گزارش فنی/ شناخت توانایی و قبول نداشته‌ها؛ استقلال نق نمی‌زند
پایگاه خبری ساتین- چهارمین برد پیاپی برای استقلال و مجیدی برابر تیم و مربی‌ای رقم خورد که شکست دادن‌شان اصلا کار راحتی نبوده و نیست.
به گزارش ساتین، فولاد و نکونام، تیم ویژه‌ای در لیگ برتر هستند: تیمی که استاد خراب کردن نوع بازی رقبایش است و برای رسیدن به این مهم حتی از «کثیف» بازی کردن هم ابایی ندارد. آنها از اینکه روی بازیکن «ویژه» حریف، متمرکز شده و پیاپی رویش خطا کنند، نمی‌ترسند و حتی از همان دقیقه اول، ایجاد تشنج برای تحت تاثیر قرار دادن جریان داوری را هم خوب بلد هستند.
فولاد برابر استقلال، دست روی نقطه قوت آبی‌ها گذاشت: رودی ژستد. نکونام با استفاده از فشار بازی، ژستد را به سمت چپ خط دفاعی‌اش کشاند و آنجا، با پرس کامل اجازه نداد این مهاجم از قدرت بدنی‌اش برای تقسیم توپ در یک سوم دفاعی مهمان استفاده کند. فولاد برای رسیدن به این مهم، با داشتن درخشان‌مهر و حیدریه، سمت چپ خط دفاعی‌اش را به بازیکن دیگری سپرد: میلاد بدرقه. او وظیفه داشت جلوی نفوذهای یامگا و اضافه شدن مهدی‌پور را بگیرد که قدم اول برای حذف شدن ژستد از بازی بود.
قدم بعدی نکونام، کشیدن نیش تهاجمی آبی‌ها با جعفر سلمانی بود. سلمانی با پیراهن استقلال، نشان داده به خوبی خودش را به فضای خالی سمت چپ می‌رساند ولی این بار، حردانی جوان جلویش را سد کرد و جز یک بار، سلمانی دیگر نتوانست خودش را به عنوان مقصد پاس‌های نهایی معرفی کند.
حالا بازی و عیارش به دو چهارم میانی کشیده شده است یعنی دقیقا جاییکه استقلال برتری محسوسی دارد چون مهدی‌پور را دارد. فولاد با زوج آبشک و بوحمدان، هافبکی برای بازیسازی از دور ندارد درحالیکه استقلال با نیک‌نفس و مهدی‌پور، ترکیب بهینه‌تری دارد. فولاد مجبور است برای بازیسازی، توپ را از دفاع به هافبک‌های دفاعی و سپس به ترکیب ۳ نفره جلوی‌شان (انصاری، پاتوسی و عباسی) برساند اما استقلال وقتی توپ را به خط میانی می‌برد، جنگندگی و فضاسازی نیک‌نفس و قدرت حمل توپ مهدی‌پور را دارد که بازی را بالاتر می‌برند.
کلید بازی در دقیقه ۵۸، قفل را باز کرد یعنی همان دقیقه‌ای که استقلال به گل رسید. توپ از کانال عرضی سمت چپ توسط حسین‌زاده به مهدی‌پور رسید. بلافاصله سلمانی از چپ، یامگا از راست و نیک‌نفس از کنار شماره ۹ حرکت کردند و بازیکنان فولاد را به سمت خودشان کشاندند؛ این یعنی ایجاد فرصت برای مهدی‌پور که یا حرکت کند و به جلو بیاید یا اینکه با یک شوت سرنوشت را عوض کند که کرد.
استقلال مجیدی، تیمی است که از «داشته»هایش نهایت استفاده را می‌کند. آنها علاقه‌ای و زمانی برای نشستن و غصه نداشتن قایدی و دیاباته و اسماعیلی و کریمی و بقیه را خوردن، ندارند. بنابراین با توانایی‌ای که دارند، ریتم و نحوه بازی‌شان را انتخاب و به بهترین شکل، اجرایش می‌کنند. استقلال برابر پیکان و شهرخودرو، نوع بازی‌اش را به رقبا دیکته کرد؛ برابر سپاهان، عقب نشست و منتظر فرصت ماند تا نیش بزند و برابر فولاد، راه حلی بین آن دو را انتخاب کرد و ضربه‌اش را زد. اینکه توانایی‌هایت را بشناسی و نداشته‌هایت را قبول کنی، خودش هنر بزرگی است.
گزارش از علیرضا خطیبی/ پایگاه خبری ساتین
