«جهنم بی پایان ادن هازارد»

این اتفاق در ابتدا یک تصمیم کاملا صحیح به نظر می رسید اعتماد به هازارد. در حقیقت پرونده رونالدو بسته شد (هنوز نمی دانیم که علتش چه بود)، جذب مسی غیرممکن بود (البته با شنیدن ارقام اخیر فهمیدیم که چه بهتر!) نیمار همیشه رئال مادرید را دریبل زده (و پرز خسته شد) امباپه ترجیح داد که با حضور بی بی سی نیاید (اشتباهی که باشگاه همچنان تاوانش را می پردازد) و در سال ۲۰۱۹ هنوز کسی اسم هالند را نشنیده بود. به همین خاطر گزینه های بیشتری به جز هازارد وجود نداشت که ستاره لیگ انگلیس بود (که از نظر من بهترین لیگ دنیاست) و سابقه مصدومیت های قابل قبولی داشت فقط ۲۰ بازی غیبت در هفت فصل حضور در چلسی. در سال پایانی قراردادش بود و با این وجود ارزان نبود اما قیمتش در سطح انتظارات بود.

با وجود همه این ها هیچ کس تصور نمی کرد که خرید هازارد به یک فریب تبدیل شود. بازیکن بلژیکی هرگز در سطح انتظارات ظاهر نشد و در دو پیش فصل در رئال مادرید به شدت ناآماده بود. نمی دانیم که آیا باشگاه به درستی به او نفهماند که رئال مادرید با چلسی فرق دارد یا از نظر بدنی با لیگ جدید هماهنگ نشد اما این مسائل دیگر مهم نیستند. در یک سال و نیم فقط سی و اندی بازی داشته و رویای این که روزی در کنار کورتوا در کاخ سفید بازی کند به یک کابوس بی پایان تبدیل شده است. اخیرا ۳۰ ساله شده است که سنی مناسب برای پختگی یک فوتبالیست است اما حالا نمی دانیم که شکنندگی بدنی او بیشتر نگران کننده است یا نبود روحیه کافی برای بازی در رئال مادرید.

سانتیاگو سیگرو