یادداشت ویژه/ دربی، عصاره فوتبال ایران نیست؛ غده سرطانی!
پایگاه خبری ساتین- موتیف فوتبال ایران پس از سوت پایان دربی، انتقادهای به حق بوده است. در سالهای گذشته کمتر پیش آمده بعد از دربی، جامعه فوتبال ایران از نمایش سرخابی‌ها رضایت داشته باشد. علت، هر چیزی که باشد، دربی دیگر کلکسیون فوتبال ایران نیست و نباید برای نشان دادن عصاره این فوتبال، به دربی اشاره کرد.
از ۷ بازی آخر لیگ برتر در بیست و یکمین سال برگزاری‌اش، تنها یک بازی گل داشته و ۶تای دیگر صفر صفر تمام شده است. ۳ بازی پایانی هفته هفتم (فولاد با تراکتور، آلومینیوم با ذوب‌آهن و شهر خودرو با فجر) و ۳ بازی از ۴ بازی روز اول هفته هشتم (هوادار و نفت مسجدسلیمان، دربی و صنعت نفت و پیکان) بدون رد و بدل شدن گل تمام شده است. این تنها رویارویی گل‌گهر و سپاهان بوده که گل داشته آنهم ۶ گل. هفته هفتم با تنها ۷ گل، دومین هفته کم گل تاریخ لیگ برتر است و بعید نیست این رکورد، در هفته های آتی شکسته شود.
قصه اما فقط رد و بدل شدن گل نیست؛ کیفیت بازی‌ها هم به قدری پایین است که حسرت ندیدن رویارویی وستهم و چلسی را می‌خوریم که همزمان شده بود با دربی. در دربی روز شنبه، هیچ ضربه داخل چارچوبی زده نشد (تنها ضربه داخل چارچوب را مدافع پرسپولیس روی کرنر استقلال به سمت دروازه خودی زد) و این یعنی اگر حسین حسینی و حامد لک نبودند، هیچ اتفاقی نمی‌افتاد. پس وحید امیری و رضا آذری و مهدی ترابی و عیسی آل‌کثیر و خارجی‌های استقلال چه می‌کردند؟ امید گل دو تیم هم نشان می‌دهد آنهایی که بازی را تماشا کردند، چه زجری را متحمل شدند؛ ۲۸ صدم برای استقلال و ۳ دهم برای پرسپولیس. این یعنی سرخابی‌ها با قراردادهایی که صفرهایش دیگر در حال دورقمی شدن است، روی هم به اندازه نیم گل در یک بازی زحمت کشیدند.
در بازی‌های دیگر هم همین خبر است: مجموع امید گل صنعت نفت و پیکان روی هم ۹۶ صدم بود و برای صنعت نفت تنها ۵ صدم. این یعنی تیم منصوریان در هر ۲۰ بازی، یک گل می زند. برای صنعت نفت برابر استقلال هم امید گل ۳ دهم ثبت شد یعنی تیم منصوریان در ۱۸۰ دقیقه، ۳۵ صدم امید برای زدن گل داشت. امید گل پایین‌تر از صنعت نفت هم داشتیم: ۲ صدم برای نفت مسجدسلیمان برابر هوادار. نفت برابر پرسپولیس در هفته قبل، امید گل ۳۶ صدم داشت یعنی تیم کمالوند در ۲ بازی بیرون از خانه، حتی نیم گل هم امید ایجاد نکرد. حالا این آمار را بگذاریم برابر رفتارهای منصوریان و کمالوند تا همه چیز عیان شود.
نگاهی به ۶ تساوی بدون گل این دو هفته بیندازیم و ببینیم مجموع امید گل دو تیم چقدر است: ۷۷ صدم برای بازی آلومینیوم و ذوب‌آهن، ۹۵ صدم برای بازی فولاد و تراکتور، ۹۹ صدم برای بازی شهر خودرو و فجر، ۵۸ صدم برای دربی، ۱ و ۲ دهم برای هوادار و نفت و ۹۶ صدم برای صنعت نفت و پیکان؛ فقط یک بازی از این ۶ رویارویی، امید گل بیشتر از یک داشت و این یعنی فاجعه.
ایراد البته به تماشاگران و ساتین‌ها هم برمی‌گردد که سطح توقع‌شان همچنان بالاست. اینکه یک بازیکن به کمتر از ۱۰ میلیارد تومان برای یک فصل راضی نیست هیچ ارتباطی به کیفیت بازی‌اش ندارد. اینکه بازیکن در قراردادش ذکر می‌کند که فلان تعداد شاخه تیرآهن و میلگرد باید به صورت ماهانه برایش فاکتور شود، ربطی به اینکه قادر نیست حتی از روی نقطه پنالتی گل بزند، ندارد. اینکه توقع داریم فلان بازیکن در هر بازی جولان بدهد، اشتباه ماست که فکر می‌کنیم هافبکی با یک پاس گل در تمام فصل قبل، قادر است چنین نمایشی ارایه دهد.
دربی شاید حساس باشد ولی دیگر کیفیت ندارد؛ باید رویه را عوض کنیم و اگر دربی‌ای با تساوی ۲ بر ۲ دیدیم، تعجب کنیم وگرنه صفر صفر دیگر تبدیل به عادت شده است.
یادداشت از علیرضا خطیبی/ پایگاه خبری ساتین
