعه کردم و با ایشان آشنا شدم آقای زمانی قلعه بود که در سال ۹۵ با ایشان آشنا شدم و متعاقبان به شهرشان سفر کردم و البته در ابتدا علاقه به رسانه ای شدن تجربه و رسانه ای کردن امر نداشتند ولی در ادامه بعد از ۴۰ سال رازداری حاضر شدند مطلب را برای همگان بازگو کنند.

کتاب نوشتید؟

بیش از چهار سال است کتاب در دست تکمیل و تدوین است که شامل مطالب مربوط به تجربه گران و نتایح تحقیقاتی پژوهشگران داخلی و خارجی به علاوه ی دستاوردهای تحقیقاتی شخصی بنده است ولی معتقدم امروزه تریبون کتاب کوتاه است و این موضوع می بایست لزوما از ارتفاع آنتن تلویزیون و در بستر اینترنت توسعه یابد. بدین منظور از سال ۹۵ کانال تلگرامی راه اندازی کردم که تا قبل از پخش برنامه حدود ۵۳۰۰ عضو شامل تجربه گران و پژوهشگران و علاقمندان داخلی و خارجی داشت و البته برخی اعضای کانال در این چند سال گذشته و تا قبل از پخش برنامه از مطالب این کانال بهره ها بردند و متاثر از محتواها و مطالب موجود در این کانال آثاری مکتوب تولید کردند و طی این چند سال بارها مراجعات مکرر داشتیم از سوی نویسندگان و مستندسازان مختلف که درخواست داشتند تجربه گرانی را به ایشان معرفی کنیم تا شتابزده و با تحقیقات اندک کتاب و فیلم از آنها تهیه کنند و هرقدر بنده در تعمیق و تحقیق و تولید نهایی وسواس داشتم اینگونه اعضای محترم کانالمان تعجیل و شتبازدگی داشتند و متاسفانه همین امر باعث شد که بدون خواست و نظر بنده برخی افراد آثاری سبک و شتابزده و خام تولید و روانه ی بازار کردند که به عقیده ی بنده موجب کم وزنی محتوای این آثار شده و در درازمدت ماندگار نخواهند بود.

 

  در یکی از ماجراها  خانمی بود که  شما یک سال بعد  سراغش رفتید و بچه دار شده بود شبکه با شما در این مدت  همکاری می کرد؟

در ابتدای کار و در سال های آغازین هیچ شبکه ی تلویزیونی در این پروژه ورود نداشت و با هزینه شخصی کار شروع شد . بنده و همسرم دقیقا نمی دانستیم که آیا این پروژه سرانجام برای مخاطبانی . از رسانه ی خاصی پخش خواهد شد یا خیر و عملا در این پروژه ی سنگین خود را به خدا سپرده بودیم و با توکل به خدا کار را شروع کردیم. تا اینکه به لطف حق در اواخر فاز تصویربرداری و قبل از آغاز فاز تدوین، مدیر محترم شبکه چهار آقای دکتر معینی پور با یک انتخاب دقیق و اقدام به جا ، همکاری خوبی با برنامه داشتند و پخش آن از شبکه چهار و در گروه ادب و هنر این شبکه به تصویب رساندند که بنده شخصا به عنوان کسی که رشته ی تحصیلی ام از مقطع ارشد به بعد مدیریت بوده این نوع اقدام مدیریتی و شهامت مدبرانه ی ایشان را قابل تقدیر می دانم و ای کاش اینگونه رویکردها و تیزبینی ها در تصمیم گیری های مدیران ما در سازمان ها و نهادهای مختلف کشور توسعه یابد.

 برنامه تلویزیونی «زندگی پس از زندگی» زمانی پخش می شود که  بیماری کرونا در دنیا سایه انداخته و ترس از مرگ ناشی از بیماری زیاد است. به نظر شما خواست خدا بود  وارد این کار بشوید یا تصادفی همزمان شده اند؟

شک نیست همچون هر امر خیر دیگری همه چیز از جای دیگری و با قلم پروردگار رقم خورده و در اینگونه امور ما همه وسیله ایم و بنده و همسرم (که مدیر تولید مجموعه هستند) خود را صاحب کمترین اثری و نقشی در به ثمر نشستن این پروژه نمی دانیم و هرچه هست از اوست و ما رمیت اذ رمیت….

ما هر دو در طول این مدت به یقین رسیدیم که این کار نه تنها یک تکلیف بلکه رحمت و توفیق اجباری از جانب حق بوده که ما مکلف به انجامش شدیم و این باور قلبی ماست.

می دانیم که باید انجامش می دادیم هرچند برخی حسادتها و دشمنی هایی هم بر سر راه داشته و داریم اما به لطف نور و کرم پروردگار اقدامات مذبوحانه ی ابلیس هیچ گاه مانع از به ثمر نشستن کارهای خیر نشده و نخواهد شد.

 

برخی ارواح را با اجنه اشتباه می گیرند مانند ماجرای مدافع حرمی که می گفت وقتی روح از تنم جدا شد  مرا کتک می زدند و گلویم را می فشردند این به چه صورت است؟

بله درست است. همان طور که کارشناس برنامه هم گفتند آن مدافع حرم با اجنه ی مهاجم و در واقع با شیاطین مواجه شده بود البته می دانیم که برخی اجنه، کافر هستند و تا زمانی که  انسان در قالب ماده است چون آنها ماده نیستند نمی توانند بر انسان مستولی شوند اما وقتی روح انسان از بدن جدا می شود سراغش می آیند و چون از فرزندان انسان کینه و خشم دارند به آن ها حمله می کنند مگر اینکه ایمان و عمل آن انسان از او محافظت کند و به آن مدافع حرم هم به همین علت و صورت بود که تعرض داشتند.

و البته کارشناس برنامه  هم با استناد به احادیث گفتند که یکی از رویدادهای ممکن الوقوع در عالم برزخ همین است که به محض خروج مومن از بدنش، شیاطینی به او حمله و عقده گشایی می کنند اما طبق حدیث در این وضعیت، اعمال اوست که حاضر شده و از او حفاظت می کنند که  البته در تجربه ی مهمان برنامه -که مدافع حرم بود- نیکی به والدین و قرائت قرآن بود که از او حفاظت کردند و همانگونه که ملاحظه شد تجربه گر حاضر در برنامه گفتند که وقتی به قرآن و قرائت قرآن هایم احتجاج می کردم آنها دور می شدند و این دو نکته از نکاتی هستند که تا کنون کمتر در جامعه ی دینی ما تبلیغ و اطلاع رسانی شده که اولا در عالم برزخ اجنه و شیاطین هم امکان استیلا و دسترسی به انسان دارند و ثانیا آنچه انسان را محافظت می کند در برابر اینها اعمال صالح است که آنها را دور می کند.

شما تجربه گرایان منفی هم داشته اید؟

بله. اما از یک سو در فرهنگ دینی ما اظهار گناه حرام است و معتقدیم اظهار گناه موجب کاهش قبح گناه می شود که البته در فرهنگ اجتماعی و مردمی ما نیز افراد تجارب منفی شان را برای دیگران بیان نمی کنند و از سوی دیگر محتمل است بیان تجربه گرایان منفی بعد از برنامه باعث طرد اجتماعی ایشان و حتی تحقیر و تمسخر ایشان شود و ایشان نگرانند که بیان تجربه موجب خدشه و بروز اشکالاتی در رابطه شان با دیگران شود اما در فرهنگ مسیحیت برعکس است و آنها حتی اعتراف به گناهان را ثواب و وسیله ای برای پاک شدن و جزو مراحل توبه می دانند ؛ بنابراین ما در روند برنامه تصمیم گرفتیم تلفیقی از تجربه گران مثبت و منفی داشته باشیم و در این میان به ناچار از تجربه های منفی غربی بیشتر استفاده کنیم به همین علت هم هرچند برنامه درمیان یک تجربه منفی نمایش دادیم که عمدتا غربی و دو مورد نیز ایرانی بودند.

 

نگران نبودید که  مخاطب با این حرفهای تجربه گران به سمت مرگ گرایش پیدا کند؟

در پیش بینی های خود این مورد را هم به عنوان یکی از آسیب های محتمل این برنامه در نظر داشتیم و برای آن تمهیداتی اندیشیدیم که خوشبختانه نتیجه ی برنامه به گونه ای شد که حتی سه نفر از مخاطبانی که به علت مشکلات زندگی قصد خودکشی داشتند با برنامه تماس گرفتند و پیام دادند که ما با دیدن این برنامه از قصد خود برای خودکشی منصرف شدیم  و دست از این اقدام ناپسند کشیده بودند و این بازخورد یکی از شادی بخش ترین پیامدها و نتایجی بود که دریافت کردیم.

 

در برنامه به حقانیت تشیع هم پی بردید؟

تجارب مرگموقت اقوام و ادیان مختلف در کلیاتشان به یک شکل هستند و مثلا مواردی همچون مشاهده خروج روح از بدن، مشاهده تونل، احساس شناوری و… اینها کلیاتی هستند که وجه اشتراک اکثر تجربه گران هستند اما تفاوت ها در جزئیات است.

اینکه براساس دین چه چیزی در روح فرد ملکه شده است بسیار در شکل گیری آن عالم بعدی که عالم روح و تجرد و معناست موثر است و تاثیر مستقیم و عین به عین دارد.

مثلا وقتی فردی در تمام طول عمر ذکر صلوات در روح او جای گرفته باشد ، پس از خروج روح از بدن  و در آن دنیا همین عمل او برایش متجلی و یاور او می شود و هرکسی با تجلیاتِ باور و ملکاتِ عقیده ی خود محشور و همنشین می شود. آن کس که شیعه و پیرو امام و پیامبر است با او و آن کس که مثلا عاشق و دلباخته ی چنگیز و فرعون است با همان ها محشور می شود. و بنابراین بهشت و جهنم انسان خودِ اوست.

 در بین علما کدام بیشتر به این قضیه توجه داشته اند؟

حجت الاسلام ری شهری کتابی دراین باره نوشته است و قرار بود  به عنوان  کارشناس  دربرنامه دعوت بشوند اما  فرصت نشد.

 

چند تجربه گرای مشهور داشتید؟

اگر منظورتان شهرت سیاسی و مذهبی است حدودا سه چهار نفر.

 

 آیا تجربه گرایانی هم بودند  که فرشتگان نکیر و منکر را دیده باشند؟

با مفهومی شبیه به این کارکرد چند موردی داشته ایم اما اینکه مستقیما و به صراحت با اسم و مشخصات به عنوان نکیر و منکر معرفی شده باشند خیر.

ضمنا آن طور که در روایات هست اصولا نکیر و منکر در مرحله ی تسویه حساب روح حضور دارند. بنابراین منطقا نمی بایست در این تجارب حضور و بُروزی داشته باشند زیرا فرآیند و مرحله ی تسویه حساب اعمال  فرد مربوط به این تجارب نیست زیرا در این تجارب هنوز عمر فرد به پایان نرسیده که بنا باشد تسویه حسابی صورت بپذیرد و غالبا مخاطبان موضوع کمتر توجه دارند که نکیر و منکر مربوط است به پایان نهایی عمر، نه مربوط به یک رفت و برگشت موقت که این منجر به تسویه حساب نمی شود و اقدامات نکیر و منکر عقلا به ارواحی مربوط است که امکان بازگشت به دنیا را ندارند.

بگذریم از اینکه گویی در جامعه ما مردم نمی خواهند بشیر و مبشر را که برای نیکوکاران به استقبال روح می آید به خاطر بسپارند و صرفا از نکیر و منکر یاد می کنند که تسویه حساب بدکاران و خاطیان را رسیدگی می کنند.

در این حوزه قدیمی ترین کتابی که مردم می شناسند «سیاحت غرب» است چقدر صحت دارد؟

بنده با نظر حجت الاسلام رضا محمدی شاهرودی موافقم که در درباره کتاب «سیاحت غرب» مرحوم قوچانی گفته اند بخشی از کتاب با روایات و احادیث واقعیت دارد و ممکن است نویسنده به شیوه ای هنرمندانه این مفاهیم دینی را داستان سازی کرده باشد.

 

کمدی الهی دانته  چقدر به این فضا نزدیک است؟

معتقدم این کتاب متاثر از ارداویرافنامه ی زرتشت است که توسط موبد زرتشتی نوشته شده است برای همین تصمیم گرفتم با موبد اعظم زرتشتیان دکتر اردشیر خورشیدیان نیز مصاحبه و از ایشان در این باره جویا شوم که مصاحبه با ایشان را در مجموعه تلویزیونی «زندگی پس از زندگی» دیدید.

برنامه بعد از ماه رمضان هم ادامه دارد؟

اقبال عمومی از برنامه ما را غافلگیر کرد و این در حالی بود که وزن پروژه ی ما از حیث دکور، سابقه اجرای تلویزیونی مجری، هزینه ها و بودجه هاثی صرف شده و دیگر موارد… ابدا با دیگر برنامه های زنده ی ماه رمضانی قابل مقایسه نبود و از سوی دیگر شبکه چهار هم به علل هدف گذاری خاص بر روی قشر فرهخیختگان و خواس جامعه ملاحظات و مختصات خود را داشت ولذا به صورت سنتی انتظار می رفت که مخاطب عام را در اختیار نداشته باشد و تمرکزش صرفا بر مخاطب خاص باشد و به تبع این رویکردهای همیشگی هزینه ی تبلیغات و قصد رقابت با دیگر شبکه ها هم در فضای مجازی نداشتیم چراکه سیاست قدیمی شبکه چهار پرهیز از تبلیغات و گیشه گرایی و دوری کردن از رقابت در جذب کمیت بوده است.

با این همه برنامه به گونه ای دیده شد که طبق بسیاری آمارها (مثلا آمار تلوبیون) با اختلاف نجومی در رده ی اول بازدید قرار گرفت و حجم پیامک های ارسالی به حدی زیاد بود که هنوز فرصت نکرده ایم همه را بررسی کنیم و رسیدگی به آنها سخت شده . به علت بازخورد بالای برنامه ، مدیر شبکه چهار و معاون محترم سیما پخش طی سال و پخش فصل دوم این برنامه برای ماه رمضان سال آینده را در دستورکار قرار داده اند.

 

از بین پیامک ها ی مخاطبان ، تجربه گرایان تازه ای هم داشتید ؟

بله البته از قبل هم تجربه گرانی در فهرست دارم که از سال ۹۵ در تعامل با تجربه گران مختلف شناسایی شده اند و بدون نیاز به تجربه گران جدید هم امکان تولید برنامه ی جدید وجود داشت.

 پس کار شما سخت تر شده است؟

دقیقا الان محتمل است که حتی برخی افراد در پی خودنمایی هستند بخواهند خود را  تجربه گر معرفی کنند که این شرایط نتیجه توجه بالا به برنامه، کار را حساس تر و دقیقتر می کند. به نظر من این یک فرصت تازه نیست بلکه تهدید است  قبل از این خودم سراغ تجربه گرایان می رفتم و اصرار به گفتگو داشتم  حالا خودشان سراغ من  می آیند اما به لطف خدا  این توان و ابزار وجود دارد تا کار انجام شود البته همه اینها از غربال ها و فیلترهایی  می گذرند  تا به تجربه های جدید برسیم.

 

شما داستان فرزند شهیدی را شنیدید که پدر شهیدش در خواب برگه اردوی او را امضا می کند  ازاین سوژه ها هم استفاده  می کنید؟

ببینید در اروپا و آمریکا علاوه بر تحقیقات تجارب مرگموقت، انجمن های پژوهشی و پژوهشگرانی هم  هستند که در زمینه ی ارتباطات پس از مرگ یا ADC (After Death Contact) فعالیت دارند و این زمینه ی جذاب پژوهشی است که پدیده ی ارتباط گیری درگذشتگان با زندگان را مورد بررسی و مطالعه قرار می دهد.

در این باره گزارش هایی هم در ایران داریم که می بایست در گام نخست صحت سنجی و راستی آزمایی شوند مثل گزارشی که می گوید خواهر شهیدی که برادر شهیدش به خانه او آمده و مهمان او شده بود و هنگامی که منزل خواهر را ترک می کند آگاه می شوند که او شهید شده بود. در خصوص این ارتباط گیری ها باید گفت که اینها هم دلایلی است بر وجود عالم غیب که همان طور که گفتم در خارج از کشور تحقیقات علمی و آثار و کتب و مقالات مفصلی در این باره هست و محققانی در این باره

فعالند .

 

پرداختن به ارتباط شهدا  یا موضوعاتی ازاین دست باعث توهم نمی شود؟

درست است که برنامه های تلویزیونی بر اساس ظرفیت و پذیرش مخاطب عام تولید می شود اما موضوعات می بایست با سنجه های علمی و پژوهشی منطبق باشد تا علمی و مستدل شود.

در تمام دنیا اینگونه اتفاقات اشتراکاتی دارند که به اثبات یک موضوع می بایست موارد مشابه بسیاری وجود داشته باشد تا بتواند اثبات پذیر شود و از اعتبار تحقیقاتی برخوردار باشد. و البته اگر درست کار اجرا نشود می تواند برای بسیاری مخاطبان توهم ایجاد کند.

 

روی بحث زنده بودن شهدا  هم کار کرده اید؟

وقتی در زمینه ی زنده بودن کل ارواح بحث می کنید در مورد زنده بودنِ شهدا هم به طریق سخن گفته اید با این تفاوت که شهید از حیث جایگاه و شان و رتبه بسیار زنده تر از دیگر ارواح و از وجه وجودی موثرتر از دیگر ارواح در عالم باقی بقا دارد و از برخی به ظاهر زندگان هم زنده تر است. چراکه اعمال و آثارشان در هر دو جهان حی است و حیات آفرین که این حیات تابع و تبعه ی حیلت وجودی ایشان در آن جهان غیرمادی است.

و شهدا زنده ترینند چراکه همواره در حال رشد و اعتلاء و بالاتر رفتن هستند.

منبع : رهیافتگان / گفتگو از  جمال طاهری

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ