آنچه دیگران می خوانند

به جا مانده از بازی با آلاوز: رئال مادرید آنچلوتی همین است

بوسیله ساتین در ۲۴ مرداد ۱۴۰۰

رئال مادرید نیوز : توماس رونکرو سردبیر نشریه آس در مورد بازی رئال مادرید و الاوز نوشت.

بوی یک قهرمان
موتور تیمی که به دنبال همه جامهاست این گونه روشن می شود. تیمی که نمی خواهد تقصیر را گردن دیگران بیاندازد این گونه باید کارش را شروع کند. تیمی که به مربیش (بازگشت آنچلوتی) باور دارد این گونه گلباران می کند. او مربی منظمی است که با بدنسازش (حضور پینتوس خوشایند است) و با حساب ویژه روی بازیکنان تکنیکی شایسته تحسین است. برای شروع، هازارد بالاخره “َروع” خود را در رئال مادرید داشت. در ویتوریا همان بازیکن چلسی بود. چابک، سریع و به همراه پاس گل. بنزما کاپیتان تیم بود و نشان داد که می خواهد اولین آقای گلی خود را به دست بیاورد (کریم بدون مسی می تواند به دستش بیاورد) بیل به نظر می رسد که چوب های گلفش را پارک کرده (و شماره ۱۸ را به همین خاطر انتخاب کرده) و با انگیزه و متعهد بود، فدریکو والورده همان بازیکن باکس تو باکسی است که همه می خواهند، مودریچ دوباره با ویولون در کفش هایش بازی کرد، کاسمیرو دوباره یک مامور راهنمایی و رانندگی بی نقص بود، آلابا دفاع چپ مطمئنی بود و ثابت کرد که می تواند به عنوان بازیکنی چندپسته به تیم کمک کند، میلیتائو عالی بود و به جز اشتباهش که منجر به پنالتی توسط کورتوا شد، قابل اطمینان بود، لوکاس وازکز مثل همیشه دفاع راستی بود که به وظایفش عمل کرد و طوری بازی کرد که انگار کل عمرش در آن جا بوده، کورتوا بهترین دروازه بان چمپیونزلیگ، برای یک بار دیگر منسجم بود و نباید در این ترکیب عالی، ناچو را فراموش کرد، ناچوی من، ناچوی ما. مقابل آلاوز خوب و خوسلوی عالی (که در کنار هم در کاستیا بازی کردند و باعث صعود تیم به لیگ دسته دو در سال ۲۰۱۲ شدند) یک بازی عالی داشت. یک نمایش بی نظیر … تقدیم به لوئیز انریکه.

وینی، ستاره
۱۷ دقیقه نیمه دوم یک سمفونی عالی با سه گل عالی بود که به مقاومت ارتش کایخا منجر شدو دو گل بنزما و یک گل دیگر از ناچو هیجان هواداران در مندیزوروزا را تمام کرد که هر چند که چهار هزار نفر بودند اما مثل ۴۰ هزار نفر تشویق می کردند، اختلاف سه گله فرصتی بود تا وینیسیوس و رودریگو وارد زمین شوند. هر دو عالی بودند، به خصوص وینی. با پختگی بازی کرد که قبلا هم مقابل میلان این را نشان داده بود. در حرکات تک به تک ویران کننده است و باید گلش با ضربه سر را هم اضافه کرد. اولین گلش با ضربه سر در رئال مادرید (شانزده تای دیگر با پای راست بودند) یک وینی انفجاری که هازارد را هل می دهد تا آرامش نداشته باشد هر چند که بازیکن بلژیکی با این روند فیکس می شود. یک رئال مادرید کامل، پویا و به همراه گل. رئال مادرید آنچلوتی.

لالیگای بدون مسی
به شما قول می دهم که این حرف را از ته قلبم بزنم. ترجیح می دادم مسی در نیوکمپ بماند. بردن لالیگا مقابل بارسا با مسی انگیزه بیشتری داشت تا بدون او. علاوه بر این فکر می کنم که حالا تیم کومان منسجم تر و تیمی تر بازی می کند و ایستایی کمتری دارد و می تواند موثرتر باشد. فکر نمی کنم که برای رئالی ها زیاد خوب باشد که لئو مسیر سرجیو راموس عزیز من را طی کرد. لالیگای ما کم ستاره تر است و از سویی کومان فضای بیشتری به جوان ها خواهد داد به خصوص که فاتی به زودی برمی گردد. حالا بردنشان سخت تر است و گرفتن جام از آنها و اتلتیکوی چولو ارزش بیشتری دارد. این را خیلی جدی گفتم.

سالگرد مبارک
می دانید که رئال و بارسا مثل لیوان های چسبیده به هم هستند. ناراحتی بارسایی ها مایه خرسندی رئالی هاست و کسی که این را انکار کند، دروغ می گوید. به همین خاطر خوب است که در روز ۱۴ آگوست از سالروز پیروزی فراموش نشدنی بایرن مونیخ مقابل بارسای مسی و سوارز با نتیجه هشت بر دو یاد کنیم. یک نتیجه به یاد ماندنی که یک ویرانی احساسی بود. بایرن از آن زمان مورد احترام همیشگی من است. ۱۴ آگوست برای همه شامل کارلتو حس و حال خوبی دارد. بازگشت عالی مربی ایتالیایی. پنج گانه در راه است.