سال ۹۰: افزایش نرخ دلار کم‌درآمدها را له می‌کند / سال ۹۲: دلار نباید ارزان شود

ایران پی ان نوشت: دکتر حسین راغفر در دوره دولت احمدی‌نژاد از منتقدان همیشگی سیاست‌های اقتصاد آن دولت محسوب می‌شد و محاسبه‌های انفرادی او درباره افزایش شدید افراد زیر خط فقر در هشت سال اخیر بارها به تیتر اول رسانه‌های مخالف دولت تبدیل می‌شد.

از سال ۱۳۹۰ هم که بازار ارز به هم ریخت و ارزش پول ملی کشور روز به روز افت کرد، راغفر از جمله اقتصاددانانی بود که با روند افزایش قیمت دلار به شدت مخالفت می‌کرد.

مشرق نوشت: به عنوان مثال می‌توان به گفتگوی او با روزنامه شرق در ۱۷ شهریور ۱۳۹۰ اشاره کرد که او افزایش قیمت دلار را عامل «له شدن کم‌درآمدها» خوانده و نسبت به کاهش ارزش پول ملی هشدار داده بود.

این چهره اصلاح‌طلب در آن گفتگو به صراحت اظهار داشته بود که «افزایش نرخ ارز باعث افزایش شدید قیمت کالاها در داخل می‌شود که نه تنها سبب کاهش رفاه اجتماعی، گسترش فقر و افزایش نابرابری‌ها می‌شود، بلکه قدرت تولیدکنندگان برای بازارهای داخلی را نیز در مقابل کالاهای خارجی به شدت متزلزل می‌کند. نتیجه آن، افزایش تعطیلی واحدهای تولیدی در داخل و گسترش رکود می‌شود… افزایش نرخ ارز اگر تاثیر مثبتی داشته باشد، در نظم کنونی کشور ما، قطعا به نفع طبقات خاصی از منتفعان کنونی است و بدون تردید به زیان طبقات کم‌درآمد است.»

اما گویا دیدگاه این اقتصاددانان نسبت به نوسانات نرخ ارز با تغییر دولت، تغییر کرده است چرا که او این روزها دیگر مخالف کاهش ارزش پول ملی نیست و اتفاقا از افزایش قیمت دلار،‌ حمایت هم می‌کند.

در حالی که در روزهای اخیر شاهد موج انتقادات نسبت به اظهارات رئیس‌کل بانک مرکزی در مخالفت با کاهش قیمت دلار بودیم، آقای راغفر به حمایت از این اظهارات پرداخته است.

آنطور که روزنامه آفتاب یزد منتشر کرده، راغفر گفته است: «در حال حاضر قیمت دلار باید حول و حوش ۳۱۰۰-۲۸۰۰ باشد و این که رئیس کل بانک مرکزی گفته نباید دلار بیش از نباید پایین برود کاملا درست است.»

اگر استدلال سال ۹۰ آقای راغفر درست بوده باشد، پس کاهش قیمت دلار باید به نفع اقشار کم‌درآمد باشد، بنابراین چرا ایشان به زیان این اقشار، موضع می‌گیرند؟ شاید تناقض اظهارات آقای راغفر درباره نرخ ارز را باید به پای تغییر دولت گذاشت.