آنچه دیگران می خوانند

لوکاس وازکز:«چه کسی نمی خواهد در بهترین باشگاه دنیا بماند؟»

بوسیله ساتین در ۷ خرداد ۱۴۰۰

رئال مادرید نیوز : لوکاس وازکز هافبک گالیشیایی رئال مادرید مصاحبه ای با والدانو در مورد مسائل مختلف داشت.

تمدید:”آرامش دارم. چه کسی نمی خواهد در بهترین باشگاه دنیا بماند؟ به زودی همه چیز روشن می شود. نمی توانم زندگی را بی فوتبال تصور کنم.”

رهبری :” سرجیو قطعا در این زمینه یک نماد است. رونالدو یک ستاره جهانی است چرا که رد هر تمرین با تمام وجودش ظاهر می شود. رونالدو، راموس و مودریچ باعث می شوند تا هم تیمی هایشان بهتر می شوند. با یادگیری از هر کدامشان می توان پیشرفت کرد و هر روز بهتر شد.”

تیم ملی :” این در سطحی دیگر است. من هرگز فکر نمی کردم که به تیم ملی بروم و هر بار که رفتم یک سورپرایز خوشایند است. در یک ماه و نیمی که تیم اردو می زند، کل هواداران جمع می شوند و تجربه بی نظیری است. وقتی سرود را می شنوی، مو به تنت سیخ می شود.”

یورو:” عصبانی هستم که نمی توانم حضور داشته باشم اما می جنگ تا در لیست بعدی تیم ملی باشم.”

ریکاوری:” مصدومیت ها در لحظه خوبی ایجاد نمی شوند. فوتبال همین است.”

سمت راست:” از پست وینگر به دفاع راست رفتم و حالا بازیکنی هستم که می توانم در هر دو پاست باشم. فوتبال عوض شده است و بازیکنان می توانند در سمت مقابل هم بازی کنند. حس خوبی دارم و می توانم لذت ببرم. تا این فصل در پست دفاع راست احساس راحتی نداشتم و حس بدی بود اما وقت بیشتر بازی می کنی، اعتماد به نفس پیدا می کنی.”

مصدومیت:” همیشه وقتی وارد زمین می شوم سعی می کنم بهترین عملکردم را داشته باشم. در ابتدا فکر کردم که یک ضربه ساده است و وقتی معاینه شدم گفتند که خوش شانس بودم که شدیدتر از این نبوده است. پس از شش ماه بازی کردن باید سعی می کردم که ریکاوری کنم و برگردم. زمانی برای بازگشت سریع من وجود ندارد.”

بچگی:”کودکی زیبایی داشتم. همه چیز را با توپ به خاطر دارم. در گل فوتبال بازی می کردیم و همین باعث می شد که تکنیک و بازی بهتری داشته باشیم.”

فوتبال را چه زمانی جدی گرفتی؟ بین ۱۲ تا ۱۴ سالگی سه روز در هفته با اورال تمرین می کردم و با افراد با سطح بالاتر رقابت می کردم. خانواده ام هوادار رسمی دپورتیوو بودند و به استادیوم می رفتیم. به اسپانیول رفتم، دپورتیوو به من اعتماد نداشت. بعد از آن دپورتیوویی ها به من توهین می کردند. توهین به خانواده مشکل است.”

رئال مادرید :” یک سورپرایز بود. پدرم برای کار کردن به مادرید رفته بود و گفت که میشل خواسته تا بروم و تست بدهم. نمی دانستم که از من چه دیده اند. سه، چهار بازیکن در پست من تست دادند. بعد از آن به تیم نوجوانان رئال مادرید رفتم.”

اولین حسشان نسبت به تو چه بود؟” گفتند همانی هستی که می خواستی.”

هم تیمی ها :” برخورد خوبی داشتند. در اولین تمرین فهمیدم که چه سطحی دارند. کارواخال، موراتا، فران سول و … در آن جا بودند. وقتی پیراهن رئال را می پوشی باید با تمام قوا بازی کنی.”

کاستیا :” درس خوبی برای من بود. برایم فرقی نداشت که مربی چه حسی در موردم داشته باشد.در برخی لحظات بازی نمی کردم و برایم سخت بود که انگیزه پیدا کنم. به دنبال یک بدنساز شخصی بودم.”

اسپانیول:” بند خرید و بازخرید اعمال شد. در تعطیلات بودم و در پانزده روز شوکه شدم. بنیتز من را در تیم بزرگسالان رئال می خواست. بدین ترتیب رویای حضورم در برنابئو محقق شد. ”

اولین بازی در زمین اسپانیول:” خیلی خاص بود. من را تشویق کردند و خاص بود چرا که مقابل هم تیمی هایم بازی می کردم.”

حضور زیدان :” با حضور او حقیقتا نقش پررنگ تری پیدا کردم.”

زیدان در حریم شخصی:” جدا از شخصیتش هر روز با تو در ارتباط است و به تو روحیه می دهد و می گوید چه توانایی هایی داری. وقتی بازی نمی کنی همیشه با یک لبخند با تو برخورد می کند و باعث می وشد که با خوشحالی تمرین کنی. مهم است که هم تیمی ها و مربی تو را بخواهند. خوب است که در رئال حس مهم بودن داشته باشی.”

پنالتی در شب یازدهمین قهرمانی اروپا:” از روی نیمکت بازی را آغاز کردم و خودم خواستم پنالتی را بزنم. همه جمع شده بودیم و با اعتماد به نفس پنالتی زدم. اولین کسی بودم که پنالتی را زدم. فکر می کردم که زیباست که آن را گل کنم و البته طبیعتا خراب کردنش ممکن بود عواقبی داشته باشد. تاریخ را این گونه می نویسند.”

اسطوره:” لوئیز فیگو. با قلب و روحش بازی می کرد. سطح بالایی در رئال و بارسا داشت.”

رختکن:” وقتی راموس و رونالدو را دیدم، برایم دو الگو بودند. سرجیو خیلی به من کمک کرد.”

بازنشستگی:” ترسناک است که بلند شوی و به زمین تمرین نروی. خودم را مرتبط با فوتبال تصور می کنم. انگیزه بالایی برای یادگیری امور اقتصادی و مدیریتی دارم.”

شبکه های اجتماعی:” همیشه تمجیدها و انتقادهایی از من صورت گرفته که روی من تاثیر نمی گذارد. برایم این مهم است که اطرافیانم چه بگویند.”

چه بازیکنی هستی؟” جاه طلب هستم. هرگز از یادگیری دست نمی کشم. نسبت به گذشته خود را بازیکن بهتری می دانم.”