آنچه دیگران می خوانند

خوانفران:«اگر رئال دربی را ببرد، کار اتلتیکو خیلی سخت می شود»

بوسیله ساتین در ۲۱ آذر ۱۴۰۰

رئال مادرید نیوز : خوانفران تورس بازیکن اسبق اتلتیکو در مورد دربی یکشنبه گفت :” اتلتیکو با نتیجه یک بر صفر ببرد. دوست دارم کوکه یا کورئا یا گریزمان گل بزنند. می دانم که اخیرا بردن در زمین رئال برایمان مشکل بوده است. رئال مادرید شرایط خیلی خوبی دارد. اگر اتلتیکو را شکست بدهند خیلی سخت است که به آنها برسیم. به همین خاطر نباید ببازیم. تیم فوق العاده ای دارند. وینیسیوس فوق العاده است. مودریچ، کروس و … برخی می گویند که باید بازنشسته شوند اما عالی هستند. در دفاع خیلی خوب هستند. در بهترین شرایطشان برای کسب پیروزی قرار دارند. رئال مادرید نیز همیشه به دنبال نتیجه گرایی بوده است اما فقط به ما اتلتیکویی ها در این باره گیر می دهند اما رئال هم تقریبا همیشه همین بوده و نتیجه برایشان مهمترین بخش است. در باشگاه های دیگر نظیر بایرن و بارسا خوب بازی کردن مهم است و بعد بردن اما هم رئال و هم اتلتیکو اخیرا زیاد خوب نبوده اند و روی بردن تمرکز کرده اند. البته من هم ترجیح می دهم که ببریم و بعد از آن بپرسیم که چطور بردیم.”

وی در این باره که قبل از اتلتیکو در آکادمی رئال بازی کرده هم صحبت کرد:” بارها گفته ام که قبلا رئالی بودم. حتی بعد از چهار سال حضور در اوساسونا هم خودم را رئالی می دانستم. اما وقتی به اتلتیکو آمدم می دانستم که باید کاملا با فرهنگ باشگاه هماهنگ شوم تا من را بپذیرند و باید درون زمین قلبشان را به دست بیاورم. مردم احمق نیستند و اگر درون زمین به حرفهایت در بیرون زمین عمل نکنی، حرفت را باور نمی کنند. هواداران اتلتیکو با تمام وجود درون زمین حار می شوند. از آنها خیلی ممنونم. وقتی در رئال بودم، کاپلو خیلی صریح با من صحبت کرد. گفت که بکام و فیگو در پست من هستند چون در آن زمان بال راست بودم. به من گفت که سخت است که بازی کنم و حتی اگر فیگو برود هم هیگواین در سمت راست قرار می گرفت. به من گفت که شانسی برای بازی کردن ندارم اما می توانم بمانم. پیشنهاد اوساسونا به دستم رسید و پذیرفتم. شاید می ماندم و بازی می کردم. فیگو رفت و می توانستم فرصت خود را داشته باشم و دوران فوتبالم عوض می شد. در نهایت هر تصمیمی نتایجی دارد. حضور در کنار نسل کهکشانی ها فوق العاده بود. چند وقت پیش زیدان را دیدم و برخورد خوبی با من داشت و در مورد آن دوران صحبت کردیم. همه برخورد خوبی داشتند. من یک بچه بودم. بازی کردن در کنار انها غیرقابل تصور بود. من صحبت نمی کردم، لباسم را می پوشیدم و می رفتم. نگاه می کردم و گوش می دادم. دوران عجیبی بود که اتفاقات عجیبی رخ داد. من به خاطر پدرم رئالی بودم اما وقتی به اتلتیکو رفتم او هم اتلتیکویی شد. پدرها طرفدار تیم بچه هایشان هستند.”