محسن رضایی: کلیدِ روحانی، کشور را علاف کرد

محسن رضایی، در نشست تخصصی “برجام؛ مسیر طی شده و چشم انداز پیش رو” گفت: در دولت آقایان هاشمی، خاتمی و روحانی، نوعی چشمداشت به دولتهای غربی – که برآیندش همین اندیشه برجامی است – دیده می‌شود. در واقع انتظار گشایش در روابط اقتصادی با اروپا و امریکا برای ورود تکنولوژی و سرمایه را بیش از حد مورد تاکید قرار دادند. این گرایش در دولت آقایان هاشمی و خاتمی تحت عنوان تنش زدایی و در دولت آقای روحانی تحت عنوان “کلید”، باعث شد که ماه‌ها و سال‌ها تلاش‌هایی به صورت آشکار و پنهان ادامه یابد و سرنوشت کشور به این مساله گره زده شود.

وی افزود: اغراق در برخی فیگورهای دیپلماتیک بی آنکه دستاورد اقتصادی بلندمدتی برای آن درنظر گرفته شود، نشان دهنده یک جهتگیری هستند که قریب سی سال اداره شئون اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور را در اختیار داشته و برآیند تکامل یافته آن را در مذاکرات برجامی دیدیم ولی مجموعه این رویکردها نتوانست گشایشی را در روابط اقتصادی ایران با اروپا و امریکا ایجاد کند.

محسن رضایی گفت: مذاکرات برجام با رمز “کلید”، اغلب کارآفرینان ما را معطل و معلق نگه داشت و آنها را به این تصور کشاند که قرار است فتح الفتوحی در رابطه شکل گیرد و دیوار بی اعتمادی دو طرف برداشته شود. در مذاکرات برجام، از رهبری گرفته تا دولت و مجلس و بسیاری از نیروهای انقلاب با وجود انتقاداتی که درباره موضوع، محتوا، تیم و نتایح مذاکرات داشتند، از مذاکرات حمایت کردند. به همین دلیل انتظار می‌رفت مذاکرات برجام سرآغاز یک گشایش اقتصادی برای ایران باشد. دیپلمات‌های ایران هر چه در توان داشتند به کار بردند و بالاخره برجام به امضای دولت رسید. اکنون که برجام به عنوان موفق ترین دستاورد این اندیشه، زیر پای امریکا و خیانت اروپا از بین رفته، نباید آن را “شکست فقط یک دولت” تلقی کرد بلکه باید شکست برجام را “شکست یک اندیشه در اداره کشور” آن هم در چند دولت دانست.

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: طرفداران و هواداران و مخالفان و منتقدان برجام، در یک سوال مشترک هستند و آن این است که ادامه اندیشه برجامی فارغ از نتایج و محتوای برجام آیا قابل تکرار است؟ و آیا نباید در این اندیشه تغییری به وجود آورد. حال که سه تلاش آقایان هاشمی، خاتمی و روحانی در مذاکره با هدف گشایش روابط اقتصادی با اروپا و امریکا شکست خورده است، به نظر می‌رسد باید این اندیشه را کنار گذاریم و وقت کارآفرینان، صنعتگران، بازرگانان و کارگران ایرانی را بیش از این تلف نکنیم و بیش از این از فرصتهای درونزای اقتصاد خود غفلت نکنیم.

محسن رضایی در پایان تصریح کرد: البته دنیای پسا کرونایی، اروپا و امریکا را به وضعیتی می‌رساند که دیگر کمتر کسی به آنها روی می‌آورد ولی این گرایش اتلاف وقت و چشمداشت به دیگران که منشاءش ضعف نفس و بی اعتمادی به توانایی‌های داخلی است، ممکن است پابرجا بماند و باید برای آن فکری کرد.

منبع : مهر