دورهمی زنانه یا پارتی شبانه؟!
روزنامه جوان نوشت: «هر دم از این باغ بری میرسد» این ضربالمثل حالا شده است حکایت اتفاقات عجیب و غریبی که در حوزه فرهنگ رخ میدهد؛ اتفاقاتی که گاهی اوقات یک شبه به وجود میآید و مانند قارچ رشد میکنند و گاهی نیز به مرور ظهور خود را به اثبات میرسانند. نمونه یکی از همین ناهنجاریهای فرهنگی و اجتماعی که خیلی زود و یک شبه به جامعه راه پیدا کرده است، برگزاری جشنها و میهمانیهای زنانه است که هرچند با این عنوان ظاهراً پاستوریزه مطرح میشود ولی در حقیقت همان دیسکوهای زنانه است. مراسمی که مهمترین کانال تبلیغات و اطلاعرسانی آن شبکههای مجازی و فضایی به نام تلگرام است. در این تبلیغات شاهد ارسال دعوتنامههایی به خانمها برای حضور در مراسمی شاد و به یاد ماندنی با هنرنمایی دیجی خانم هستیم. بر اساس آنچه در این تبلیغات آمده است از خانمها دعوت میشود تا بر اساس یک تاریخ مشخص در یک شب، در یک تالار یا باغسرا یا حتی یک آپارتمان مسکونی دور هم جمع شده و به اصطلاح یک شب شاد و به یادماندنی را بگذرانند.
شبکههای اجتماعی، کانال تبلیغات پارتی
پارتیهای زنانه حالا رفته رفته جای خود را در شبکههای اجتماعی باز کردهاند و اگر تا همین چند ماه پیش شاهد وجود یکی، دو دعوتنامه برای حضور در پارتیهای زنانه در تلگرام به چشم میخورد اما حالا در شبکههای اجتماعی روزانه شاهد ارسال چند دعوتنامه برای حضور در این مراسم هستیم؛ مراسمی که فراتر از یک دورهمی زنانه و در واقع چیزی شبیه پارتیهای شبانه است.
نکته قابل توجه در برخی از این دعوتنامهها این است که به خانمها اعلام میکنند در صورت تمایل میتوانند با همسر خود در این مراسم شرکت کنند. حالا شما تصور کنید یک مراسم کاملاً شاد با نام مهمانی زنانه یا همان دیسکوی زنانه با هنرنمایی دیجی خانم در یک تالار یا باغسرا به همراه موسیقی تند و حرکات موزون که به نام خانمهاست، اما آقایان هم دعوت هستند؟
این فاجعه بزرگ فرهنگی که باز هم در سایه غفلت متولیان به ویژه به خاطر خواب سنگین متولیان فرهنگ ادامه دارد، در زیر پوست شهر و در کنار گوش من و شما انجام میشود.
جالب اینجاست که دعوتنامه اینگونه مراسم حتی در شهرهای مذهبی مانند مشهد نیز به چشم میخورد و در شبکههای اجتماعی از بانوان ساکن در این شهرها نیز برای حضور در این مراسم دعوت به عمل میآید.
خوشگذرانی به جای آموزش
مجریان برگزاری این مراسمها از هر فردی مبلغی را برای حضور دریافت و افراد را برای شرکت در این مراسم دعوت میکنند؛ خانمهایی که به این مراسم میروند ممکن است مجرد یا متأهل باشند و مراسم معمولاً در یک تالار یا باغسرا برگزار میشود.
نوازندهها، خوانندهها و… همه خانم هستند و هدف برگزارکنندگان این گونه مراسم به گفته خودشان ایجاد فضایی شاد و با نشاط برای خانمهاست و این گونه به کار خود مشروعیت میبخشند. حالا شما تصور کنید برگزاری اینگونه مراسم چه تأثیرات مخرب فرهنگی میتواند در جامعه داشته باشد؟ خصوصاً اینکه جامعه هدف این پارتیها بانوان جامعه هستند یعنی کسی که نقش مادر را در خانواده دارد و رکن اصلی نهاد خانواده است اما همین مادر به جای دعوت به یادگیری روشهای تربیت هرچه بهتر فرزندان و اداره زندگی به مراسم خوشگذرانی دعوت میشود.
متولیان حواسشان هست!
هنوز معلوم نیست چرا و چگونه این گونه مراسمها در حال برگزاری است واقعیت این است که این گونه اتفاقات در حوزه فرهنگی و اجتماعی در سایه خواب سنگین متولیان فرهنگی رخ داده است. با این حال سؤالی که پیش میآید این است که در این میان نقش دستگاههای برخوردکننده با این گونه مراسم چیست؟ واقعیت این است که یک اپلیکیشن ارتباطی به نام تلگرام به راحتی در حال فروپاشی ساختار فرهنگی و ارزشهای جامعه است و ظاهراً ارادهای هم برای مقابله با آن نیست.
حرکتهای زیرپوستی
برگزاری اینگونه مراسمها را به معنای واقعی کلمه باید یک حرکت زیرپوستی دانست که خیلی نرم جای خود را در جامعه باز کردهاند. شاید اگر به محض مشاهده اولین دعوتنامه مربوط به پارتیهای زنانه متولیان واکنش نشان داده و از برگزاری اینگونه مراسمها جلوگیری میکردند امروز شاهد صدور انواع دعوتنامهها از طریق شبکههای مجازی نبودیم.
چند وقت پیش بود که در همین صفحه گزارشی در خصوص برگزاری مراسم مختلط با حضور دیجی و بارمن خانم منتشر کردیم که فقط و فقط با یک تلفن و تماس ساده میتوانید برای مراسم مختلط خود دیجی و بارمن خانم دعوت کنید. در آن گزارش به طور مفصل درباره حضور دیجی خانم در مراسم مختلط و شیوههای برگزاری مراسم و حتی درباره قیمت برگزاری مراسم نیز نوشتیم با این حال گویا هر چند وقت یک بار باید منتظر ظهور پدیدههای نو در حوزه فرهنگی و اجتماعی باشیم. پدیدههایی مخرب که اگر از همین حالا فکری برای آن نشود به طور حتم در آینده به یک معضل بزرگ در جامعه و علیه سلامت نهاد خانوادهها تبدیل خواهد شد.
راه تازهای برای کاسبی
برای بررسی دقیقتر این موضوع با شماره تلفنی که روی آگهیهای دعوت به این مراسم در تلگرام آمده است، تماس میگیرم.
چارهای نیست گاهی باید خودت نباشی. برای همین دل را به دریا میزنم و شماره تلفن را میگیرم و از برگزارکنندگان یکی از دیسکوهای زنانه درباره مراسمی که قرار است هفته آینده برگزار کند سؤال میکنم. نکته جالب توجه اینجاست که برگزارکنندگان دیسکوهای زنانه به مناسبتها نیز توجه خاصی دارند برای همین در تبلیغات این مراسم که من با آنها تماس گرفتهام مناسبت اعیاد شعبانیه را بهانه این مراسم شاد خود ذکر میکنند. در واقع آنان قبول ندارند که جشنهای آنان دیسکو است و با سوءاستفاده از مناسبتهای مذهبی کار خود را توجیه میکنند و به آن مشروعیت میبخشند.
تصورم این است که با شنیدن صدای یک مرد از پشت تلفن اطلاعاتی در اختیارم نگذارد اما خانمی که خود را مسئول اصلی برگزاری این مراسم میداند خیلی راحت به توضیح و تشریح مراسم میپردازد.
او میگوید: این مراسم کاملاً زنانه است و غیر از بانوان هیچ کسی حضور ندارد. مدت زمان مراسم حدود سه ساعت است و از یکی از بهترین خوانندهها و دیجیهای خانم برای این مراسم دعوت کردهایم. پذیراییمان یک عصرانه کامل است و مراسم در یک تالار بزرگ و معتبر برگزار میشود.
او میگوید: در این سه ساعت خانمها یک فضای شاد و دوستداشتنی را تجربه میکنند.
از این خانم درباره هزینههای برگزاری این جشن نیز سؤال میکنم که میگوید: هزینه برای هر نفر حدود ۱۰۰ هزار تومان است اما با تخفیفی که ما در نظر گرفتهایم هر فرد برای شرکت در این جشن ۸۰ هزار تومان میپردازد. یک راه ساده برای کاسبی و پول درآوردن.
وقتی درباره مجوزهای این مراسم میپرسم، میگوید: مجوز نمیخواهد. مگر ما کار خلاف قانون میکنیم که مجوز بخواهیم. یک مجلس زنانه است. همه خانم هستند. تازه در ابتدای ورود گوشیهای افراد را تحویل میگیریم تا کسی فیلم یا عکس نگیرد. خانمها چند ساعتی را دورهم هستند و خوش میگذرانند. این کجایش اشکال دارد؟
پارتی به صرف ناهار و قلیان میوهای
با یکی دیگر از این شمارهها که تماس میگیرم خانمی که پشت خط است با آب و تاب شروع میکند به تعریف کردن از مجلسی که قرار است آخر هفته برگزار شود.
او میگوید: ما تقریباً بزرگترین مراسم را برگزار میکنیم. نمیدانم اسمش را چی میگذارند پارتی یا هرچیز دیگری، اما ما اسمش را میگذاریم دورهمی زنانه. ساعت برگزاری این مراسم از ۱۰ صبح الی ۵ بعد از ظهر است و خانمها از هر سنی در این مراسم حضور دارند. ما مراسممان را در تالارهای معتبر و بزرگ شهر برگزار میکنیم و پذیرایی شامل میوه، کیک و شیرینی و البته ناهار است.
او ادامه میدهد: قلیان میوهای نیز برای مهمانان سرو میشود اما هیچکدام از خانمها در این مجلس حق سیگار کشیدن ندارند.
این خانم ادامه میدهد: هزینه حضور در این مجلس برای هر نفر ۱۵۰ هزار تومان است واقعاً هم میارزد. تا حالا هر کسی که آمده راضی است.
شبیخون فرهنگی بیسرو صدا
در همین ارتباط وقتی با دکتر مریم احمدزادگان استاد دانشگاه و مشاور خانواده صحبت میکنم، میگوید: برگزاری این نوع مراسم تحت عنوان دورهمی زنانه، دیسکو، پارتی یا هر اسم دیگری در حقیقت یک شبیخون فرهنگی بیسروصداست که از طریق شبکههای اجتماعی و کانالهایی مانند تلگرام جای خود را در میان خانمها دارد باز میکند.
وی میگوید: مقام معظم رهبری بارها و بارها درباره شبیخون فرهنگی و خطر جنگ نرم دشمن هشدار دادهاند اما متأسفانه شاهد این هستیم که به رغم تأکیدات و توصیههای فراوان ایشان و دغدغههای معظمله در حوزه فرهنگ باز هم اتفاقاتی رخ میدهد که به هیچ عنوان زیبنده جامعه اسلامی نیست.
احمدزادگان در ادامه میافزاید: ما در جامعهای زندگی میکنیم که ارزشهای اسلامی در آن حاکم است ضمن اینکه جامعه ایرانی دارای تاریخ و تمدنی کهن است، حال با این پیشینه غنی ایرانی – اسلامی، دعوت از بانوان برای شرکت در یک مراسم با حضور آزادانه دیجیهای خانم چه معنایی میتواند داشته باشد؟ اصلاً ضرورت انجام این کارها چیست؟ و چرا هیچ نهادی در این خصوص اقدامی نمیکند؟
این استاد دانشگاه اضافه میکند: نکته تأسفبار در این مراسم این است که بسیاری از خانمهایی که در این مجالس دعوت میشوند از قبل یکدیگر را نمیشناسند و ازطریق شبکههای اجتماعی به این مراسم دعوت میشوند. حالا شما تصور کنید یک دختر خانم جوان و کمسن و سال و بدون تجربه پا در چنین مجلسی بگذارد و در این مجلس با فرد یا افرادی آشنا بشود که از وجاهت اخلاقی برخوردار نیستند آن وقت چه آیندهای در انتظار این دختر کم سن و سال و کمتجربه است؟
دکتر احمدزادگان ادامه میدهد: در درجه اول درخواست ما از خانوادهها این است که بر نحوه رفتار فرزندان خود نظارت بیشتری داشته باشند و در درجه دوم نیز درخواست ما این است که نهادهای مسئول به این موضوع به طور جدی رسیدگی کنند.
وی میگوید: بر اساس آنچه در تبلیغات برخی از این گروهها آمده است مراسم در تالارهای سطح شهر برگزار میشود که طبیعتاً این تالارها برای برگزاری مراسم عروسی مجوز دارند. حالا سؤال اساسی اینجاست که این تالارها چگونه و بر چه اساسی اجازه برگزاری چنین مراسمی را میدهند؟
نگران مسئله فرهنگ هستم
بدون شک هیچ صاحب عقلی مخالف شادی و به ویژه تفریح و شادی خانمها نیست و خود همین موضوع مجال نقدی جدی به عملکرد مسئولان و برنامهریزان فرهنگی میطلبد که چرا عرصههای مناسب برای شادی بانوان فراهم نکردهاند. اما این جشنها و پارتیها با توجه به نظارت و کنترل دقیقی که بر آنها صورت نمیگیرد به راحتی میتواند رفتار و ارزشهای فرهنگی جامعه به ویژه دختران را دچار تغییرات جدی کند.
نمیدانم آیا فرمایشات اخیر مقام معظم رهبری در حوزه فرهنگ را به یاد دارید. جایی که ایشان از نگرانیهای خود در حوزه فرهنگ گفتند. شاید بد نباشد یک بار دیگر جمله معروف و کلیدی ایشان را با هم مرور کنیم. آنجا که معظم له در ۱۵ اسفندماه سال ۹۲ در دیدار با اعضای مجلس خبرگان رهبری فرمودند: «نگران فرهنگ هستم.»