زهرا شجاعی کیست (سوابق و همسر و خانواده)
زهرا شجاعی کیست اهل کجاست چند سال دارد
فهرست مطالب
زهرا شجاعی Zahra Shojaei متولد ۱۳۳۵ در تهران، سیاستمدار اصلاح‌طلب ایرانی است. او در دولت خاتمی، ریاست مرکز امور مشارکت زنان را بر عهده داشت. او در دانشگاه تهران و دانشگاه الزهرا تدریس کرده و مدتی مشاور وزیر کشور بوده‌است.
او در سال ۱۴۰۰ به‌عنوان کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۴۰۰ ایران ثبت‌نام کرد.
سوابق دولتی
رئیس مرکز مشارکت امور زنان
مشاور وزیر کشور
مشاور وزیر آموزش و پرورش
رئیس کمیسیون امور بانوان
عضو شورای فرهنگی اجتماعی زنان
زهرا شجاعی در برنامه جهان آرا
جدیدترین قسمت برنامه «جهان آرا»، با موضوع «بررسی عملکرد دولتهای اصلاحات و اعتدال در حوزه زنان و خانواده» و با اجرای امیرحسین ثابتی به روی آنتن شبکه افق رفت.
در برنامه شب گذشته «جهان آرا»، پس از مرور اخبار هفته توسط امین سلیمی، پیرامون موضوع یاد شده گفت و گویی با زهرا شجاعی رئیس مرکز امور مشارکت زنان دولت خاتمی و شهیندخت مولاوردی معاون امور زنان و خانواده دولت روحانی صورت گرفت.
گفتنی است، به گفته تهیه کننده برنامه « جهان آرا» شهیندخت مولاوردی و زهرا شجاعی در اواسط برنامه به دلیل عدم تحمل نقد و نقدپذیری و نیز شفاف سازی عملکردشان درباره وضعیت زنان در دولتهای گذشته برنامه «جهان آرا» را ترک کردند.
گفتگو با زهرا شجاعی در تاریخ ۸ مرداد ۱۴۰۰
الان خانم شجاعی چه می کند؟
الان بازنشسته شدم. تدریس ندارم و خانه‌دار هستم؛ البته خانه‌دار بودن را با افتخار عرض می‌کنم. دبیرکل مجمع زنان اصلاح طلب هم هستم.
پدر چه کاره بودند؟
پدرم به رحمت خدا رفته اند و در اواخر عمرشان روحانی بودند. پدرم متولد سمنان بودند، پدر ایشان امام جمعه سمنان در عصر پهلوی بودند و از جمله علمایی که به ایشان بر اساس نامه و تائیدی که مراجع قم داده بودند، لباس روحانیت را حفظ کردند و مجبور نبودند در دوره رضاخان لباس روحانیت را دربیاورند. ابتدا تحصیلات حوزوی داشتند، به تهران آمدند مشغول کارهای حقوقی در شرکتی شدند و در اواخر که بازنشسته شدند، مجدداً به لباس روحانیت برگشتند.
مادر چطور؟
مادر قبل از پدر فوت کردند. ایشان خانه‌دار بودند و علاقه‌مند به ترتبیت و رشد بچه ها بودند. ما خانواده پرجمعیت بودیم.
چند خواهر و برادر بودید؟
ما ۹ خواهر و برادر بودیم. البته دو نفر فوت کردند و الان ۷ خواهر و برادر هستیم. ۵ خواهر و ۴ برادر بودیم که الان از هر کدام یکی کم شده اند.
چه سالی ازدواج کردید؟
من در سال ۵۶ ازدواج کردم.
چطور آشنا شدید؟ همسر شما روحانی هستند؟
ایشان روحانش شدند. با همسرم هم دانشکده ای بودیم. ایشان رشته حقوق در دانشگاه تهران می خواندند و من رشته علوم سیاسی در دانشگاه می خواندم. فعالیت در کتابخانه و انجمن اسلامی داشتیم. آشنایی بوجود آمد و واسط و رابط این ازدواج مرحوم آیت الله موسوی اردبیلی بودند. ایشان به خواستگاری امدند و خطبه عقد را هم ایشان خواندند.
با خود آقای توانا حاج آقای موسوی اردبیلی هم آمدند.
بله. چون ما کلاس آموزشی آن زمان داشتیم که دانشجویان دختر و پسر جداگانه بودند. آقای موسوی اردبیلی با پدر آشنا بودند و ارتباط با ما داشتند و ایشان که در آن کلاس ها شرکت می کردند، آقای موسوی را واسطه قرار دادند تا این ازدواج سر بگیرد، چون ابتدا با مخالفت مواجه شدند.
مخالفت شما یا پدر؟
مخالفت خانواده؛ پدر و مادر.
علت چه بود؟
بخاطر این که ایشان آمادگی برای ازدواج نداشت یعنی دانشجو بود و ازدواج که امکانات و شرایطی می خواست و قدری پدر فکر می کردند زمان نیاز دارند تا درس ایشان تمام شود. آن زمان نه درس ایشان تمام شده بود، نه سربازی رفته بودند و نه شغلی داشتند و نه اتاقی برای زندگی داشتند. پدر هم زمان دادند تا این کارها را انجام دهند و هر جا بروید به شما دختر می‌دهم. ایشان هم از آن طریق وارد شدند که ما زندگی دانشجویی و ازدواج بسیار ساده‌ای داشتیم. تا الان هم سعی کردیم این ساده‌زیستی را حفظ کنیم.
مهریه چند سکه بود؟
مهریه آن زمان سکه نبود. من به پیشنهاد خودم مهرالسنه بود، مهریه حضرت زهرا (س) که ۴۰۰ و خرده ای مثقال نقره است، ولی خانواده قبول نکردند و به تبرک عدد ۱۱۴، ۱۱۴ هزار تومان تعیین شد.
مرادعلی توانا همسر زهرا شجاعی
حجت‌الاسلام مرادعلی توانا استاد دانشگاه الزهرا و محقق در زمینه تاریخ معاصر است.
چند فرزند دارید؟
من دو فرزند دختر دارم و دو نوه دارم.
هر دو دخترها ازدواج کردند؟
دختر بزرگم دو فرزندم دارد و دختر کوچکم فعلاً مجرد است.
*دخترها به لحاظ اعتقادی و حجاب هم نظر با شما هستند؟
هیچ دو نفری مثل هم فکر نمی‌کنند. به قول شهید ایت الله بهشتی هر انسانی یک کتاب منحصر بفرد است، ولی از این جهت که منظور شماست، به لحاظ سیاسی و اعتقادات مذهبی سنخیت و نزدیکی خوبی وجود دارد، یعنی من از بچه ها راضی هستم.
*از این فرصت استفاده کنم و این سوال را مطرح کنم، تغییر حجاب از ابتدای انقلاب تا الان و وضعیتی که الان داریم را ناشی از چه چیزی می‌دانید؟ برای اصلاح باید چه کرد؟
ما در ارتباط با حجاب از ابتدای انقلاب یک برنامه و رویکرد و بهتر است بگویم، یک راهبرد مشخص، ثابت و منسجم نداشتیم. حجاب همواره دستخوش سلائق مختلف سیاسی شده، در دولت های گوناگون هم گاهی به عنوان پاشنه آشیل مطرح شده، امر فرهنگی و باور اعتقادی جنبه سیاسی به خودش گرفته و این چیزی شده که الان مشاهده می کنید.
زمانی که رئیس شورای فرهنگی اجتماعی زنان بودم، یک کمیسیونی در وزارت کشور تشکیل می‌شد که قانون تعیین کرده بود که نام آن کمیسیون فرهنگی مبارزه با مفاسد اجتماعی بود. بحث این بود که نیروی انتظامی گزارش داد که در پارک ملت این تعداد خانم ها را گرفتیم که مانتوهای بلند پوشیده بودند و مانتوها را قیچی کردیم و بعنوان اقدام مبارزه با بدحجابی! آقای نوری (وزیر کشور) به شدت عصبانی شدند، عصبانی هم که می‌شدند لهجه اصفهانی ایشان غلیظ‌تر می‌شد، گفتند فکر نکردید زیر مانتویشان حجاب کاملی نداشته باشند؟! جواب دادند و گفتند بخاطر اینکه این مد است! یعنی مبارزه با بدحجابی، مبارزه با مد شده بود!
ایشان خیلی از این موضوع ناراحت شدند و توبیخ کردند. آنجا این پیشنهاد را مطرح کردم که این روش ها جواب نمی دهد و فایده ای هم ندارد. ما به جای این اقدام ایجابی کنیم. گفتم در هر استان کمیسیون بانوان تشکیل دهیم و تشکیلات و فضا ایجاد کنیم تا خانم ها فعالیت هنری ورزشی کنند و امکانات بدهیم، مسائل بانوان را بررسی کنیم. این امر خود به خود سبب می شود مسئله ای که مدنظر شماست، حل شود.
*یا مصوبه شورای فرهنگی اجتماعی زنان یا شورای انقلاب فرهنگی است که برای ۴۶ دستگاه وظیفه تعیین کرده‌اند که هیچ کدام وظایف خود را انجام نمی دهند و در نهایت به نیروی انتظامی منتج می شود که امر سلبی می‌شود.
بله، وقتی یک چیزی جواب نمی‌دهد نباید فکر کنیم یک جای کارمان ایراد داشته است؟ باید دوباره برگردیم. وقتی دستگاهی می‌سازیم و کار نمی کند، نباید در طراحی دستگاه تجدیدنظر کنیم؟ من فکر می کنم باید تجدیدنظر اساسی در این زمینه انجام دهیم.
*قبل از انقلاب فعالیت انقلابی داشتید؟
بله. می‌توان گفت قبل از انقلاب فعالیت سیاسی داشتیم که در دوران دانش‌آموزی با مطالعه کتاب و تشکیل جلسات مذهبی و فعالیت در دبیرستان آغاز شد که به شدت از طرف صاحب امتیاز و مدیر دبیرستان مورد توبیخ قرار گرفتیم و حتی تهدید به اخراج شدیم.
*در دانشگاه هم فعالیت سیاسی می کردید.
بله. انجمن اسلامی و کتابخانه اسلامی بود که فعالیت داشتم. وقتی انقلاب شد برای اولین بار، اداره دانشگاهها شورایی شد که مدت کوتاهی اینطور بود. اداره هر دانشکده ای را شورایی برعهده داشت. در این شورا رئیس دانشکده، معاون اداری مالی، معاون آموزشی و نماینده دانشجویان و تشکل های دانشجویی به انتخاب خود آنها حضور داشت. در آن انتخابات، من از طرف انجمن اسلامی انتخاب شدم.
*قبل از انقلاب دستگیر نشدید؟
یک شب تا آستانه دستگیری رفتیم. تازه ازدواج کرده بودم. از منزل یکی از دوستان می آمدیم که منزل ایشان منیریه بود. چیزی نگذشت که هیلمند زرد به موازات ما حرکت می کرد. در تقاطعی جلوی ما ایستاد و سه نفر پیاده شدند و با فاصله، قد بلند، هیکل درشت و کت چرمی بر تن داشتند. نزدیک ما رسیدند، اسلحه را درآوردند و به ما اخطار دادند دست ها را بالا ببریم و از جای خودمان تکان نخوریم. من یک جزوه درسی داشتم که به نام تاریخ استعمار بود چون رشته فرعی من تاریخ بود و در دانشکده ادبیات می‌خواندم. به این کتاب گیر دادند، تا این اندازه بیسواد بودند.
*در سال ۵۷ عضو کمیته استقبال از امام (ره) شدید.
بله.
*چطور اتفاق افتاد؟
وقتی مقرر شد حضرت امام به ایران تشریف بیاورند یکی از دوستان تماس گرفتند که کمیته استقبال از امام شکل گرفته است که بخش دانشگاه را مرحوم دکتر ملکی برعهده داشتند و یک بخشی دانشجویی داشت که من به عنوان نماینده خانم های دانشکده حقوق تعیین شدم و صبح روز ۱۲ بهمن که قبل از آن قرار بود ۷ بهمن امام به ایران بیایند که فرودگاه را بستند، به فرودگاه رفتیم و آنجا اولین بار بود که امام را از نزدیک زیارت کردم و در فرودگاه سالن قدیمی که الان این سالن نیست، سال ۴ گوشه ای بود که تعداد دانشجویان زیاد بود و ما را که جوان تر بودیم به بالکن فرستادند و آنجا بالکنی داشت که یک طرف ما بودیم و کنار ما گروه سرود بودند که همان سرود «خمینی ای امام» را قرار بود بخوانند.
*بعد از انقلاب اولین مسئولیتی که گرفتید چه بود؟
بعد از انقلاب اولین مسئولیت رسمی در سال ۶۷ بود که به عنوان مشاور وزیر آموزش و پرورش عضو شورای فرهنگی و اجتماعی زنان شدم.
*آن زمان وزیر آموزش و پرورش چه کسی بود؟
آقای اکرمی بودند. سال ۶۷ عضو شورای فرهنگی-اجتماعی زنان شدم و سال ۷۱-۷۰ رئیس شورای فرهنگی-اجتماعی زنان بودم و بعد از آن عضویت در شورا را تا سال ۸۴ داشتم. همان سال ۷۰ که کمیسیون زنان در وزارت کشور تشکیل شد مشاور وزیر کشور در امور بانوان بودم و بعد سال ۷۴ این مسئولیت ادامه یافت. ستاد امور بانوان را در وزارت آموزش و پرورش تشکیل دادم و سال ۷۶ به عنوان مشاور رئیس جمهور و رئیس مرکز امور مشارکت زنان خدمتگزار خانم ها بودم که تا سال ۸۴ ادامه داشت. در سال ۸۴ به دانشگاه تهران منتقل شدم چون از قبل در دانشگاه الزهرا (س) و تهران تدریس داشتم. تا سال ۸۸ بازنشسته شدم.
*درباره دولت آقای هاشمی یک نقطه قوت و یک نقطه ضعف بخواهید بیان کنید، چیست؟
دولت آقای هاشمی به نظر من نقطه قوتی که داشت، توجه به شرایط اقتصادی بعد از دوران جنگ بود. درباره نقطه ضعف بخواهم بیان کنم شاید بتوان گفت در بحث عدالت اجتماعی بود؛ یعنی توجه به سرمایه‌گذاری و رشد اقتصادی زیاد بود اما توزیع عادلانه ثروت و اتخاذ تصمیماتی که بتواند این شکاف طبقاتی و اقتصادی را پر کند، شاید کمرنگ بود.
*در سال ۷۶ فکر می کردید آقای خاتمی رئیس جمهور شود؟
نه. آقای خاتمی مسئول کتابخانه ملی بودند، ستاد انتخاباتی ایشان تشکیل شد و از من دعوت کردند که آنجا در بحث زنان فعال شوم، چون آشنایی و شناخت ما از شورای فرهنگی اجتماعی زنان بود که در ستاد دهه فجر و بخش بین‌الملل فعالیت داشتیم. خدمت ایشان رفتیم و ایشان گفتند من که می‌دانم رای نمی‌آورم، ولی این را قبول کردم و آمدم تا نیروهایی که منزوی شدند و نیروهای سیاسی دلسرد شده جذب شوند.
*در جایی خواندم می گفتید در آن زمان که عضو کابینه بودید، در دولت نظر مثبتی روی مسئولیت بانوان نداشتند.
در ابتدا.
*در سال ۸۴ به چه کسی رای دادید؟
به آقای هاشمی رأی دادم. یکی از اشتباهات اصلاح‌طلبان همین تعدد کاندیداهای اصلاح طلب بود و همین باعث عدم موفقیت شد.