آنچه دیگران می خوانند

«زندگی رئالی ها بدون گل راموس در شب دسیما چگونه می شد؟»

بوسیله ساتین در ۲۷ خرداد ۱۴۰۰

رئال مادرید نیوز : هنوز این اتفاق رسمی نشده و ساعاتی مانده اما اعلام رسمی رفتن راموس یک حس نوستالژی را ایجاد می کند، پایان ناخوشایند یک حماسه و مشتی از خاطرات. می گویند که من احساسی هستم و ممکن است حق داشته باشند. اما رفتن راموس به معنی جدایی یک بازییکن فراموش نشدنی، یک مدافع میانی تاریخ ساز و جدا از این ها یک شخصیت جنجالی است که شمار زیادی از خالکوبی ها، یک سریال در شبکه آمازون ایجاد کرده و اصطبلی مملو از اسب را دارد.

می گویند که رئال مادرید برای یک بار دیگر وداع بدی با یکی از اسطوره هایش داشته است. شاید هم حق داشته باشند. اما این بار، این ماجرا باید همین جا تمام شود. توافقی برای تمدید نبود، هیچ کس کوتاه نیامد و توافقی حاصل نشد. شاید تمایلی هم به توافق نبود. هیچ طرفی کوتاه نیامد. باشگاه فصل اخیر را تقریبا بدون راموس سپری کرد چرا که کاپیتان مصدومیت هایی داشت. این دلیلی بود تا باشگاه با این شعار جلو برود: رئال مادرید مهمتر از اسطوره هایش است. این جمله را همه می دانستیم. یادمان است که کمی پیش رونالدو جدا شد. پنجشنبه وداع در کنفرانس مطبوعاتی با حضور پرز و راموس را از طریق اینترنت خواهیم دید. دوست داشتم که این دو را با هم ببینیم اما بعید است که این سناریو پایانی داشته باشد که همه را خوشحال کند.

حالا باید برای اتفاقات پیش رو آماده باشیم. سرجیو باید پیراهن رئال را کنار بگذارد و همچون رونالدو که به یووه رفت به یک اسطوره تبدیل شود. خیلی زود همه گفتند که مهاجم پرتغالی بازیکن فوق العاده ای بوده است و در مورد راموس نیز همین است. پس از شانزده سال حضور در پرفشارترین باشگاه دنیا با روحیه و قلبش به یک لیدر تبدیل شد. او بازیکنی است که هم مدافع بود و هم مهاجم، یک مدافع مقتدر و یک مهاجم بی نظیر، مردی که باید در هر جنگی او را تا آخر دنیا همراهی کرد، دومین بازیکن پرافتخار تاریخ باشگاه پس از خنتو. سرجیو یک پکیج کامل است که هوادارانش او را بی نظیر می دانند. باید هواداران رئال با خود فکر کنند: زندگی شان بدون گل راموس در شب دسیما چطور بود؟ راموس رفت اما ابدی خواهد بود.

خسوس سانچز