«از اشک های کارواخال تا مودریچ»
رئال مادرید نیوز : در روز ۱۴ فوریه، دنی کارواخال با اشک و قلبی شکسته از زمین خارج شد. در حالی که بعد از چند هفته از مصدومیت برگشته بود دوباره دچار مصدومیت شد و تنها ۲۶ دقیقه فرصت پیدا کرد تا از عشق بزرگ زندگی اش به جز خانواده اش یعنی رئال مادرید لذت ببرد و بعد از آن متوقف شد و تعویض شد. برایم تعریف کرده اند که در رختکن به شدت ناراحت و آشفته بوده است. کاروا یک جنگجو است، او کاماچوی قرن بیست و یکم است، یک جنگنده چکمه پوش که در کنار دی استفانو اولین سنگ بنای والدبباس را گذاشت و با قلب و وجودش در هر بازی در رئال ظاهر می شود. اهل جنجال، خودنمایی یا حاشیه ها نیست، هرگز قایم نمی شود و رفتاری شبیه بیل را ندارد. به همین خاطر زیدان منتظرش است و با وجود آن که لوکاس وازکز طوری جای کارواخال را پر کرده که انگار برای حضور در این پست زاده شده، همه در انتظار بازگشت دنی قهرمان هستیم.
در مورد مودریچ شاید نتوانم از نظر ژنتیکی و جغرافیایی احساسم را درست بیان کنم (لوکا در ۲۶ سالگی به مادرید آمده و اهل زادار است و نه لگانس) اما شمارده ده رئال مادرید همچون یک محصول آکادمی در خدمت رئال است و احساسات رئالی در وجودش موج می زنند. مودریچ هر شنبه شب اشک شویق ما را در می آورد. اشک هایش در شبی که توسط فدراسیون فوتبال کرواسی به خاطر رسیدن به رکورد بازیهای ملی کشورش مورد تجلیل قرار گرفت، بسیار ارزشمند بود و وجهه انسانی او را نشان می دهند. سادگی لوکا باعث می شود که در مقابل چشمان رئالی ها به یک اسطوره تبدیل شود و طوری تحسینش کنند که انگار در کنار برنابئو متولد شده است. او قراردادش را یک ساله تمدید کرد و پذیرفت که به خاطرک رونا دستمزدش را کم کند. می تواند این گونه تا ۴۰ سالگی بازی کند. چطور دوستت نداشته باشیم!
توماس رونکرو
منبع : مرجع خبری رئال مادرید